Υπάρχει κάποια μοιραία σχέση σε αυτή τη σκληρότητα των αριθμών.

Στις 2 Νοεμβρίου 1999 Εφοριακός Σούμποτιτς Σούμπα έχασε τραγικά τη ζωή του και πέντε χρόνια νωρίτερα (στις 5 Νοεμβρίου 1994), Μίλαν Μλάντενοβιτς, frontman της λατρείας "Η Μεγάλη Αικατερίνη", πήγε στην αιωνιότητα. Αν το ζεύγος αναποδογυριστεί, γίνεται πεντάδα. Και έτσι ο Νοέμβρης μας έφερε κάποιους σημαντικούς ανθρώπους, που πολέμησαν ενάντια στον πρωτογονισμό...

Ο κόσμος έζησε χωρίς τη Μίλαν για τριάντα χρόνια και χωρίς τη Σούμπα είκοσι πέντε χρόνια. Ο Μίλαν και ο Μίταρ ήταν φίλοι. Καλοί φίλοι.

Συνεργάστηκαν στη δεκαετία του '80, όταν ο Suba υπέγραψε ως Rex Ilusivii, που στα λατινικά θα σήμαινε Αόρατος Βασιλιάς. Στη συνέχεια ο Μίλαν έπαιξε κιθάρα στις πρώτες του ηχογραφήσεις, ενώ στο άλμπουμ των "Ekaterina Velika" - "Samo par year za nas" (1989), ο Suba υπέγραψε την παραγωγή.

Η κορωνίδα μιας φιλίας συνέβη λίγα χρόνια αργότερα, στη Βραζιλία, το 1994. Ο Σούμπα τον περίμενε στο Σάο Πάολο, μαζί για να πραγματοποιήσουν μια παλιά ιδέα από τη δεκαετία του ογδόντα - το "Angel's Breath", βοηθούμενοι από δύο Βραζιλιάνους μουσικούς, τον João Parahiba και τον Fabio. Γκολφέτι. Θα προβληθεί - το άλμπουμ της διαθήκης του Μιλάνου.

– Γενικά, ήταν ένα βραζιλιάνικο πρότζεκτ όπου οι ευρωπαϊκές και βραζιλιάνικες μουσικές επιρροές συναντήθηκαν και αναμειγνύονταν σε ορισμένες σφαίρες ανώτερης ενέργειας. Και οι τέσσερις αυτές ξεχωριστές γλώσσες δημιούργησαν την πέμπτη, η οποία παρήγαγε τη μουσική χωρίς την τυπική σφραγίδα κανενός από τους μουσικούς που έπαιζε και δημιουργούσε. Και εξαιτίας αυτού του μείγματος που δημιουργήθηκε με την ανάμειξη τεσσάρων αυθεντικών σημάτων, δημιουργήθηκε η μουσική του τέταρτου κόσμου - εξήγησε ο Suba.

Οι γνωρίζοντες λένε ότι τον τελευταίο χρόνο της ζωής του ο Μίλαν Μλαντένοβιτς πήγε χαρούμενος στη Βραζιλία. Γύρισε ακόμα πιο χαρούμενος. Το έργο «Angel's Breath» ως ιδέα υπήρχε για αρκετό καιρό, και το ερμήνευσαν μαζί τα προηγούμενα χρόνια. Ο ίδιος ο τίτλος «Η ανάσα του αγγέλου» αντιπροσώπευε μια ιστορία της δημιουργίας ενός ανθρώπου από πηλό, παρόμοια με εκείνη στην οποία ο Θεός δημιουργεί έναν άνθρωπο από πηλό και του αναπνέει την ψυχή του.

- Δεν είμαστε τόσο δυνατοί όσο οι θεοί, αλλά με την πνοή του Αγγέλου, με τη μουσική που είναι η πνοή των θεών, θέλαμε να εμπνεύσουμε τον άνθρωπο με έναν νέο κόσμο και μια νέα εμπειρία - εξήγησε ο Σούμπα.

Η μοίρα ήθελε ο Μίλαν να μην περιμένει την κυκλοφορία του άλμπουμ κατά τη διάρκεια της ζωής του σε αυτόν τον πλανήτη. Το CD και η κασέτα εμφανίστηκαν λίγο μετά το θάνατό του ως πρώτη κυκλοφορία στην Imago Records. Ένα τέταρτο αιώνα αργότερα, η "Croatia Records" και το "Milan Mladenovic Endowment" θα δώσουν νέα πνοή σε αυτό, σε βινύλιο και CD.

Το παράδοξο της ζωής είναι ότι τίποτα δεν άλλαξε όταν ο Μλαντένοβιτς και ο Σούμποτιτς δημιούργησαν αυτό το άλμπουμ.

