Δεν μπορώ να σας περιγράψω την ανακούφιση που με κυρίευσε όταν άκουσα τα νέα της χρονιάς: «Ο Μίτσκοσκι επέστρεψε από τις διακοπές». Πω πω, πετάχτηκα από τη χαρά μου σαν να μου είπαν ότι βγήκα αρνητικός σε διάφορους ιούς και μικρόβια. Ήμουν ήδη ανήσυχος ότι βουλγαριζόμουν. Το ανακάλυψα εντελώς τυχαία βλέποντας BNT (Βουλγαρική Εθνική Τηλεόραση), φανταστείτε, δεν ήξερα ότι ήξερα βουλγαρικά. Μέχρι πριν από δέκα μέρες καταλάβαινα μια λέξη από κάθε πιο σύνθετη πρόταση. Καθώς ο Μίτσκοσκι πήγαινε διακοπές, άρχισα όχι μόνο να καταλαβαίνω τα βουλγαρικά, αλλά και να βουίζω. Δάγκωσα τη γλώσσα μου, ποια είναι η αφομοίωση σου; Μπαίνει στο δωμάτιο σου και σου βγάζει την ψυχή με μια μπατονέτα χωρίς να το καταλάβεις. Φυσικά, αν δεν έχεις αρκετή πατριωτική ικανότητα. Ο σωτήρας έφυγε και τέλος. Γίνεσαι Βούλγαρος.

Δόξα τω Θεώ, υπήρχε σωτηρία για τους αμαρτωλούς, ο Micko επέστρεψε και αμέσως έπιασε δουλειά. Δεν υπάρχει καμία αλλαγή στο Σύνταγμα όσο είναι πρόεδρος του VMRO-DPMNE. Παραμένουμε όλοι αυτοί που είμαστε για πάντα. Και πώς δεν μπορούσε όταν έβαλε το κεφάλι του στο βωμό της πολιτείας. Είπε, εάν ψηφιστεί στη Βουλή ότι οι Βούλγαροι μπαίνουν στο Σύνταγμα, θα φύγει για πάντα από την πολιτική. Τι θάρρος και αυτοθυσία, τι πατριωτισμός. Ηρωισμός ανώτατου βαθμού, ίσος με τα ιερότερα κατορθώματα αυτοθυσίας που ψάλλει ο λαός. Καλύτερα να είσαι πολιτικά νεκρός παρά να παραδοθείς ζωντανός στον εχθρό.

Ρωσική ρουλέτα με κορν φλέικς

Μόλις πριν από ένα μήνα, ματαίωσε το σχέδιο για τη φυσική του εκκαθάριση και τώρα, στη μεγαλύτερη άνοδό του, όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με τη μεγαλύτερη εκλογική νίκη στην ιστορία του VMRO-DPMNE, βάζει την καριέρα του στη γραμμή της ρωσικής ρουλέτας. αλλά χωρίς ούτε μια σφαίρα στην κάννη του περίστροφου. Δεν υπήρχε μεγαλύτερο αδιέξοδο στην ιστορία του μακεδονικού λαού.

Ήταν εύκολο για τον Ζόραν Ζάεφ να απειλήσει με παραίτηση και αποχώρηση από την πολιτική για χαμένες τοπικές εκλογές, αν έχανε τα Σκόπια στον δεύτερο γύρο. Αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Αυτό δεν είναι απειλή, αλλά μόνο μια υπενθύμιση στους 44 βουλευτές του επαναστατικού κόμματος από τον αρχηγό τους, που τους έχει τεράστια εμπιστοσύνη, να μην ακολουθήσουν κατά λάθος τον λάθος δρόμο των προδοτών όπως συνέβη μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών όταν ψηφίστηκαν οι συνταγματικές αλλαγές. . Οι παραιτήσεις συμβολαιογράφων από μόνες τους δεν αρκούν ή μπορεί κάποιος να μην υπέγραψε ή να μην έχουν νομική ισχύ για τέτοιες περιπτώσεις. Με αυτόν τον τρόπο, η ανακοίνωση της παραίτησης του αρχηγού μπορεί να προκαλέσει βαθιά εθνική ανησυχία ότι ο εκβουλγαρισμός και η αφομοίωση δεν θα ξεκινήσει ομαλά.

