Τα διαμερίσματα γίνονται σκληρό νόμισμα, λένε ειδικοί, σχολιάζοντας την ιλιγγιώδη αύξηση της τιμής ανά τετραγωνικό μέτρο στην κεντρική περιοχή των Σκοπίων, η οποία έφτασε από τα 1.700 στα 2.000 ευρώ. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Οχρίδα, τον δεύτερο μεγάλο στόχο των οικοδόμων, αλλά και σε όλες τις αστικές περιοχές σε όλη τη χώρα.

Η ζήτηση για διαμερίσματα έχει αυξηθεί περαιτέρω λόγω του φόβου του πληθωρισμού, οπότε μεγάλο μέρος των πολιτών μετατρέπει τις οικονομίες του σε διαμερίσματα. Τα στοιχεία της Εθνικής Τράπεζας δείχνουν ότι το πρώτο τρίμηνο του 2022, οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν κατά 12,4%. Μόνο πέρυσι εκδόθηκαν 1.414 οικοδομικές άδειες για τα Σκόπια, κυρίως σε πολυώροφα κτίρια, αριθμός ρεκόρ την τελευταία δεκαετία. Αν και πάνω από το ένα τρίτο των διαμερισμάτων στη Μακεδονία είναι άδεια. Η αγορά είναι χαοτική, αλλά τα άδεια διαμερίσματα δεν έχουν ακόμη γίνει πρόβλημα: ο φορολογικός συντελεστής στα αχρησιμοποίητα ακίνητα έχει εκτιναχθεί, το κόστος συντήρησης αυξάνεται, τα γενικά έξοδα αυξάνονται.

Γιατί συνεχίζεται η επεκτατική οικοδόμηση που ξεκίνησε με τη «στρατηγική» του 2008 του Γκρούεφσκι, σύμφωνα με την οποία αυτή η δραστηριότητα υποτίθεται ότι θα αποσβέσει την παγκόσμια ενυπόθηκη κρίση (!;). Γιατί καμία κυβέρνηση δεν έχει σταθεί μέχρι τώρα απέναντι στην κατασκευαστική-αστική μαφία; Η απάντηση είναι απλή - λόγω της δωροδοκίας που έχει πάρει μυθολογικές διαστάσεις στη χώρα.

Η πολεοδομία και οι κατασκευές είναι τα πιο επιρρεπή στη διαφθορά, κατέληξαν οι συμμετέχοντες στη χθεσινή συζήτηση που διοργάνωσε ο Συνασπισμός «Όλοι για μια δίκαιη δίκη». Έρευνες δείχνουν ότι οι πολίτες βλέπουν τη μεγαλύτερη διαφθορά στην έκδοση οικοδομικών αδειών, στους ελέγχους, στην κατάρτιση λεπτομερών πολεοδομικών σχεδίων (DUP) και στις δημόσιες συμβάσεις που σχετίζονται με αυτήν την αλυσίδα.

Μερικές φορές οι λόγοι είναι και αντικειμενικοί. Η ανεπαρκής κατανομή μεταξύ της κεντρικής και της τοπικής αυτοδιοίκησης των χρημάτων που εισπράττονται από τους φόρους, καθώς και η κομματική υπεραπασχόληση στους δήμους κάπως αναγκάζουν τις τοπικές αρχές να μετατραπούν σε γκισέ χαρτοσήμανσης οικοδομικών αδειών, που αργότερα παράγουν πληρωμές φόρου ακινήτων. Σχολεία και νηπιαγωγεία, παιδικές και αθλητικές χαρές, γκαζόν και πάρκα δεν γεμίζουν τον προϋπολογισμό του δήμου. Κατά συνέπεια, αντί για αέρα αναπνέουμε καυσαέρια και αέρια από τα βενζινάδικα, ο ήλιος μας αφαιρείται από κτίρια με φωτοβολταϊκά και η θέα στον ορίζοντα θα κρύβει τη ματαιότητα αυτού του είδους πολιτικής στο μέλλον. Γκρίζα που δεν καλύπτεται ούτε από τα ζωηρά χρώματα των προσόψεων.

Εάν τα προσωρινά μορατόριουμ για τις κατασκευές και οι μεμονωμένες περιπτώσεις επιστροφής DUP μας έδωσαν ψεύτικες ελπίδες, εξασθενούν επίσης με κάθε νέα διοικητική εισβολή στην κανονική ζωή της πόλης μας. Τελευταίο τέτοιο είναι το «γλίστρημα» των τροποποιήσεων στον Πολεοδομικό Κανονισμό, με τις οποίες οι δήμοι και αν θέλουν δεν μπορούν να αναθεωρήσουν αμφισβητούμενα DUP αυξάνοντας τον χώρο δημοσίου συμφέροντος σε βάρος της συγκεκριμένης ασχήμιας. Το άρθρο 5 του Κανονισμού ορίζει ότι το «ποσοστό δόμησης» εφόσον καθορίζεται από το DUP δεν μπορεί να μειωθεί λόγω του λεγόμενου. κεκτημένο δικαίωμα. Σε εκείνο το διεφθαρμένο σκοτεινό βιλαέτι, τα κεκτημένα δικαιώματα των επενδυτών είναι πιο σημαντικά από τα δικαιώματα των πολιτών για ένα υγιές περιβάλλον και μια αξιοπρεπή ζωή. Ο Κανονισμός εγκρίθηκε σε αντίθεση με τους νόμους για τον πολεοδομικό σχεδιασμό, για το αστικό πράσινο, ακόμη και με το Σύνταγμα, λένε οι οικολόγοι. Αλλά αυτό δεν είναι επιχείρημα για τους «περίπλοκους ποπ που παχαίνουν και την Παρασκευή», δηλαδή για τους βουλευτές που φέρνουν αυτούς τους νόμους σχεδόν με συναίνεση.

Άνθρωποι χωρίς ακεραιότητα από το δεύτερο και τρίτο κλιμάκιο του κόμματος, στελέχη με κρυφά περιουσιακά στοιχεία και εταιρείες στο όνομα κάποιου άλλου, δικαστές που δεν μας τιμωρούν, επιθεωρητές που αγαπούν τα τραπέζια, σχεδιάζουν σπίτια που ετοιμάζουν λεπτομερή πολεοδομικά σχέδια για μια δεκάρα, όλα χτίζουν το αστικό χάος γύρω μας. Την ίδια ώρα που τα κόμματα φωνάζουν δημαγωγικά για πράσινες ατζέντες.

Στον σοσιαλισμό υπήρχε μια δράση «έχεις σπίτι, δώσε ένα διαμέρισμα». Σήμερα, η δράση «έχεις ένα ερειπωμένο σπίτι, νοικιάσεις δύο-τρεις ορόφους στο κτίριο που θα ξεφυτρώσει στη θέση του σπιτιού» είναι το θεμέλιο της οικοδομικής επέκτασης στέρεο σαν το μπετόν. Πίσω από τα tarab κρύβονται ανέγγιχτα κέντρα εξουσίας, που είναι υπεράνω του νόμου και της τάξης. Γι' αυτό δεν σταματά η επίθεση στα αιμοφόρα αγγεία και τους βρόγχους μας από τους σοβατζήδες που σκυροδετούν την εξουσία τους με τη δωροδοκία-πολιτική ως σταθερά όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Λειτουργούν ως κράτος εν κράτει. Το ανεξάρτητο κράτος του Μπετονιστάν!