Σήμερα ένας από τους πιο σεβαστούς καλλιτέχνες και ιδιοκτήτης του πιο αναγνωρίσιμου στυλ ζωγραφικής, Βίνσεντ Βαν Γκογκ, στην εποχή του ήταν πιο αναγνωρίσιμος από το επίθετο τρελό από την ιδιοφυΐα του.

Επιπλέον, ήταν το γεγονός ότι ο Βαν Γκογκ υπέφερε από αρκετές ψυχικές ασθένειες, αν και η «τρέλα» του παρά τις πολυάριθμες θεωρίες και αναλύσεις δεν έχει ακόμη πλήρως διευκρινιστεί.

Δούλευε 20 ώρες την ημέρα και στη ζωή του έκανε πάνω από 800 πίνακες από τους οποίους κατάφερε να πουλήσει μόνο έναν. Τα ίδια έργα που θεωρήθηκαν άχρηστα όταν τα ζωγράφισε ο Βαν Γκογκ, σήμερα κοσμούν τους τοίχους των πιο διάσημων γκαλερί και η αξία τους ανέρχεται σε εκατομμύρια δολάρια.

«Ζωγράφιζα με όλη μου την καρδιά και την ψυχή και έχασα το μυαλό μου στο μεταξύ», είπε σε μια περίσταση ο διάσημος ζωγράφος.

Οι πίνακες του Βαν Γκογκ εκπέμπουν ασυνήθιστη ανησυχία, ακόμα και όταν τα πιο ειδυλλιακά τοπία βρίσκονται πάνω τους. Αν κοιτάξετε τον έναστρο ουρανό, τα χωράφια με το σιτάρι, τις ίριδες, τα ηλιοτρόπια ή τα φλογερά ηλιοβασιλέματα προκαλεί ασυνήθιστα και έντονα συναισθήματα μέσα σας, μπορεί να μπορείτε να αισθανθείτε τη συναισθηματική και ψυχική κατάσταση αυτού του καλλιτέχνη.

Συμβάν αυτιών

Είναι γνωστό ότι ο Βαν Γκογκ σε μια στιγμή τρέλας έκοψε το αυτί του και το έδωσε σε μια πόρνη από ένα κοντινό πορνείο. Ήταν ένα γεγονός που θεωρείται ως το αποκορύφωμα της τρέλας του και ένα άλλο στοιχείο στη σημερινή γενικά αποδεκτή βιογραφία αυτού του καλλιτέχνη. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι η ιστορία που προηγήθηκε αυτού του γεγονότος.

Στην πραγματικότητα, μετά από μερικές εβδομάδες στην πόλη Άρλα, ο Βαν Γκογκ μοιράστηκε το σπίτι του με έναν άλλο υπέροχο πίνακα - Paul Gauguin. Ωστόσο, η σχέση τους δεν μπορούσε να χαρακτηριστεί φιλική. Συχνές διαμάχες οδήγησαν τον Βαν Γκογκ να φτάσει για ένα μαχαίρι ένα βράδυ και έκοψε το αυτί του, ή ο Γκάουγκιν το έπραξε κατά τη διάρκεια του επιχειρήματός τους, σύμφωνα με μια άλλη θεωρία.

Υπάρχουν επίσης διάφορες θεωρίες σχετικά με το αν ο Βαν Γκογκ έκοψε ολόκληρο το αυτί ή μέρος αυτού. Το γράμμα του Γάλλου γιατρού που αντιμετώπισε τον Βίνσεντ, Φέλιξ Ρέι, έλυσε όλα αυτά τα διλήμματα. Περιείχε ένα σχέδιο που δείχνει πόσο χαλασμένο ήταν το αυτί.

Μετά από αυτό το περιστατικό, ο Βαν Γκογκ τοποθετήθηκε σε ψυχιατρείο και το επόμενο πρωί οι ολλανδικές εφημερίδες δημοσίευσαν ένα κείμενο με το εξής περιεχόμενο: «Χθες στις 23.30 ο ζωγράφος που ονομάζεται Βίνσεντ Βαν Γκογκ εμφανίστηκε μπροστά στον οίκο ανοχής (Maison de tolérance nr. 1) ψάχνει για την κοπέλα Ρέιτσελ και της δίνει το αυτί του, λέγοντας: Κράτα αυτό σαν θησαυρό. και μετά εξαφανίστηκε. Μετά από αυτό, η αστυνομία ειδοποιήθηκε για το γεγονός, το οποίο θα μπορούσε να προκληθεί μόνο από έναν δυστυχισμένο και τρελό άτομο, οπότε το επόμενο πρωί αναζήτησαν το άτομο αυτό. Τον βρήκαν στο κρεβάτι με σχεδόν καθόλου ορατά σημάδια ζωής».

"Ονειρεύομαι μια εικόνα και μετά ζωγραφίζω το όνειρο"

Η περίοδος που ο Βαν Γκογκ βρισκόταν στο ψυχιατρείο ήταν επίσης μια από τις πιο παραγωγικές περιόδους ζωγραφικής του. Ολοκλήρωσε πάνω από 100 σχέδια και ζωγράφισε 75 πίνακες, μεταξύ των οποίων και η περίφημη «Έναστρη Νύχτα».

