Η βαριά έμμηνος ρύση είναι σχετικά συχνή σε νεαρά κορίτσια που δεν έχουν ακόμη τακτικούς κύκλους ωορρηξίας και σε γυναίκες που πλησιάζουν την εμμηνόπαυση.

Ωστόσο, σε πολλές άλλες γυναίκες, μπορεί να εμφανιστεί έντονη αιμορραγία σε διαφορετικές περιόδους της ζωής και ορισμένοι άνθρωποι βιώνουν συνεχείς βαριούς εμμηνορροϊκούς κύκλους. Στο ιατρικό λεξικό, η βαριά αιμορραγία ονομάζεται μηνορραγία και αυτή η διαταραχή είναι επίσης γνωστή ως υπερμενόρροια.

Η βαριά έμμηνος ρύση είναι συνήθως δείκτης ορμονικών διαταραχών, ωστόσο, μπορεί να είναι συνέπεια μιας σειράς άλλων διαταραχών στο σώμα, όπως ινομυώματα μήτρας, πυελική λοίμωξη ή ενδομητρίωση.

Η βαριά αιμορραγία της μήτρας συμβαίνει συχνά λόγω αδενομύωσης, πολύποδων της μήτρας ή του τραχήλου της μήτρας, καθώς και κύστεις των ωοθηκών.

Τα σπιράλ που χρησιμοποιούνται ως αντισυλληπτικά μερικές φορές οδηγούν σε πολύ βαριά αιμορραγία, οπότε συνήθως συνιστάται η αφαίρεσή τους.

Οι γυναίκες που συχνά υποφέρουν από έντονη αιμορραγία θα πρέπει να επικοινωνήσουν με το γιατρό τους για να διερευνήσουν την αιτία ή να εντοπίσουν πιθανή αναιμία.

Υπάρχουν διάφορα συμπτώματα και σημεία που υποδεικνύουν το πραγματικό πρόβλημα. Ένα από αυτά είναι εάν η έμμηνος ρύση διαρκεί περισσότερο από 7 ημέρες και εάν η απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια του κύκλου είναι άφθονηΤο Σε τέτοιες καταστάσεις, κάθε γυναίκα πρέπει να καλέσει αμέσως έναν γυναικολόγο. Με την εξέταση, ο γυναικολόγος θα καθορίσει εάν υπάρχουν ανωμαλίες στη μήτρα και θα πραγματοποιήσει όλες τις εξετάσεις, όπως τεστ Παπανικολάου, βιοψία τραχήλου της μήτρας ή κυρετάζ, δηλαδή ξεφλούδισμα της επένδυσης της μήτρας.

Παράλληλα, απαιτείται εξέταση αίματος για να διαπιστωθεί εάν ο ασθενής είναι αναιμικός ή έχει άλλη ασθένεια που προκαλεί έντονη αιμορραγία.

Παρόλο που η μηνορραγία δεν θεωρείται σοβαρή ασθένεια, επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει σοβαρότερη αιτία για βαριά αιμορραγία της μήτρας, θα πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή για να διαπιστωθεί εάν η γυναίκα είναι αναιμική.

Η θεραπεία των γυναικών που έχουν διαταραχές της εμμήνου ρύσεως ξεκινά με φαρμακευτική αγωγή. Εάν το άτομο είναι νέο και δεν υπάρχουν παθολογικές αλλαγές στη μήτρα, ο γιατρός συνταγογραφεί οιστρογόνα και προγεστερόνη και στη συνέχεια ένα άλλο σκεύασμα για τη μείωση της αιμορραγίας. Εάν μια γυναίκα για κάποιο λόγο δεν θέλει ή δεν πρέπει να πάρει αυτά τα σκευάσματα, τότε υπάρχουν άλλα φάρμακα για τη ρύθμιση του κύκλου.

Εάν ο ασθενής είναι αναιμικός, πρέπει να πάρει σίδηρο στο σώμα. Εάν η γυναίκα είναι μεγαλύτερη ή εάν ο νεαρός ασθενής αιμορραγεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε γίνεται κρυρεσία για να βρεθεί η αιτία της αιμορραγίας. Μόλις ολοκληρωθεί η θεραπεία, ακόμα και αν δεν αποκαλυφθεί η πραγματική αιτία της αιμορραγίας, σταματά.