Για 12 χρόνια, ο ανώνυμος Κινέζος μπλόγκερ Program Think αμφισβητεί ανοιχτά τον ενισχυμένο αυταρχικό έλεγχο της Κίνας και την επέκταση της κρατικής επιτήρησης.

Αυτό το δωρεάν ιστολόγιο πρόσφερε έναν συνδυασμό τεχνικών συμβουλών για την κυβερνοασφάλεια και αιχμηρών πολιτικών σχολίων – συμπεριλαμβανομένων συμβουλών για το πώς να παρακάμψετε με ασφάλεια το «Μεγάλο Τείχος προστασίας της Κίνας» της λογοκρισίας στο Διαδίκτυο, να αναπτύξετε κριτική σκέψη και να αντισταθείτε στην ολοένα και πιο ολοκληρωτική κυριαρχία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, αναφέρει "CNN".

Ο μπλόγκερ υπερηφανεύεται για την ικανότητά του να καλύπτει τα ψηφιακά του κομμάτια και να αποφεύγει τον εντοπισμό, ενώ την ίδια στιγμή ένας αυξανόμενος αριθμός κυβερνητικών επικριτών παγιδεύεται στην καταστολή των διαφωνούντων από τον Κινέζο ηγέτη Xi Jinping.

Αλλά τον Μάιο του 2021, το Program Think ξαφνικά σίγησε.

Το ιστολόγιο σταμάτησε να ενημερώνεται και οι λογαριασμοί του στο Twitter και στο GitHub έγιναν ανενεργοί. Ο συγγραφέας έχει υποσχεθεί στους ακόλουθούς του ότι δεν θα μείνει ποτέ αδρανής για περισσότερες από 14 ημέρες. Πολλοί φοβήθηκαν ότι ο μπλόγκερ είχε χτυπηθεί από ατύχημα ή ασθένεια ή ότι οι αρχές τον είχαν βρει και τον είχαν συλλάβει.

Οι εικασίες αφθονούν, αλλά κανείς δεν μπορεί να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις.

Το πρόγραμμα Tink προστάτευε την ταυτότητά του τόσο σφιχτά που κανένας από τους υποστηρικτές του δεν γνώριζε ποιος ήταν ο blogger—εκτός από το ότι ήταν προγραμματιστής στην Κίνα με δεκαετίες καριέρα στην ασφάλεια πληροφοριών.

Τώρα, σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, η σύζυγος ενός blogger που καταδικάστηκε πρόσφατα σε επτά χρόνια φυλάκιση στην Κίνα για «υποκίνηση στην ανατροπή της κρατικής εξουσίας» πιστεύει ότι έχει μια απάντηση σε αυτό που συνέβη με το Program Think.

Η γυναίκα, με το επώνυμο Bei, είναι η σύζυγος του Ruan Xiaohuan, ενός 45χρονου άνδρα που συνελήφθη από την αστυνομία από το σπίτι του στη Σαγκάη στις 10 Μαΐου 2021 – μια μέρα μετά την τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιο Think Program.

Η κράτηση του Ρουάν άφησε τον Μπέι εντελώς άναυδος. Σοκαρίστηκε ακόμη περισσότερο όταν έμαθε ότι ο σύζυγός της έγραφε blog για ευαίσθητα πολιτικά θέματα.

«Η αστυνομία μου είπε ότι η περίπτωσή του ήταν πολύ σοβαρή και δεν κατάλαβα πώς ήταν δυνατόν. Είναι τεχνολόγος και του αρέσει να δουλεύει με την τεχνολογία. Πώς θα μπορούσε να έχει τόση ενέργεια για να γράψει άρθρα για τρέχοντα πολιτικά γεγονότα;» είπε ο Μπέι στο CNN.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας και της δικαστικής υπόθεσης, η Bei δεν μπόρεσε να μάθει πολλές λεπτομέρειες για την υπόθεση του συζύγου της επειδή οι αρχές της είπαν ότι ήταν «κρατικά μυστικά». Ο Ρουάν δικάστηκε μυστικά και ο Μπέι δεν τον ξαναείδε μέχρι την καταδίκη σε δικαστήριο της Σαγκάης στις 10 Φεβρουαρίου φέτος.

«Ήταν αφύσικα αδύνατος και τα μαλλιά του ήταν σχεδόν εντελώς γκρίζα. Ο Ρουάν δεν είπε λέξη και το μισό του πρόσωπο ήταν καλυμμένο από μια μάσκα. Αφού εκδόθηκε η ετυμηγορία, γύρισε και με κοίταξε σαν να εξέφραζε τη διαφωνία του και να ζητούσε βοήθεια. Η τιμωρία ήταν πολύ πιο σκληρή από όσο περίμενε. «Του είπα να κάνει καταγγελία», είπε ο Μπέι.