Αδιευκρίνιστο παραμένει μόνο το δίλημμα αν θα κατατεθεί στη Βουλή το αίτημα για δημοψήφισμα και από τους 44 βουλευτές ή αν θα συγκεντρωθούν 150 χιλιάδες υπογραφές. Θα πρέπει να είμαστε ήρεμοι - και θα λυθεί πολύ σύντομα. Νομίζω ότι αν δεν υπάρχουν νομικά εμπόδια, το μεγάλο δίλημμα λύνεται καλύτερα με έναν κομψό και πιο αξιόπιστο τρόπο ότι θα εφαρμοστούν και τα δύο ενδεχόμενα, γιατί οι προδότες μπορούν να βρουν κάποιο σχέδιο. Λοιπόν, αυτό που είναι σίγουρο είναι σίγουρο. Και 44 υπογραφές των βουλευτών και 150 χιλιάδες υπογραφές των πολιτών.

Και τέλος γιατί μόνο 150 χιλιάδες όταν μπορούν να μαζευτούν 300 και 400 χιλιάδες υπογραφές και μάλιστα περισσότερες. Δεν χρειάζονται περιορισμοί αν πρόκειται για αποχώρηση από την πολιτική του σωτήρα των εθνικών και κρατικών συμφερόντων. Αυτό θα ήταν ένα απόλυτο χτύπημα, διότι για αυτό δεν φταίνε μόνο οι Βούλγαροι, ακόμη λιγότερο η ΕΕ, αλλά είναι μια καταστροφή της καταστροφικής πολιτικής της προδοτικής κυβέρνησης συνασπισμού, ένα νοκ ντάουν της διπλωματίας.

Έστω και αν το δημοψήφισμα αποτύχει, όπως συνέβη με τη Συμφωνία των Πρεσπών, όταν σχεδόν 650 άτομα ψήφισαν «υπέρ» και μόλις 20 «κατά», που απέχει πολύ από την απαιτούμενη συμμετοχή των 800 ψήφων για ένα επιτυχημένο δημοψήφισμα. Εν προκειμένω, ένα τέτοιο αποτέλεσμα με 600 χιλιάδες αμιγώς μακεδονικές ψήφους θα ήταν εξαιρετικό κεφάλαιο για τις βουλευτικές εκλογές όποτε και αν γίνουν. Τι δημοψήφισμα, σχεδιάστηκε μόνο για τον Mickoski και το VMRO-DPMNE να διατηρήσουν επιτυχώς την ένταση για τον κίνδυνο εκβουλγαρισμού και αφομοίωσης του μακεδονικού λαού, κάτι που για την ώρα καλά κάνουν με την εξαιρετική βοήθεια των βουλγαρικών προκλήσεων.

Η πραγματική διεύθυνση των αποτυχιών μας

Η μόνη σημαντική αλλαγή στη δημόσια εμφάνιση του Μίτσκοσκι μετά τις ετήσιες διακοπές και τον βαθύ προβληματισμό είναι η στάση του απέναντι στην Ε.Ε. Μετά από 17 χρόνια δαιμονοποίησης της Ευρώπης, η οποία μόλις δεν κατέρρευσε, και την καταστροφική πολιτική της απέναντι στη Μακεδονία, εννοώ 11 χρόνια στην εποχή του γκρουεβισμού και έξι χρόνια παράνομης και προδοτικής κυβέρνησης, τώρα ο Μίτσκοσκι έχει ένα στόμα γεμάτο επαίνους για την ΕΕ όταν λέει ότι η Δύση δεν θα κατηγορήσει για αυτό που μας συμβαίνει τώρα. Όλη η ευθύνη βαρύνει την ανίκανη και διεφθαρμένη κυβέρνησή μας. Καλά τα λέμε, ο Mickoski αποκάλυψε τελικά την πραγματική διεύθυνση όλων των αποτυχιών μας. Είναι αδιαμφισβήτητα η ανίκανη και διεφθαρμένη κυβέρνηση, που δεν έχει αυτί για τα δεινά του λαού και για τις προσπάθειες της εποικοδομητικής αντιπολίτευσης. Τώρα πρέπει απλώς να υπολογίσει πόσο καιρό το VMRO-DPMNE ήταν στην εξουσία και μια πατριωτική εποικοδομητική αντιπολίτευση και ποια ιστορική απόφαση πήρε που έχει στρατηγικό ενδιαφέρον για τη Μακεδονία. Δεν θυμάμαι κανένα.

