Η εξουθενωτική κρίση που προκαλείται από την πανδημία του ύπουλου ιού εισέρχεται σε μια επικίνδυνη φάση όταν οι πολιτικές αρχές, που δεν μπορούν να ηρεμήσουν τον καλπάζοντα αριθμό νέων και νέων θυμάτων ή να σταματήσουν την ελεύθερη πτώση της οικονομίας, να φτάσουν στον «εγχώριο εχθρό» "και θέτει σε κίνδυνο την περιφερειακή σταθερότητα.

Στη Δύση, η κατάσταση είναι σχετικά ήρεμη, με περιστασιακές αστυνομικές παρεμβάσεις ενάντια σε διάφορες εκρήξεις θυμού από πολίτες που εξαντλούνται από μέτρα απομόνωσης ή απώλεια θέσεων εργασίας, νεύρα και εμπιστοσύνη στο σύστημα.

Ωστόσο, ξέσπασαν πόλεμοι και συγκρούσεις από την Αφρική σε όλη την Υεμένη έως τη Μιανμάρ, σκοτώνοντας εκατοντάδες ανθρώπους. Απασχολημένοι με τα δικά τους προβλήματα ως προς το πώς να βγούμε από τα τεράστια θύματα πανδημίας, οι χώρες που σκεφτόμαστε ανακλαστικά όταν λέμε "διεθνής κοινότητα" σχεδόν δεν ανταποκρίνονται σε αυτήν τη φωτιά, εκτός από μια δήλωση κριτικής ή καταδίκης, ακόμη και κυρώσεων όπως "Δεν θα τα πουλάμε πλέον όπλα ή πυρομαχικά."

Αλλά η φωτιά πλησιάζει ήδη σε ένα πολύ άβολο μέρος, όπου η θερμότητα του πολέμου σιγοκαίει για επτά χρόνια. Ορισμένες αναφορές δείχνουν ότι η Ρωσία αναπτύσσει στρατεύματα στα σύνορα με την Ουκρανία, όπου ο πρόσφατος πόλεμος απέχει πολύ και υπάρχουν περιστατικά και πυροβολισμοί σχεδόν καθημερινά, ακόμη και με πυροβολικό. Η Ρωσία ανακοίνωσε στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή και ρυμούλκηση δεξαμενών, κανόνια και κραυγαλέων. Οι στρατηγοί του Πενταγώνου υποπτεύονται ότι αυτή η συγκέντρωση βαρέων όπλων θα μπορούσε να είναι «περισσότερο από μια στρατιωτική άσκηση». Πριν από λιγότερες από δύο εβδομάδες, τέσσερις Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν σε πυροβόλο πυροβόλο από φιλο-ρωσικές θέσεις στο Ντονμπάς.

Η Ρωσία, εν τω μεταξύ, έχει μετατοπίσει την ευθύνη της προς την άλλη πλευρά, προειδοποιώντας ότι η αυξημένη παρουσία του ΝΑΤΟ στα δυτικά της σύνορα θα μπορούσε να κλιμακώσει τη σύγκρουση του Ντόμπας, στην οποία η Ουκρανία "θα καταστραφεί".

- Οι προκλήσεις της Ουκρανίας ενδέχεται να κλιμακωθούν σε πόλεμο. Δεν θέλουμε να το δούμε αυτό. «Εννοώ έναν εμφύλιο πόλεμο, όπως υπήρχε ήδη», είπε το Κρεμλίνο μέσω του εκπροσώπου Ντμίτρι Πεσκόφ.

Στην πρώτη τηλεφωνική του συνομιλία με τον Ουκρανό ομόλογό του Zelensky, ο Μπάιντεν του πρόσφερε ισχυρή υποστήριξη στις ΗΠΑ. Η Αμερική είναι ο ισχυρότερος σύμμαχος της Ουκρανίας, η οποία βρίσκεται σε μειονεκτική θέση γεωγραφικά και ιστορικά - ούτε Ανατολή ούτε Δύση. Λόγω της τεράστιας επιρροής και της στρατηγικής θέσης της Μόσχας, δεν μπορεί να κινηθεί προς την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ, το οποίο θεωρεί πιθανούς προστάτες.