Τι λέει η ετυμηγορία;

Σύμφωνα με ένα αντίγραφο της απόφασης που έλαβε το CNN, το δικαστήριο έκρινε ότι ο Ρουάν «έτρεφε εδώ και καιρό δυσαρέσκεια» με το πολιτικό σύστημα και την κοινωνική διακυβέρνηση της Κίνας.

«Από τον Ιούνιο του 2009, ο Ρουάν έχει χρησιμοποιήσει τον υπολογιστή του για να γράψει περισσότερα από εκατό ταραχώδη άρθρα που διαδίδουν φήμες και συκοφαντίες, επιτίθενται και δυσφημούν το πολιτικό σύστημα της χώρας, υποκινούν την ανατροπή της κρατικής κυβέρνησης και σκοπεύουν να ανατρέψουν το σοσιαλιστικό σύστημα», αναφέρεται στην ετυμηγορία. .

Πρόσθεσε ότι τα άρθρα, που δημοσιεύτηκαν σε ξένες πλατφόρμες, προσέλκυσαν «μεγάλους αριθμούς χρηστών να τα διαβάσουν, να τα σχολιάσουν και να τα μοιραστούν, προκαλώντας καταστροφικές συνέπειες».

Όμως τα δικαστικά έγγραφα δεν αναφέρουν το όνομα του ιστολογίου του Ruan, ούτε παρέχουν λεπτομέρειες σχετικά με το περιεχόμενο που θεωρείται ανατρεπτικό. Μετά την καταδίκη, ο δικαστής ζήτησε από την Μπέη να υπογράψει συμφωνία μη αποκάλυψης, την οποία εκείνη αρνήθηκε.

Αποφασισμένη να μάθει τι της κρατούν οι αρχές, η Bei έμαθε πώς να χρησιμοποιεί ένα VPN ή ένα εικονικό ιδιωτικό δίκτυο, για να παρακάμψει τους αυστηρούς περιορισμούς στο διαδίκτυο της Κίνας. Έψαξε για δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης σχετικά με Κινέζους μπλόγκερ που είχαν εξαφανιστεί, ώσπου βρήκε ένα blog με μια εικόνα του γλυπτού του Rodin The Thinker.

Τότε της έγινε ξεκάθαρο. Όλες οι πληροφορίες για το blog ταίριαζαν με τις πληροφορίες για τον σύζυγό της. Το ιστολόγιο ξεκίνησε το 2009 και η τελευταία του ανάρτηση, μια μακρά λίστα με συστάσεις βιβλίων, δημοσιεύτηκε στις 9 Μαΐου – την ημέρα πριν από τη σύλληψη του Ρουάν και την κατάσχεση του φορητού υπολογιστή του.

Υπήρχε επίσης μια περίοδος τεσσάρων μηνών, θυμάται ο Bei, όταν ο Ρουάν ήταν άρρωστος και κλινήρης, που συνέπεσε με μια νηνεμία στις εκδόσεις.

Το στυλ γραφής και οι φιλοδοξίες του συγγραφέα έμοιαζαν αρκετά οικεία, όπως και η ανοιχτότητα και η αυτοπεποίθησή του που μερικές φορές συνόρευε με την αλαζονεία, εξηγεί η σύζυγός του. Κατά τη διάρκεια των αστυνομικών ερευνών, έμαθε ότι ο σύζυγός της είχε δημοσιεύσει περισσότερα από 700 άρθρα σε ξένη πλατφόρμα – όπως ακριβώς είχε κάνει και στο Program Think.

«Συνειδητοποίησα πόση πίεση δεχόταν για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Έκανε όλα αυτά τα επικίνδυνα πράγματα, κουβαλούσε τόσο μεγάλο βάρος στους ώμους του και μόνο. «Ακόμη και αφού πιάστηκε, κανείς δεν μπορούσε να τον βοηθήσει γιατί κανείς δεν ήξερε ότι ήταν πίσω από το Program Think», είπε ο Bei.

Η Bei είναι πεπεισμένη ότι η blogger και ο σύζυγός της είναι το ίδιο άτομο και είπε ότι λυπάται που δεν έμαθε για αυτό που πιστεύει ότι είναι η διαδικτυακή ταυτότητα του συζύγου της νωρίτερα. Αν το γνώριζε, λέει, θα είχε ζητήσει αμέσως βοήθεια από δικηγόρους για τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν εμπειρία και εμπειρία στην εκπροσώπηση κατηγορουμένων σε ευαίσθητες πολιτικές υποθέσεις.