Κάπως έτσι, VMRO-DPMNE και SDSM έχουν μικτό αποτέλεσμα, τόσο μετά από 16 χρόνια, τόσο όταν κυβερνούσαν τη Μακεδονία όσο και όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Θα χρειαστεί ο Μίτσκοσκι ένα ή δύο χρόνια για να πάει διακοπές για να καταλήξει σε μια στρατηγική, όχι ενάντια στην αφομοίωση και τον εκβουλγαρισμό του μακεδονικού λαού, γιατί αυτό δεν μπορεί να συμβεί όσο έχουμε κράτος, αλλά πώς η Μακεδονία θα φτάσει στον στόχο που ξεκινά. να κηρύξουμε πολύ πιο δυνατά και καθαρά και ταυτόχρονα να μην κάνουμε ούτε μια παραχώρηση γιατί κανείς δεν μας ζήτησε κάτι τέτοιο, αλλά η κυβέρνηση ξεπούλησε τα εθνικά συμφέροντα.

Πώς αλλιώς να καταλάβουμε τη μεταμόρφωση του Mickoski, ξαφνικά αποκαλυπτική, όπως απαγγέλθηκε από έναν μαθητή της πρώτης δημοτικού που έμαθε ένα νέο τραγούδι: «Η Ευρώπη έχει ειλικρινείς προθέσεις, άνοιξε τις πόρτες της στη Μακεδονία, πιστεύω σε αυτές τις έντιμες προθέσεις, αλλά ξέρω ποιος έχει ανέντιμες προθέσεις - η κυβέρνηση στη Σόφια και αυτή η αναξιόπιστη και διεφθαρμένη κυβέρνησή μας, που έχει μόνο στόχο την αφομοίωση του μακεδονικού λαού, δηλαδή τον εκβουλγαρισμό. Δεν είναι εξευρωπαϊσμός».

Πω πω, τι τούμπες δημιουργείται στο Κότορ όταν η ευχάριστη θαλάσσια αύρα φυσάει εναλλάξ από διαφορετικές κατευθύνσεις, ωριαία από βορρά και ωριαία από νότο, και πολύ πιθανότατα από ανατολικά και δυτικά. Τότε έρχονται οι μούσες να ψιθυρίσουν πολλές ιδέες και να δουν τις ανοιχτές πόρτες της Ευρώπης, που ήταν κλειστές μέχρι χθες. Μόλις πριν από ένα μήνα, οι βουλευτές του VMRO-DPMNE στη Βουλή της ΠΓΔΜ έδειξαν στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πόσο ανέντιμες είναι οι προθέσεις του VMRO. Μια τέτοια συμπεριφορά στη Βουλή προς τον ανώτατο εκπρόσωπο της ΕΕ θα μείνει στα χρονικά των πιο επαίσχυντων γεγονότων στο νομοθετικό σώμα του κράτους. Σε αυτή την πλούσια συλλογή πρωτοφανούς πρωτογονισμού και απλότητας, αυτό το μπροκάρ κατέχει υψηλή θέση.