Αλλά η Δύση δεν έκανε σχεδόν τίποτα για να την βοηθήσει όταν η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία εν μία νυκτί το 2014. Το Κίεβο και η διεθνής κοινότητα θεωρούν την Κριμαία αναπόσπαστο τμήμα της Ουκρανίας. Και όταν ρωτήθηκε πώς οι Ουκρανοί θα ανακτήσουν τον έλεγχο αυτής της στρατηγικής χερσονήσου, κανείς στο Κίεβο, πολύ λιγότερο στη Δύση, δεν θέλει να απαντήσει.

Με διαπραγματεύσεις και ειρηνευτική διάσκεψη; Με νέο δημοψήφισμα; Παίρνοντας δύναμη; Και σιγοκαίει στο Donbas, το οποίο είναι μέρος της Ουκρανίας, όπου Ρώσοι πιστοί στη Μόσχα κυριαρχούν και παρελαύνουν στρατιωτικά.

Η Ουκρανία είναι ενδιαφέρουσα με έναν άλλο τρόπο για τον νέο Αμερικανό πρόεδρο. Ο γιος του Χάντερ έχει μια επιχείρηση εκεί, η οποία θα μπορούσε να κοστίσει πολύ τον Τζο Μπάιντεν και τον Ντόναλντ Τραμπ σε μια εποχή που μάχονταν για μονομαχία. Ο Τραμπ κατηγορήθηκε λόγω τηλεφωνικής συνομιλίας με τον Ζελένσκι, κατά την οποία, σύμφωνα με μια ελεύθερη ερμηνεία, όρισε την υπόσχεση 400 εκατομμυρίων δολαρίων από την Ουάσιγκτον στο Κίεβο, βρίσκοντας σκάνδαλο με την εταιρεία του Hunter Biden στην Ουκρανία. Η θητεία του Τραμπ έληξε και παραμένει ασαφές εάν η ήπια πολιτική του απέναντι στη Μόσχα οφείλεται στην υποστήριξη πληροφοριών χάκερ που του επέτρεψε να γίνει πρόεδρος το 2016.

Η Αμερική έχει πάρα πολλά προβλήματα για να διακινδυνεύσει μια επικίνδυνη αντιπαράθεση με τη Ρωσία έναντι της Ουκρανίας, αλλά δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφήσει τον σύμμαχό της. Αυτή είναι η πρώτη πραγματικά μεγάλη εξέταση για τον Μπάιντεν στη διεθνή σκηνή. Το αν η κατάσταση κλιμακώνεται σε πόλεμο ή ηρεμεί εξαρτάται κυρίως από τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν, ο οποίος αντιμετώπισε μαζικές διαμαρτυρίες σε εκατοντάδες πόλεις σε ολόκληρη τη χώρα για τον πολιτικό του πόλεμο με τον Alexei Navalny. Η κατάσταση ήταν παρόμοια στη Ρωσία το 2014, σε αντίθεση με την επέμβαση στην Ουκρανία.

Ο Μπάιντεν προσπαθεί να επιβάλει μια σκληρότερη σχέση στη Ρωσία, αλλά κατά κάποιον τρόπο δεν τα καταφέρνει. Το πιο μακρινό που πήρε ήταν αυτό που ο Πούτιν ονόμασε «δολοφόνος». Έφτασε ακόμη και κάτω από το μέσο όρο του προκατόχου του όταν περιέγραψε περιγραφικά ότι «κοίταξε στα μάτια του Πούτιν και δεν είδε καμία ψυχή βαθιά μέσα τους». Τέτοιες απόψεις για την κρίση δεν είναι τίποτα περισσότερο από ρηχή ποίηση, η οποία είναι απίθανο να βοηθήσει την Ουκρανία.