Ο σημερινός μας συνομιλητής Στεφανία Ατανασόφσκι είναι ιδιοκτήτης ενός μικρού δημιουργικού εργαστηρίου για εξατομικευμένα προϊόντα "5 έως 12" και κατασκευάζει κονκάρδες, μενταγιόν, σκουλαρίκια, σουβέρ, εκπαιδευτικά παιχνίδια για παιδιά – η γκάμα των προϊόντων δεν είναι περιορισμένη.

Η Στεφανία είναι 25 ετών και πριν από τέσσερα χρόνια αποφάσισε να θέσει σε παύση τις σπουδές της στην αρχιτεκτονική και να ξεκινήσει τη δική της δημιουργική ιστορία. Στην αρχή υπήρχε μόνο μέσω των social media και εδώ και ενάμιση χρόνο έχει δικό του κατάστημα στα Σκόπια.

«Πάντα ήξερα ότι ήθελα να κάνω κάτι δημιουργικό, ακόμα και όταν σπούδαζα. Όλα ξεκίνησαν από εκεί. Έτσι πήρα την απάντηση... Ειλικρινά, τίποτα δεν με κρατούσε πίσω, μετά είχα κάποια στασιμότητα στη ζωή και τις σπουδές μου. Ένιωθα ότι ξόδευα πάρα πολύ χρόνο και έδινα για το κολέγιο και δεν ήξερα τι είδους αποτελέσματα εκείνη τη στιγμή... Το «5 με 12» ήταν ένα θετικό πράγμα στη ζωή μου», λέει.

Τη ρωτήσαμε πώς της ήρθε η ιδέα για το brand name της.

«Δεν γνωρίζουν πολλοί την ιστορία με το όνομα «5to12». Και η απόφαση για το όνομα ήταν στο 5 με 12 (γέλια). Το όνομα προέκυψε στο κολέγιο. Όταν δούλευα σε έργα με έναν φίλο, πάντα κάτι προέκυπτε, πάντα ορμούσαμε την τελευταία στιγμή και γελούσαμε που αν είχαμε ποτέ το δικό μας στούντιο θα το λέγαμε "5to12". Όταν ξεκίνησα την επιχείρηση, είπα στη φίλη μου την Καλίνα ότι ήταν η σωστή επιλογή για όνομα. Είμαι άνθρωπος που κάνει τα περισσότερα πράγματα την τελευταία στιγμή. Ειδικά αν συσσωρεύονται παραγγελίες. Αλλά το όνομα σημαίνει επίσης ότι μπορείς να αγοράσεις και ένα δώρο σε 5 με 12», μας είπε μέσα από χαμόγελα, λέγοντας ότι το όνομα είναι πολύ ηχηρό και έχει μεγάλη σημασία για το brand της.

Η Στεφανία λέει ότι δεν βλέπει το «5to12» ως επιχείρηση, αλλά μάλλον ως χόμπι. «Αυτή η δουλειά με γεμίζει και με ξεκουράζει. Δεν δίνω έμφαση στις επιχειρήσεις ή στο κέρδος, αλλά το κάνω για την ψυχή. Κάνω αυτό που αγαπώ», λέει.

Όταν άρχισε να δουλεύει, αν και απροσδόκητα, από την αρχή είχε μεγάλες αντιδράσεις από τον κόσμο, όλα προχώρησαν πολύ γρήγορα και έφτασε σε ένα σημείο που έπρεπε να αποφασίσει αν θα αφοσιωθεί στο χόμπι της ή θα συνεχίσει τις σπουδές της. Έβλεπε μεγάλες δυνατότητες σε αυτό και αποφάσισε να δώσει μια ευκαιρία στη δική της μικρή επιχείρηση.

«Το 5to12 είναι ένα δημιουργικό εργαστήριο, κυρίως με εξατομικευμένα προϊόντα. Η αναζήτηση ενός εξατομικευμένου δώρου με έκανε να ξεκινήσω να το κάνω αυτό, πάντα έδινα πολύ μεγάλη σημασία στα δώρα για τους αγαπημένους μου ανθρώπους, πάντα ήθελα να είναι αφιερωμένο στον άνθρωπο, να τον χτυπά στην καρδιά. Αυτό συνέβη στη μαμά μου, έψαχνα για ένα δώρο για τα γενέθλιά της και αποφάσισα να της φτιάξω κάτι από ξύλο, της έκανα ένα σήμα εμπνευσμένο από τον David Bowie. Έτσι συνειδητοποίησα πόσα σημαίνει για έναν άνθρωπο αυτό το είδος δώρου και τότε δεν ήξερα καν ότι θα έχω δική μου επιχείρηση», μας λέει ο Atanasovski.

