Τα αριστερά και τα δεξιά κόμματα της Γαλλίας ένωσαν τις δυνάμεις τους για να ανατρέψουν την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μισέλ Μπαρνιέ, που επέβαλε ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν.

Ο κεντρώος Μπαρνιέ ήταν μια επιλογή σοκ για τον πρωθυπουργό μιας κυβέρνησης μειοψηφίας, μετά τις εκλογές που κέρδισε το αριστερό μπλοκ. Η κυβέρνηση κατά κάποιο τρόπο λειτούργησε με την υποστήριξη του εξτρεμιστικού κόμματος Εθνικό Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν, οπότε έπρεπε να προσαρμόσει τις κινήσεις και τα μέτρα της. Η πολιτική σιωπή για χάρη της στήριξης κράτησε μόλις τρεις μήνες. Η δεξιά αντιτάχθηκε στον προτεινόμενο προϋπολογισμό και ο Μπαρνιέ αρνήθηκε να δεχτεί τις παρατηρήσεις, καταδικάζοντας έτσι την κυβέρνηση σε βέβαιη εκτέλεση.

Αντιμέτωπος με την αντιπολίτευση και χωρίς τις ψήφους της πλειοψηφίας των βουλευτών, ο Μπαρνιέ επικαλέστηκε το άρθρο 49 του Συντάγματος, το οποίο επιτρέπει στην κυβέρνηση να επιβάλει νόμο χωρίς να ζητήσει την υποστήριξη του Κοινοβουλίου. Όμως η επίκληση του άρθρου 49 δίνει στους βουλευτές το δικαίωμα να ζητήσουν επειγόντως, εντός 24 ωρών, ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, η οποία πρέπει να γίνει εντός 48 ωρών. Τόσο το αριστερό μπλοκ του Νέου Λαϊκού Μετώπου όσο και η δεξιά Εθνοσυνέλευση έχουν ζητήσει ψήφο δυσπιστίας στην κυβέρνηση, πράγμα που σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός Μπαρνιέ μπορεί να γίνει πρώην ήδη από αύριο.

Αυτός, μάλιστα, είναι ο επίλογος του πολιτικού κουνουπιού του προέδρου Μακρόν να σώσει τους κεντρώους μετά το καταστροφικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Ο Μακρόν προκήρυξε πρόωρες εκλογές τον Ιούνιο, τις οποίες κέρδισε απροσδόκητα το μπλοκ NFP, το οποίο συγκέντρωσε κόμματα από όλο το αριστερό πολιτικό φάσμα, από τους μετριοπαθείς Σοσιαλιστές έως το ριζοσπαστικό LFI με επικεφαλής τον Jean-Luc Melenchon. Οι κεντρώοι του Μακρόν ήρθαν δεύτεροι, μπροστά από το RN της Λεπέν.

Μια ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη ήταν όταν ο Μακρόν, μετά από ένα μεγάλο διάλειμμα λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, αποφάσισε να μην δώσει την εντολή στον Μελανσόν, το μπλοκ του οποίου κέρδισε τις περισσότερες έδρες. Την αναμενόμενη στήριξη από τη δεξιά, η κυβέρνηση Μπαρνιέ «αγόρασε» με μια σειρά μέτρων, ειδικά για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και της μετανάστευσης. Όμως η Εθνοσυνέλευση απέρριψε τον προτεινόμενο προϋπολογισμό που είχε σχεδιαστεί για να σταματήσει την αύξηση του ελλείμματος. Σε μια ύστατη προσπάθεια να σώσει την κυβέρνηση, ο Μπαρνιέ προέτρεψε τους βουλευτές να στηρίξουν τον προϋπολογισμό για να αποφευχθεί η «σοβαρή οικονομική αναταραχή», αλλά και τα δύο μπλοκ χθες επιβεβαίωσαν ότι θα ψηφίσουν δυσπιστία στην κυβέρνηση.

Και το χάος δεν σταματά εκεί. Όταν ψηφιστεί δυσπιστία στην κυβέρνηση, ο πρόεδρος Μακρόν δεν μπορεί να διαλύσει το κοινοβούλιο μέχρι τον Ιούνιο του 2025, επειδή το έκανε ήδη τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους. Θα μπορούσε να δώσει ξανά στον Μπαρνιέ την εντολή, αλλά είναι απίθανο να λάβει υποστήριξη για μια τέτοια πρόκληση. Ο Μακρόν είναι πιο πιθανό να δώσει στα τρία πολιτικά μπλοκ περισσότερο χρόνο για να συμφωνήσουν σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό, ο οποίος θα περιλαμβάνει προσπάθειες από το κεντρώο κόμμα να προσελκύσει κόμματα του αριστερού μπλοκ, όπως οι μετριοπαθείς Σοσιαλιστές. Εάν, ωστόσο, τα κόμματα δεν μπορούν να εξασφαλίσουν συμμαχίες που θα λάβουν την υποστήριξη της πλειοψηφίας, ο Μακρόν έχει δύο επιλογές - να διορίσει μια τεχνοκρατική κυβέρνηση που θα ηγείται της Γαλλίας τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο του XNUMX, όταν θα μπορούσε να διαλύσει συνταγματικά τη συνέλευση.

Η τελευταία πιθανότητα είναι η λιγότερο αναμενόμενη – ο ίδιος ο Μακρόν παραιτείται και προκηρύσσει πρόωρες προεδρικές εκλογές.

Επομένως, όλα εξαρτώνται από την πολιτική απόφαση της Εθνοσυνέλευσης. Το κόμμα της Λεπέν θα μπορούσε για άλλη μια φορά να κάνει μια στροφή και να δώσει στην κυβέρνηση του Μπαρνιέ μια τελευταία ευκαιρία, αναμένοντας νέες και ακόμη μεγαλύτερες παραχωρήσεις, γνωρίζοντας ότι θα μπορούσε να αποσύρει ξανά την υποστήριξη στις 20 Δεκεμβρίου, όταν θα διεξαχθεί η τελική ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό.

Όποιος κι αν είναι ο επίλογος, η Γαλλία δεν θα μείνει χωρίς εξουσία και το κράτος δεν θα μείνει χωρίς χρήματα ακόμα κι αν δεν ψηφιστεί ο προϋπολογισμός. Το σύνταγμα δίνει το δικαίωμα σε κάθε κυβέρνηση, έστω και προσωρινή, επιβάλλοντας νόμους να κρατήσει ζωντανό τον προϋπολογισμό του προηγούμενου έτους για μήνες, ώστε να διασφαλιστεί η καταβολή των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.