Ο Βαν Γκογκ δεν ζωγράφισε ποτέ κατά τη διάρκεια των επιθέσεων του, αλλά η ασθένειά του και η φυλάκισή του στο νοσοκομείο επηρέασαν πολύ τα καλλιτεχνικά θέματα που ασχολήθηκε με τους πίνακες του.

Η προσκόλληση σε θρησκευτικά θέματα, καθώς και τα θέματα της οικογενειακής ζωής και της ζωής ενός φυλακισμένου, ήταν μια άμεση υπαινιγμό στην προσωπική του κατάσταση.

Ο Βίνσεντ ήταν αφιερωμένος στο έργο του και έζησε για την τέχνη και την αγάπη, παρά το γεγονός ότι γινόταν όλο και πιο ανήσυχος, κατάθλιψη και μοναξιά, και έγραψε στον αδερφό του Θεό, ο οποίος πάντα τον υποστήριζε συναισθηματικά και οικονομικά, ότι ήταν απελπισμένος και θυμωμένος με τον εαυτό του επειδή δεν μπορεί να εργαστεί όπως θα ήθελε και ότι είναι όλο και περισσότερο πεπεισμένος ότι η ζωή του είναι μια μεγάλη αποτυχία.

Αποσπασμένος και μελαγχολικός από τη φύση του, η αφοσίωση του Βαν Γκογκ στη δουλειά τον οδήγησε να παραμελήσει την υγεία του. Επειδή ξόδεψε τα χρήματα σε υλικά ζωγραφικής, τρέφονταν άσχημα. Η απώλεια των περισσότερων από τα δόντια του επηρέασε αργότερα τα στομαχικά του προβλήματα. Υπέφερε από αϋπνία, έπινε υπερβολικά, έπαθε γονόρροια, μετά σύφιλη, έτρωγε μπογιά, νέφτι και παραφίνη.

Ο Βαν Γκογκ σκέφτηκε επίσης τον θάνατό του καθώς περπατούσε πέρα ​​από τον τάφο στον οποίο γράφτηκε το όνομά του - ο τάφος που ανήκε στην πραγματικότητα στον αδερφό του που πέθανε πριν γεννηθεί ο Βίνσεντ. Όλα αυτά οδήγησαν σε συχνή ναυτία και επιληπτικές κρίσεις και ο Βαν Γκογκ έχασε όλο και περισσότερο τον έλεγχο.

Ο Βαν Γκογκ με γράμματα

Σε μια από τις επιστολές που απευθυνόταν στον αδερφό του, ο Βαν Γκογκ είπε για τη ζωγραφική του και την άποψή του για τον κόσμο: «Αυτές είναι οι φιλοδοξίες μου που βασίζονται περισσότερο στην αγάπη παρά στον θυμό, βασίζονται περισσότερο στην ηρεμία παρά στο πάθος. Είναι αλήθεια ότι βρίσκομαι συχνά στην πιο άθλια κατάστασή μου, αλλά ακόμα μέσα μου υπάρχει ηρεμία, καθαρή αρμονία και μουσική. Στις πιο φτωχές παράγκες, στα πιο βρώμικα σοκάκια, βλέπω σχέδια και πίνακες. Και με κάποια ακαταμάχητη δύναμη το μυαλό μου έλκεται από αυτά τα πράγματα. Πιστέψτε με, μερικές φορές γελάω με όλη μου την καρδιά που οι άνθρωποι με κατηγορούν για κάθε είδους κακία και παραλογισμούς, για τις οποίες δεν φταίει κανένα μέρος του εαυτού μου. Πραγματικά δεν είμαι άλλος παρά φίλος της φύσης, της μάθησης, της δουλειάς και παρ' όλα αυτά - των ανθρώπων».

Υπάρχουν πολλές σύγχρονες διαγνώσεις για την τρέλα του. Ψύχωση, σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή, οριακή διαταραχή προσωπικότητας, αυτά είναι μόνο μερικά από αυτά.

Μόνο ένα πράγμα είναι σίγουρο: εξαιτίας της τρέλας του, ο Βαν Γκογκ υπέφερε, θρήνησε, ήταν μοναχικός και επιπλέον - ζωγράφιζε και αγαπούσε.

Το "Roots of the Tree" από το 1890 είναι το τελευταίο έργο που ζωγράφισε ο Βαν Γκογκ.

Ο πίνακας στον οποίο εργάστηκε μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής του, με την επιδέξια και απροσδιόριστη σύνθεσή του, ίσως αντιπροσωπεύει καλύτερα την έντονη συναισθηματική αναταραχή αυτού του καλλιτέχνη.

Λίγες ώρες αργότερα την ίδια μέρα το 1890, πιέζοντας ένα όπλο στην καρδιά του, ο Βαν Γκογκ προσπάθησε να αυτοκτονήσει.

Αυτή η προσπάθεια ήταν ανεπιτυχής στην αρχή, επειδή η σφαίρα παρέκαμψε την καρδιά του, έτσι ο Βίνσεντ πέρασε τις επόμενες δύο μέρες της ζωής του στο νεκροκρέβατό του. Τον πρόσεχε ο αδερφός του Theo. Στην αγκαλιά του μοναδικού ανθρώπου που τον καταλάβαινε και τον αγάπησε πραγματικά, αναστέναξε τελικά και είπε τα τελευταία του λόγια: «Έτσι ήθελα να φύγω».