Το τραγούδι που απαγόρευσε ο Τίτο λόγω του μεγάλου αριθμού αυτοκτονιών έχει τον τίτλο "Pluća su mi bolna" και θεωρείται ένα από τα πιο θλιβερά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Ο συγγραφέας του είναι Ντράγκισα Νέντοβιτς, ο οποίος έγραψε επίσης το διάσημο παλιό τραγούδι "U lijepom starom Višegradu", το δημοφιλές "Στάνη, Στάνη Ιμπάρ βόττο" και πολλά άλλα.

Η ζωή του δεν ήταν υπέρ του και βρισκόταν στα πρόθυρα του θανάτου το 1941 όταν τον έφεραν ενώπιον μιας πυροσβεστικής ομάδας στο Sumarice, Kragujevac. Την τελευταία στιγμή, ως διάσημος τραγουδοποιός, απομακρύνθηκε από την πλευρά του και απέφυγε τη μοίρα πολλών κατοίκων του Kragujevac. Τελείωσε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο γερμανικό στρατόπεδο εργασίας στο Dormagen.

Αφού επέστρεψε στο Kragujevac λίγα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, το 1950, Ο Dragisha ανακάλυψε ότι έπασχε από φυματίωση τότε έγραψε το τραγούδι "Pluća su mi bolna".

Ήταν ο πρώτος που έπαιξε το τραγούδι Ζαΐμ Ιμάμοβιτς, Αλλά αυτή είχε πολύ υποδηλωτική επίδραση στους ακροατές γιατί εκείνη την εποχή παρατηρήθηκαν πολλές αυτοκτονίες ασθενών με φυματίωση σε όλη τη Γιουγκοσλαβία.

Λέγεται ότι τότε Ο Τίτο και η Κεντρική Επιτροπή αποφάσισαν να αποσύρουν το ρεκόρ από την πώληση και να απαγορεύσουν την απόδοσή του, εξηγώντας ότι οδήγησε σε αυτοκτονία. Ακόμα και 10 χρόνια αργότερα σε μία περίπτωση, Jovanka Broz (που φημολογείται ότι πάσχει από αυτήν την ασθένεια για κάποιο χρονικό διάστημα) διέταξε το τραγούδι σε μια γιορτή, και έκτοτε η άρση άρθηκε.

Δυστυχώς, αν και ο Nedovic θεραπεύτηκε από φυματίωση, πέθανε το 1966 από καρδιακή προσβολή.