- Αυτό το εγχείρημα αποτελεί συνέχεια της δουλειάς μου και του αγώνα μου ενάντια στον πρωτογονισμό στη σημερινή κουλτούρα, τόσο στην Ο.Δ. Γιουγκοσλαβία όσο και στις πρώην Γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες, η οποία έχει ενισχυθεί κυρίως λόγω των αδίστακτων παιχνιδιών πολιτικής εξουσίας, που οδήγησαν σε μια γενική απομάκρυνση από την πνευματικότητα - έγραψε ο Μίλαν εκτός από το άλμπουμ, τονίζοντας ότι «ο σημερινός άνθρωπος είναι καταδικασμένος μέσω των ΜΜΕ να βιώνει αυτόν τον κόσμο ως ένα κολάζ που το αληθινό του πρόσωπο αδυνατεί να τον ενώσει σε ένα τελικό όραμα».

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ακόμη και τριάντα χρόνια αφότου η Μίλαν περιέγραψε την κατάσταση, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Απεναντίας. Ακόμα «Βυθίζεται», όπως ο ίδιος τιτλοφόρησε ένα από τα τραγούδια του EKV.

Στο σύστημα των ψευδών αξιών δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Ήταν ο Μίλαν Μλαντένοβιτς «ροκ προφήτης», οραματιστής ή απλώς ένας σκληρός ρεαλιστής.
Υπάρχει κάποια περίεργη διαύγεια σε αυτούς τους αριθμούς, 2, 3, 5;

Ο Μίλαν Μλαντένοβιτς γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1958. Ο Μίταρ Σούμποτιτς στις 23 Ιουνίου 1961. Όταν πέθαναν, ο Μίλαν ήταν 36 και ο Σούμπα 38 ετών.

Ο θρύλος λέει ότι ο Σούμπα έχασε τη ζωή του τραγικά μετά από φωτιά που έπληξε το μουσικό του στούντιο. Προσπαθούσε να σώσει τις κασέτες της Bebel Gilberto από το άλμπουμ Tanto Tempo που μόλις ολοκληρώθηκε, πάνω στο οποίο είχε δουλέψει σχολαστικά, και μετά από το οποίο θα γινόταν σίγουρα μια μεγάλη σταρ της μουσικής του Τρίτου Κόσμου.

Το σόλο άλμπουμ του "São Paulo Confessions" που κυκλοφόρησε εκείνο το άτυχο 99, συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο "1001 άλμπουμ που πρέπει να ακούσεις πριν πεθάνεις". Για τους αμύητους, από την περιοχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας, που σήμερα είναι γνωστή ως Περιφέρεια, μόνο το "Laibach" με τη λατρεία "Opus Dei" μπήκε σε αυτή τη δυνατή επιλογή.

Στην 30ή επέτειο από τον θάνατο του Μίλαν Μλαντένοβιτς, στις 5 Νοεμβρίου 2024, θυμηθήκαμε τον άνθρωπο που ως κινητήρας του «Ekaterina Velika» σε επτά στούντιο άλμπουμ και 70 τραγούδια, άφησε ανεξίτηλο μουσικό στίγμα. Οπότε δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι σε μια από τις δημοσκοπήσεις, το "A-XNUMX years for us" επιλέχθηκε ως το καλύτερο τραγούδι πρώην JU όλων των εποχών.
Σήμερα, το έργο του Μιλάνου συνεχίζει να ζει μέσα από το βραβείο που φέρει το όνομά του, σίγουρα την πιο διάσημη αναγνώριση για νέους μουσικούς από την πρώην Γιουγκοσλαβία.

Πριν από δύο χρόνια αυτό το βραβείο πήγε στην Μακεδόνα τραγουδίστρια Ντίνα Τζασάρι και φέτος τρία ονόματα από τη Μακεδονία ήταν μεταξύ των φιναλίστ: «Moira», «Fiction» και «Lufthansa».

- Αυτά τα συγκροτήματα από τη Μακεδονία είναι ένα θαύμα - είπαν ορισμένα μέλη της κριτικής επιτροπής.

«Δεν αρκούν λόγια, απλά λόγια, για να με επαναφέρουν στη ζωή...», τραγούδησε ο Μίλαν στο μοιραίο «Μια δυο χρόνια για εμάς δεν είναι εδώ σωματικά, αλλά αυτά τα λόγια είναι το μόνο που απομένει». μας στα χρόνια μετά από αυτόν. Ως παρηγοριά. Αν μπορεί να υπάρξει καθόλου παρηγοριά.