Βέβαια, στην αρχή είχε κάποιες αμφιβολίες, δεν ήταν σίγουρη αν πήρε τη σωστή απόφαση και λέει – «Ο μόνος φόβος μου ήταν πώς θα εκτυλισσόταν αυτή η ιστορία παράλληλα με τις σπουδές μου. Δεν εξαρτιόνταν τα πάντα από εμένα, υπήρχαν πολλές διαφορετικές πτυχές. Ο μόνος φόβος μου ήταν ότι αν σβήσει, δεν αρχίσει, δεν αναπτύσσεται - ευτυχώς αυτός ο φόβος δεν κράτησε πολύ».

Από τη μια άρχισε να ασχολείται πιο εντατικά με τη δουλειά που αγαπά και εκπληρώνει, αλλά από την άλλη δέχτηκε κάθε λογής σχόλια, ειδικά για τη σχολή.

«Κάπως κατάφερα να αποκλείσω όλη αυτή τη συζήτηση επειδή πίστευα στον εαυτό μου. Ήθελα να δείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να το κάνω. Για να πετύχεις, πρέπει να πιστέψεις στον εαυτό σου και να καταβάλεις προσπάθεια. Πρέπει να είστε σίγουροι τι ακριβώς θέλετε. Τις περισσότερες φορές, όταν διχαζόμαστε ανάμεσα σε δύο πράγματα, δεν μπορούμε να πάμε με έναν δρόμο. Πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου, ήμουν πεπεισμένος ότι ήμουν σε αυτό στο έπακρο. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω το "5to12" από εμένα. Βρέθηκα εκατό τοις εκατό σε αυτό και ήξερα ότι ακόμα κι αν τελείωνα το κολέγιο, θα εξακολουθούσα να κάνω κάτι παρόμοιο. Δεν το μετάνιωσα ποτέ, το βλέπω όλο αυτό ως μια θετική εμπειρία που μου έφερε κάτι εντελώς διαφορετικό, αλλά δικό μου», λέει η ίδια.

Η Στεφανία πιστεύει ότι το κλειδί είναι η υπομονή. Φυσικά, η πανδημία επηρέασε και τη δουλειά της, αλλά επιπλέον την ενέπνευσε και την παρακίνησε. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας που καταφύγαμε όλοι σε διαδικτυακές αγορές, προέκυψε η ανάγκη να φωτίσουμε την καθημερινότητά μας ή να κάνουμε τη μέρα κάποιου πιο όμορφη με ένα μικρό σημάδι προσοχής.

«Όλοι περιμένουν ότι όταν ξεκινούν κάτι, θα προχωρήσει αμέσως, γι' αυτό τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι τα παρατάνε». Πρέπει να προσπαθείς, πρέπει να πειραματίζεσαι συνέχεια – η συνέπεια είναι πολύ σημαντική, γιατί όταν βλέπουν ότι «εξατμίζεσαι», ο κόσμος σε ξεχνά μετά από λίγο. Είχα μια τέτοια περίοδο το 2020 που έμεινα σε καραντίνα στην Ελλάδα και δεν μπορούσα να επιστρέψω σπίτι. Τους δύο πρώτους μήνες έκανα πολλές περιοδείες με προϊόντα για τα Σκόπια και αφού όλα έκλεισαν, δεν είχα τρόπο να δουλέψω. Ήταν λίγο πριν το νέο έτος, και τότε μου ήρθε η ιδέα να φτιάξω διαδικτυακές κάρτες – οι κάρτες μετά την πανδημία με «έβγαλαν έξω». Υπήρχε πάρα πολύ ενδιαφέρον. Όλοι αναζητούσαν μια ουγγιά τύχη. Με έβγαλε από τη «νεκρή» περίοδο. Ήταν μια πολύ ωραία στιγμή για μένα γιατί ξαναμπήκα σε ένα μοτίβο», θυμάται.

Στο Skopje Pride ήταν και η Stefanija Atanasovski με το «5do12». Της ζητήσαμε λοιπόν να μας πει πώς τα πήγε και πώς αντέδρασε ο κόσμος στα προϊόντα της.

«Το Skopje Pride ήταν σίγουρα μια από τις πιο όμορφες στιγμές για μένα και για το «5to12». Έχω κάνει συλλογές Pride τρεις ή τέσσερις φορές. Μετά την πρώτη παρέλαση, υπήρξαν ανάμεικτες απόψεις – θετικές και αρνητικές, με ενδιέφερε πώς θα αντιδρούσαν οι άνθρωποι σε 5 έως 12 προϊόντα LGBTI. Υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον. Έπειτα έκανα μια συλλογή pride, και μετά αρκετές ακόμη φορές. Αυτή τη φορά ετοιμαζόμουν να φτιάξω τη μεγαλύτερη συλλογή όλων των εποχών – το είδα ως μια εξαιρετική ευκαιρία και κάτι που αξίζει να προσέξω. Έκανα όλη τη συλλογή, το Skopje Pride μου έγραψε για ένα περίπτερο πριν την έναρξη της παρέλασης και φυσικά δέχτηκα αμέσως, γιατί ήθελα όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος να δει τη συλλογή, να είναι εκεί που έπρεπε. Χάρηκα πολύ, υπήρχε αφύσικο ενδιαφέρον. «Σίγουρα η πιο όμορφη μέρα», είπε.

 

Δείτε αυτήν την ανάρτηση στο Instagram

 

Μια ανάρτηση που κοινοποιήθηκε από 5 DO 12 (@5.do.12)

Η Στεφανία με το «5do12» συμμετέχει ήδη για τρίτη χρονιά στο φεστιβάλ «Makedox».

«Είναι μια πολύ σημαντική στιγμή για μένα, είμαι πρώην εθελοντής του Makedox και πάντα περίμενα τον Αύγουστο με την ψυχή μου – ειδικά για το Makedox». Ετοιμάζομαι και για φέτος» μας αποκάλυψε η ίδια.

 

Δείτε αυτήν την ανάρτηση στο Instagram

 

Μια ανάρτηση που κοινοποιήθηκε από 5 DO 12 (@5.do.12)

Στην ερώτηση τι ακολουθεί, με ποιους ρυθμούς θα συνέχιζε, αν θα ήθελε να επεκτείνει την επιχείρηση και προς ποια κατεύθυνση θέλει να κινηθεί το «5to12», λέει ότι τώρα βρίσκεται σε μια περίοδο που λόγω του αυξημένου φόρτου εργασίας, δεν μπορεί να συνεχίσει να εργάζεται μόνη της.

«Πριν από λίγο καιρό ανακοίνωσα ότι χρειάζομαι σκιτσογράφους, γιατί ο ίδιος έπαιρνα πάρα πολλά. Αν και ήταν δύσκολο για μένα να καταπιώ εκείνη τη στιγμή, ότι δεν μπορώ να κάνω τα πάντα μόνος μου – πρέπει να εμπλέξω περισσότερους ανθρώπους σε αυτό, να επεκτείνω την ομάδα. Δεν ήξερα αν θα υπάρξει ενδιαφέρον, αρκετές κοπέλες έκαναν αίτηση, προσπάθησαν και μου άρεσε η δουλειά τους. Τώρα σιγά σιγά αρχίζουν να με βοηθούν. Για το μέλλον βέβαια σχεδιάζω μεγαλύτερη ομάδα... Δεν έχω ειδικά σχέδια για το μέλλον, αλλά βλέπω το «5to12» ως κάτι μεγαλύτερο. Θα ήθελα επίσης έναν μεγαλύτερο χώρο, όπου οι άνθρωποι θα ζωγραφίζουν μαζί μου», λέει η Stefanija.

Τη ρωτήσαμε τι θα έλεγε σε όποιον διστάζει να ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση;

«Το πιο σημαντικό είναι να ακολουθείς τον εαυτό σου, να είσαι πολύ σίγουρος για αυτό που αποφασίζεις να κάνεις. Εάν δεν είστε πολύ σίγουροι, εάν ξεκινήσετε με αβεβαιότητα, θα αφήσετε αυτή την εντύπωση στους άλλους. Η ανασφάλεια γίνεται αισθητή και τη σκορπάς τριγύρω. Αν οι άνθρωποι βλέπουν ότι έχετε ξεκάθαρη ιδέα για το τι κάνετε, νομίζω ότι τους δίνετε καλή εντύπωση και αυτό τους κάνει να αγοράζουν από εσάς επειδή σας εμπιστεύονται. Έχεις αυτοπεποίθηση και το δείχνεις στους άλλους. Τηρώ τον κανόνα ότι ο πελάτης έχει πάντα δίκιο - πρέπει να τηρηθεί. Παλιά έπαιρνα τα πράγματα πολύ προσωπικά, αλλά έχω μάθει ότι τελικά πρέπει να διαλέξεις δέκα. Ωστόσο, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο, ακόμα κι όταν δεν έχει, έχει!», είπε
αυτή.