Ο μεγαλύτερος «σύμμαχος» και υποστηρικτής του VMRO-DPMNE και του Μίτσκοσκι στη διατήρηση της έντασης μέχρι τις εκλογές, είτε το πιστεύετε είτε όχι, έγινε η βουλγαρική πολιτική προκλήσεων. Όσο περισσότερες προκλήσεις, τόσο αυξάνεται η βαθμολογία του VMRO-DPMNE. Το άνοιγμα των λεγόμενων πολιτιστικών συλλόγων, συλλόγων και ιδρυμάτων για 3.500 Μακεδόνες Βούλγαρους, όσοι και στην τελευταία απογραφή, με τα ονόματα του Βάντσο Μιχάιλοφ και του Τσάρου Μπόρις του Τρίτου - πρόσωπα που συνδέονται στενά με τον ναζισμό και τη γενοκτονία κατά των Οι Μακεδόνες Εβραίοι και με τις ανακοινώσεις νέων συλλόγων και παρόμοιες προκλήσεις με άμεσο πατερναλισμό και γενναιόδωρη οικονομική στήριξη της Βουλγαρίας είναι ουσιαστικά ένα ύπουλο δόγμα διχόνοιας στη Μακεδονία. Για να αποτραπεί όχι μόνο αλλαγές στο Σύνταγμα στο οποίο οι Βούλγαροι θα αποτελούν μειονότητα ως μέρος του βουλγαρικού λαού στη Μακεδονία, αλλά και για να αποτραπεί η έναρξη των διαπραγματεύσεων με την ΕΕ.

Το τερατώδες ψέμα του κρατικού αντισημιτισμού

Εκείνος ο αλαζονικός εκνευρισμός του κοινού μεταφράστηκε σε μια πρωτοφανή κομματική προπαγάνδα με κατηγορίες για αντισημιτισμό ως κρατική πολιτική. Ένα τερατώδες ψέμα. Κάτι που δεν υπήρχε ποτέ στη Μακεδονία, με οποιαδήποτε μορφή, μετά την εγκατάσταση των Εβραίων στην περιοχή της σημερινής Μακεδονίας και ολόκληρης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά το 1492. Μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο Βούλγαρος κατακτητής απέλασε πάνω από 7.000 Μακεδόνες Εβραίους στο στρατόπεδο θανάτου Τρεμπλίνκα. Με τρομακτική ευκολία σήμερα κατηγορείται για αντισημιτισμό για κομματικούς σκοπούς, που προκαλεί ανυπολόγιστη ζημιά στο κράτος και στους πολίτες της ειρηνικής Μακεδονίας.

Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν νομικές ασάφειες και κενά στην καταχώριση ονομάτων συλλόγων Βουλγάρων της ΠΓΔΜ, που προφανώς επιλέχθηκαν για προβοκάτσια. Απαιτεί βεβαίως μια γρήγορη αλλαγή του νόμου, και τουλάχιστον θα πρέπει να είναι αφορμή για κατηγορίες για κρατικό αντισημιτισμό. Η ανέγερση του επιβλητικού μουσείου για την έξοδο των Εβραίων στα Σκόπια και ακόμη περισσότερο η συλλογική μνήμη της καλής συμβίωσης με τους Εβραίους δεν μπορεί να σβήσει με καθημερινές πολιτικές προκλήσεις. Στη Μακεδονία, αυτές οι αναμνήσεις λατρεύονται ως υπενθύμιση να μην επαναληφθούν ποτέ. Ο κόσμος το γνωρίζει καλά και η επιστήμη το έχει τεκμηριώσει με ακρίβεια.
Δυστυχώς, όλες οι εκκλήσεις και εκκλήσεις για σοφία για την υπεράσπιση των κρατικών συμφερόντων και για την υλοποίηση των στρατηγικών στόχων της Μακεδονίας και των πολιτών της ευτελίζονται από τις τρομερές προκλήσεις που και στις δύο γειτονικές χώρες εισέρχονται στην επικίνδυνη ζώνη των προεκλογικών εκστρατειών με αυξανόμενες προοπτικές που θα βγάλουν το πιο χοντρό άκρο. Δεν ξέρω τι θα κάνουν οι νικητές με βάση αυτό το δόγμα. Αυτή η «νίκη» μπορεί εύκολα να μετατραπεί στη μεγαλύτερη ήττα της ΠΓΔΜ.

Ο συγγραφέας είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής.