Από ολόκληρο το συγκεκριμένο σύνολο χαρακτηριστικών της μικρής πόλης που εκφράζουν τον τοπικό χρόνο ημιζωής, μπορεί κανείς να ξεχωρίσει την επιφανειακή περιέργεια ως το πιο καρκινογόνο. Μπανιστήρι!

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, το Άργος ήταν εκατό μυθολογικό πλάσμα, γιος του Δία και της Νιόμπα. Όταν ο Δίας ερωτεύτηκε τον Ια (ή τον Ιωνά, τον Ιωνά), την κόρη του θεού του ποταμού Ίναχ, τη σύζυγο του Δία, τη θεά Ήρα, την μετέτρεψε σε μια λευκή αγελάδα, η οποία έπρεπε να μείνει στη Νεμέα δεμένη με μια ελιά. Υπεύθυνος για την εκπλήρωση αυτής της επιθυμίας της Ήρας, υπεύθυνος για την αδυναμία της Ija να απελευθερωθεί ήταν ο Άργος (ή Arg Panopt - stock). Ο Δίας έστειλε τον Ερμή, ο οποίος είχε τη φήμη ότι είναι ο πιο επιδέξιος από όλους τους κλέφτες, για να ελευθερώσει την Ια. Από την πλευρά του, ο Ερμής ήξερε ότι δεν μπορούσε να απελευθερώσει την Ια χωρίς ένα από τα εκατό μάτια του Άργους να μην το παρατηρήσει, οπότε κοιμήθηκε πρώτα παίζοντας τη λύρα, έπειτα έκοψε το κεφάλι του και απελευθέρωσε την ερωμένη του Δία. Η Ήρα, μετά από λίγο, συγκέντρωσε τα μάτια του Άργους και τα έβαλε στην ουρά του παγώνι, ως συνεχής προειδοποίηση για τον Ερμή, και το όνομα του Άργους παρέμεινε συνώνυμο με έναν πολύ προσεκτικό και ζήλο φρουρά, κατάσκοπο, έναν άντρα με πολύ "ξύπνια" μάτια, έναν άνδρα των οποίων τα μάτια δεν αφήνουν τίποτα απαρατήρητο.

Στη χώρα μας με πολλές μικρές υποκριτικές πόλεις ζουν πολλά Άργος, πολλά ταξίδια βοοειδών, πολλές μικρές πόλεις των οποίων η περιέργεια για τη ζωή των άλλων είναι μεγαλοπρεπής. Γι 'αυτό υπάρχουν πολλά κουτσομπολιά και συκοφαντίες σε όλες τις πλευρές. Αυτή η ψυχική ασθένεια, σαν μια σκοτεινή δύναμη, τραβά την αστική αστική τάξη μας στο έδαφος, στη λάσπη, τους κάνει ζηλότυπους και ύπουλους, τις μετατρέπει σε ζώα με δύο πόδια που φαίνονται απίστευτα και κλέβουν τις σκέψεις τους, γυναίκες ή άντρες και χρήματα. Και όταν νομίζουν ότι έχουν μεγαλώσει αρκετά, τότε τρώνε, πίνουν και έχουν βαρεθεί με την ατυχία κάποιου άλλου.

Αυτή η ασθένεια του Άργους και των Voyeurs αποτελείται από αποτυχημένη αστική αστική τάξη, καφετέριες και τραγουδιστές με ψεύτικες φωνές, αδρανείς, απολυμένους αξιωματικούς, lumpenproletarians, απολυθέντες πολιτικούς, κακοποιούς και κακοποιούς, συνταξιούχους κακοποιοί, κακοποιοί, αδόμητοι δάσκαλοι, αριστοκρατικοί "τρελοί που φαντάζονται τον εαυτό τους ως απόγονοι των αρχαίων μακεδονικών αυτοκρατόρων ή των βούλγαρων δουκών, ζηλιάρης γραμματείς γεμάτους οδυνηρές φιλοδοξίες, αντιγράφους ανοησίες άλλων ανθρώπων στα κοινωνικά δίκτυα, ομιλητές ανοησίας καθηγητών και λέκτορες με τη δυστυχώς μέση ακαδημαϊκή τους σταδιοδρομία μάγουλα και γεμάτα χρυσά δαχτυλίδια, καρφίτσες και βραχιόλια. Όλοι αυτοί οι «στυλοβάτες της κοινωνίας» χτίστηκαν πάνω στην επιμέλεια των ικανών και έντιμων, όπως ναυάγια μετά από μια πλημμύρα, κολυμπούν μέσα από το ρεύμα προκατάληψης και δεισιδαιμονίας, ξεχνώντας την ουσία της δικής τους ανθρώπινης ουσίας και ουσίας.

Αυτές οι λυπημένες μικροαστικές κούκλες από άχυρο είναι πεπεισμένοι ότι η «παράσταση» έληξε τραγικά για μερικούς από τους συμπολίτες τους, ότι μερικοί άλλοι είναι οι χαμένοι, οπότε είναι χαρούμενες, χαρούμενες και - αηδιαστικές στην ικανοποίησή τους για την ατυχία κάποιου άλλου. Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το μικροαστικό μας Άργος με τη ζήλια και κακή περιέργειά του ζει την άθλια ζωή τους με πικρία, με καθημερινή θλίψη, εξαιτίας του οποίου χάνονται, μεθυσμένοι, ναρκωμένοι, μισούν, ξυλοκοπούνται, κουτσομπολεύουν ... Είναι εκείνοι οι αιώνιοι δυσαρεστημένοι που αντιτίθενται ολόκληρο τον κόσμο, ακόμη και εναντίον τους.

Η ζωή αυτών των μικροαστών ταχυδρόμων έχει μετατραπεί σε ένα είδος συμβατικού κοινωνικού παιχνιδιού που παίζεται σύμφωνα με τους άγραφους κανόνες της επαρχίας και ο βασικός κανόνας είναι: ο κόσμος είναι όπως είναι και δεν πρέπει να αλλάξει και να επισκευαστεί. Μπορείτε και πρέπει απλώς να κοιτάξετε μέσα από την κλειδαρότρυπα στα υπνοδωμάτια των άλλων. Και τι θα φανεί από την οικειότητα, να ανακοινωθεί σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Κάποιος μπορεί να είναι αηδιασμένος από τη μικροσκοπική οδυνηρή ευχαρίστησή του και να προσπαθήσει να μην αποδεχτεί αυτόν τον ηδονοβλεψία, να μην αποδεχτεί αυτή τη ρηχή φιλοσοφία των ζώων.