Τον Φεβρουάριο, ο Bei προσέλαβε δύο από τους πιο γνωστούς δικηγόρους ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Κίνας, τον Mo Shaoping και τον Shang Baojun, για να υπερασπιστούν τον Ruan στην έφεσή του. Όμως το δικαστήριο της Σαγκάης τους απέρριψε με το αιτιολογικό ότι ο Ρουάν είχε ζητήσει νομική βοήθεια και ότι το κράτος είχε ήδη διορίσει δύο δικηγόρους.

Παρά τις επίσημες πιέσεις που της άσκησαν να παραμείνει σιωπηλή, αποφάσισε να δημοσιοποιήσει την υπόθεση του Ρουάν, ελπίζοντας ότι η έκθεση των μέσων ενημέρωσης και η προσοχή του κοινού θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον σύζυγό της να έχει μια δίκαιη διαδικασία προσφυγής.

«Έχασα την ευκαιρία να τον βοηθήσω στην πρώτη του δοκιμή. «Δεν μπορώ να χάσω τη διαδικασία προσφυγής, είναι η τελευταία ευκαιρία, πρέπει να βεβαιωθώ ότι είναι δίκαιη», είπε ο Μπέι.

Ποιος είναι ο Ρουάν;

Γεννημένος στην επαρχία Fujian στη νοτιοανατολική ακτή της Κίνας, ο Ruan ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με έναν υπολογιστή στο γυμνάσιο. Ενδιαφερόταν για ιούς λογισμικού και έμαθε τον εαυτό του να προγραμματίζει. Συνέχισε τις σπουδές του στο διάσημο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Ανατολικής Κίνας στη Σαγκάη, όπου γνώρισε την Bei, τη μέλλουσα σύζυγό του.

Και οι δύο ειδικεύτηκαν στη χημική μηχανική, αλλά ο Ρουάν είχε ήδη αποκτήσει εμμονή με την επιστήμη των υπολογιστών. Πέρασε όλο τον ελεύθερο χρόνο του διαβάζοντας γι' αυτό στη βιβλιοθήκη. Αυτός και οι συγκάτοικοί του αγόρασαν έναν υπολογιστή για να μπορούν να τον χρησιμοποιούν εναλλάξ στον κοιτώνα τους.

Ο Ρουάν ήταν τόσο πρόθυμος να ενταχθεί στον κλάδο της πληροφορικής που εγκατέλειψε τις σπουδές του.

«Μου είπε ότι η επιστήμη των υπολογιστών αναπτυσσόταν πολύ γρήγορα και ότι τα ακαδημαϊκά προσόντα δεν μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν την ικανότητα κάποιου», θυμάται ο Bei.

Η καριέρα του Ρουάν απογειώθηκε γρήγορα. Άρχισε να εργάζεται σε γνωστές κινεζικές εταιρείες ασφάλειας στον κυβερνοχώρο. Εργάστηκε ως επικεφαλής μηχανικός για το σύστημα ασφάλειας πληροφοριών των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου 2008. Στη συνέχεια προσλήφθηκε στην εταιρεία ασφάλειας δικτύων Venustec.

Ο Ρουάν αργότερα εντάχθηκε σε άλλη εταιρεία και προήχθη σε Ανώτατο Τεχνικό Διευθυντή. Σε συνέντευξή του σε κρατικό περιοδικό εκείνη την εποχή, ο Ρουάν είπε: «Με γοητεύει η τεχνολογία, μόνο η νέα τεχνολογία με κάνει γεμάτο πάθος».

Αλλά απογοητευόταν ολοένα και περισσότερο με τους περιορισμούς στην έρευνα και την ανάπτυξη στις εταιρείες λόγω της αδυσώπητης επιδίωξής τους για κέρδος. Το 2012, ο Ruan εγκατέλειψε τη δουλειά του για να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη λογισμικού ανοιχτού κώδικα. Μέχρι τη σύλληψή του, θυμάται ο Bei, ο Ruan περνούσε ώρες δουλεύοντας από τη μελέτη του, πληκτρολογώντας ή διαβάζοντας.

Ο Ρουάν ποτέ δεν νοιαζόταν πολύ για τα χρήματα ή την υλική άνεση. Αντίθετα, λαχταρούσε αυτό που ονόμασε «το πνεύμα του ανοιχτού κώδικα» – ελευθερία, διαφάνεια, κοινή χρήση και συνεργασία, εξηγεί ο Bei.

Ο Ρουάν δούλευε στο γραφείο του όταν η αστυνομία χτύπησε την πόρτα του διαμερίσματος στις 10 Μαΐου 2021. Η Bei σκέφτηκε ότι ήταν μια παράδοση εμφιαλωμένου νερού και ζήτησε από τον άντρα της να ανοίξει την πόρτα. Ο Ρουάν αφαιρέθηκε με το ζόρι και του έσπασαν τα γυαλιά. Αρκετοί αστυνομικοί έσπευσαν στο διαμέρισμά τους για να κάνουν έρευνα. Η έρευνα διήρκεσε από το μεσημέρι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, είπε ο Μπέι.

Ο φορητός υπολογιστής του Ρουάν εξακολουθούσε να λειτουργεί εκείνη τη στιγμή και η αστυνομία κράτησε τη συσκευή ενεργοποιημένη όταν τον μετέφερε στο αστυνομικό τμήμα για να κατασχέσει όλα τα δεδομένα του, ανέφερε η δικαστική απόφαση.

Τώρα, σκεπτόμενος πίσω, η Bei πιστεύει ότι μπορεί να έχει παραβλέψει κάποια πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια.

Περίπου ένα χρόνο πριν τη σύλληψη του Ρουάν, η υπηρεσία Διαδικτύου στο σπίτι τους έγινε ασταθής και έπεφτε συχνά. Όταν έβγαιναν για μια βόλτα, ο Ρουάν μερικές φορές έτρεχε ξαφνικά στο σπίτι, σαν να έλεγχε για εισβολείς.

Αν ήξερε περί τίνος πρόκειται, η Bei λέει ότι δεν θα υποστήριζε την απόφαση του συζύγου της να γράψει για την πολιτική: «Νομίζω ότι θα είχε συνεισφέρει περισσότερο στην ανθρώπινη κοινωνία αν είχε αφιερώσει τον χρόνο του στην τεχνολογία.

Το Program Think επίσης δεν ξεκίνησε ως blog που εκφράζει πολιτική διαφωνία. Στην πρώτη του ανάρτηση, που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2009, ο συγγραφέας παρουσίασε το ιστολόγιο ως ένα μέρος για την ανταλλαγή δεξιοτήτων και εμπειριών ανάπτυξης λογισμικού και γλώσσας προγραμματισμού. Αλλά δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να συγκρουστεί το περιεχόμενο με την πολιτική.

Στην 20ή επέτειο της σφαγής στην πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο, στις 4 Ιουνίου 2009, ο μπλόγκερ μοιράστηκε οδηγίες σχετικά με το «πώς να παρακάμψετε τους διαδικτυακούς περιορισμούς και πώς να κρύψετε την ταυτότητά σας στο διαδίκτυο».

Μια εβδομάδα αργότερα, σε μια άλλη ανάρτηση, ο συγγραφέας καταδίκασε την αυστηρότερη λογοκρισία στο διαδίκτυο από την Κίνα. Μια σειρά από διεθνείς πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, συμπεριλαμβανομένου του Twitter και του Flickr, έχουν προστεθεί στον απαγορευμένο κατάλογο, ενώ οι κινεζικές αρχές εξέδωσαν οδηγία που απαιτεί την υποχρεωτική εγκατάσταση λογισμικού λογοκρισίας σε όλους τους νέους υπολογιστές.

«Δεν θέλω να σιωπήσω άλλο, δεν θέλω να αποφύγω πια αυτές τις ερωτήσεις, ήρθε η ώρα να γράψω κάτι άλλο εκτός από την τεχνολογία!» αναφέρει η ανακοίνωση.

Αμέσως μετά, το Program Think άρχισε να δημοσιεύει πιο απροκάλυπτα πολιτικά σχόλια. «Στην Κίνα δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για την πολιτική, αλλά η πολιτική θα έρθει και θα σας δώσει προσοχή», έγραψε η Program Think στις 4 Ιουνίου 2011, εξηγώντας την απόφαση να κυκλοφορήσει μια σειρά ανακοινώσεων για να καταπνίξει τις διαδηλώσεις στην Τιενανμέν.

Μετά την κυκλοφορία των Panama Papers το 2016, το Program Think συνέλεξε δημόσια διαθέσιμα δεδομένα που φέρεται να αναφέρουν λεπτομερώς τους δεσμούς μεταξύ των ηγετών του Κομμουνιστικού Κόμματος και των συγγενών τους.

Τα δεδομένα, τα οποία έγραψε το Program Think είχαν σκοπό να «εκθέσουν τις ισχυρές οικογένειες» της άρχουσας ελίτ της Κίνας, ώθησαν την China Cyber ​​​​Security Association να στείλει αίτημα κατάργησης στο GitHub. Το GitHub δεν το έχει αποδεχθεί και η βάση δεδομένων είναι ακόμα διαθέσιμη στην πλατφόρμα.

Καθώς το Program Think γινόταν πιο δημοφιλές και ειλικρινές στις αναφορές του, το ίδιο έκανε και η παρακολούθηση από τις κινεζικές αρχές.

Σε μια ανάρτηση του 2019 με τίτλο «Γιατί οι Αρχές δεν μπορούν να με πιάσουν – Μια σύνοψη της εμπειρίας ασφαλείας μου μετά από δέκα χρόνια αντικομματικών δραστηριοτήτων», η Program Think έγραψε ότι κυβερνητικοί χάκερ προσπάθησαν δύο φορές να επιτεθούν στον λογαριασμό του email του. Υπήρχαν πολλές αναρτήσεις στα σχόλια που ο μπλόγκερ υποψιαζόταν ότι γράφτηκαν από κινέζους κυβερνητικούς υπαλλήλους. Αλλά το Program Think δεν πτοήθηκε και συνέχισε με το blog, μέχρι που οι αναρτήσεις φαινομενικά εξαφανίστηκαν χωρίς ίχνος.

Κινέζοι αξιωματούχοι δεν ανέφεραν ποτέ δημόσια το Program Think. Αλλά πολλοί Κινέζοι ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κινέζοι ειδικοί και οπαδοί ιστολογίων πιστεύουν ότι ο Ruan είναι πραγματικά ο αγνοούμενος blogger.

Αρκετές διεθνείς ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της PEN America και της Human Rights Watch, έχουν επίσης συνδέσει τον Ruan με το Program Think και ζήτησαν την άμεση απελευθέρωσή του.

Ο Zhou Fengsuo, φοιτητής ηγέτης του κινήματος Τιενανμέν το 1989, είπε ότι η επίσημη μυστικότητα γύρω από το Program Think πρόδιδε τον φόβο της κυβέρνησης για την επιρροή των μπλόγκερ: «Υπό την πανταχού παρούσα επιτήρηση του Κομμουνιστικού Κόμματος – τόσο στο διαδίκτυο όσο και στην πραγματική ζωή, κατάφερε να λειτουργήσει σε 12 χρόνια – αυτός είναι απλώς ένας όμορφος θρύλος από μόνος του».

Το Program Think θα μπορούσε εύκολα να απολαύσει μια άνετη ζωή, ωστόσο επέλεξε να χρησιμοποιήσει την τεχνογνωσία του για να διαδώσει την ιδέα της ελευθερίας, είπε ο Zhou: «Επηρέασε πολλούς ανθρώπους – εκατοντάδες χιλιάδες. Ένας άνθρωπος ενάντια στην κρατική μηχανή».

Για τους υποστηρικτές του Program Think, η ίδια η ύπαρξη του ιστολογίου χρησίμευσε ως ανοιχτή πρόκληση για την εξουσία του κόμματος, τόσο ιδεολογικά όσο και τεχνολογικά.

Κάποιοι έχουν συγκρίνει τον μπλόγκερ με τον «V», τον μασκοφόρο μαχητή της ελευθερίας στο μυθιστόρημα του Άλαν Μουρ «V for Vendetta». Άλλοι τον αποκαλούσαν «κυβερνητικό Προμηθέα».

Μετά την καταδίκη του Ρουάν, το όνομά του απαγορεύτηκε επίσης από τις κινεζικές πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. «Οι αρχές δεν θέλουν οι άνθρωποι να μιλάνε για αυτόν και το τελευταίο πράγμα που θέλουν είναι μια εκστρατεία αλληλεγγύης και μια έκκληση για την απελευθέρωσή του», γράφουν τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.

Αν και μπορεί να μην υπάρξει ποτέ επίσημη επιβεβαίωση ότι ο Ruan και το "Program Think" είναι το ίδιο πρόσωπο, πολλοί ακόλουθοι είναι πεπεισμένοι ότι αυτό είναι πράγματι έτσι. Παρόλο που οι αρχές τον έθεσαν υπό κράτηση, λένε ότι η γνώση και οι ιδέες που μοιράζονται στο ιστολόγιο έχουν ήδη εξαπλωθεί σε μεγάλο βαθμό.

«Έχετε γίνει ήδη ένας άξιος ήρωας στις καρδιές αμέτρητων ανθρώπων και θα ζήσουμε με τη δάδα που άναψες», είπε ένας ακόλουθος στον λογαριασμό του Think Program στο Twitter.