Η τοπική αυτοδιοίκηση ανήκει πολιτικά στη βαριά κατηγορία και οικονομικά στην κατηγορία του φτερού

Τόνι Πόποφσκι. / Φωτογραφία: Αρχείο Ελεύθερου Τύπου

Είμαστε μάρτυρες, ειδικά ενόψει των τοπικών εκλογών, ότι η διοίκηση των δήμων είναι εξαιρετικά ελκυστική από πολιτική άποψη. Η ποιότητα και το εύρος των τοπικών υπηρεσιών, καθώς και ο τρόπος διοίκησης των δήμων, επηρεάζουν άμεσα τη βαθμολογία των πολιτικών κομμάτων και συχνά, η νίκη στις τοπικές εκλογές προαναγγέλλει τον νικητή των βουλευτικών εκλογών.

Η τοπική μας αυτοδιοίκηση έχει συσταθεί στην Ευρώπη, σε πλήρη συμμόρφωση με τον Χάρτη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αυτή η δήλωση, η οποία επιβεβαιώνεται από την ΕΕ, αναφέρεται επίσης στο επιλεγμένο μοντέλο χρηματοδότησης των δήμων και των δομικών στοιχείων του, στις καθιερωμένες πηγές χρηματοδότησης και στις χρηματοδοτικές μεταφορές από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ωστόσο, στο υπόβαθρο αυτού του ευρωπαϊκού και τώρα μοντέλου μας, υπάρχει μεγάλη συγκράτηση σε όλες τις κυβερνήσεις, ιδίως από το 2010 και μετά, για να εμβαθύνουμε τη δημοσιονομική αποκέντρωση προκειμένου να παράσχουμε επαρκή κεφάλαια για την εφαρμογή των κατ 'εξουσιοδότηση αρμοδιοτήτων.

Διακρίνετε προς το καλύτερο  

Το σύστημα χρηματοδότησης των δήμων ενοποιήθηκε το οικονομικό έτος 2009, όταν όλοι οι δήμοι (εκτός από έναν) αποφοίτησαν στη δεύτερη φάση της δημοσιονομικής αποκέντρωσης, αποκτώντας το δικαίωμα χρηματοδότησης με επιχορηγήσεις για τα μεταφερόμενα ιδρύματα. Από τότε μέχρι σήμερα, μόνο σποραδικά, σε διαστήματα τριών έως τεσσάρων ετών, όταν η πίεση στη σχέση μεταξύ δήμων και κεντρικής κυβέρνησης γίνεται αφόρητη ή ενόψει των τοπικών εκλογών, ορισμένες οικονομικές μεταβιβάσεις αυξάνονται ελαφρώς ή δημιουργούνται χρέη σκεπαστός. Από την πλευρά τους, οι δήμοι καταφεύγουν με συνέπεια στο μακροχρόνιο φάσμα των φορολογικών τους μέσων, τηρώντας τους χαμηλότερους συντελεστές και απέχοντας από υψηλότερη φορολογία επειδή δεν είναι δημοφιλές στους ψηφοφόρους. Για το λόγο αυτό, αρκετοί δήμοι δεν κάνουν ούτε την παραμικρή δημοσιονομική προσπάθεια να συγκεντρώσουν τα κεφάλαιά τους.

Όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία 16 χρόνια έχουν επισημάνει το γεγονός ότι υπάρχει συνεχής πρόοδος στη διαδικασία δημοσιονομικής αποκέντρωσης με αρχικά έσοδα 2,2 % του ΑΕΠ το 2006, τα οποία αυξήθηκαν στο 5,4 % το 2019, με μικρή πτώση στο 5.3 % του ΑΕΠ στην πανδημία 2020. Αυτή η αύξηση είναι επίσης αδιαμφισβήτητη ως προς το ονομαστικό ποσό των εσόδων, η οποία αυξήθηκε από 5.9 δισεκατομμύρια δολάρια το 2005 σε 36 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020. Με αυτόν τον τρόπο, οι κυβερνήσεις «σκόπιμα» αποτυγχάνουν να επισημάνουν δύο σημαντικές πτυχές. Το πρώτο είναι ότι μέχρι το 2006, παρά τις σημαντικές θετικές αλλαγές στο νομικό πλαίσιο που χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για την πλήρη υιοθέτησή του, ήμασταν ένα σχεδόν πλήρως δημοσιονομικά συγκεντρωτικό κράτος και το δεύτερο ήταν ότι σε σύγκριση με τα μέσα έσοδα των 27 τοπικών κυβερνήσεων της ΕΕ (χώρες ) που είναι πάνω από 11 τοις εκατό, είμαστε ακόμα πολύ πίσω.

Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχει ρητορική δέσμευση στις τρέχουσες πολιτικές αλλά δεν υπάρχει ακριβής πρόβλεψη για σταδιακή αλλά ταυτόχρονα ισχυρή αύξηση των συνολικών εσόδων της τοπικής αυτοδιοίκησης και προσέγγισή τους με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η υπάρχουσα προσφορά λύσεων είναι περισσότερο προς την εδραίωση του συστήματος με τη βελτίωση των επιδόσεων των δήμων, κάτι που σίγουρα θα οδηγήσει σε αυξημένα έσοδα και σε κάποιο βαθμό σχετίζεται με τη βελτίωση της ανακατανομής κεφαλαίων από χρηματοπιστωτικές μεταφορές μέσω της πολυαναμενόμενης εισαγωγής μέσα χρηματοοικονομικής εξίσωσης και πρόσθετη ανταμοιβή για ένα επιτυχημένο οικονομικό αποτέλεσμα.

Δρόμος προς την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση των δήμων 

Η επίτευξη του ευρωπαϊκού μέσου όρου των τοπικών εσόδων απαιτεί συστηματικά σχεδιασμένη και μεθοδικά υλοποιημένη δράση από τους δήμους και την κεντρική κυβέρνηση. Οι δήμοι θα πρέπει να σταματήσουν να «πολιτικοποιούνται» διατηρώντας τα δικά τους έσοδα σε αδιέξοδο, και μερικά από αυτά αντίστροφα. Η αύξηση της τοπικής φορολογίας στη βέλτιστη, αν όχι στο μέγιστο εύρος που καθορίζεται από το νόμο, αλλά και στο πεδίο των φορολογουμένων, είναι απαραίτητη εάν θέλουμε καλύτερες τοπικές υπηρεσίες. Ακολουθεί η απουσία ακριβούς μετρημένης δημοσιονομικής ικανότητας των δήμων για 20 χρόνια. Είναι ευθύνη των κυβερνήσεων, οι οποίες αποφεύγουν συνεχώς να πραγματοποιήσουν αυτήν την απολύτως λογική, απαραίτητη και εφικτή πράξη υπολογισμού, θεωρώντας ότι πρόκειται για υψηλό εσωτερικό πολιτικό κίνδυνο.

Χωρίς ακριβή εικόνα για τις πραγματικές δυνατότητες των τοπικών χρηματοπιστωτικών μέσων, μια δευτερεύουσα εκτίμηση είναι ότι οι δημοτικές κυβερνήσεις, αποφεύγοντας τη μη δημοφιλή φορολογία, στην πραγματικότητα εγκαταλείπουν πρόσθετα έσοδα που θα μπορούσαν σταδιακά να αυξηθούν στο 1 % του ΑΕΠ της χώρας, ή περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ. Το υπόλοιπο, επιπλέον 4-5 τοις εκατό των εσόδων του ΑΕΠ της χώρας για να φτάσει στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αυξηθεί εάν δεν προβλεφθεί και εφαρμοστεί σταδιακά, σε μια περίοδο δεκαετίας, αλλά πολύ ισχυρότερη από ό, τι στο παρελθόν. στις οικονομικές μεταφορές από τον κρατικό προϋπολογισμό, και ιδιαίτερα τη γενική επιδότηση ΦΠΑ και το μερίδιο για τους δήμους στους εισπραχθέντες φόρους εισοδήματος προσωπικού. Στο πλαίσιο των μεταθέσεων, η κεντρική κυβέρνηση προειδοποιεί ότι μπορεί να υπάρξει στρέβλωση της λεγόμενης «Λειτουργίες» του κράτους, αλλά ταυτόχρονα να μην περιμένουμε το αποτέλεσμα της μεταρρύθμισης της δημόσιας διοίκησης και να μάθουμε ακριβώς πόσα κρατικά ιδρύματα χρειαζόμαστε πραγματικά, και πόσα από αυτά δημιουργούνται για άλλους σκοπούς, και κατά συνέπεια θα πρέπει να υπόκεινται σε εξορθολογισμό, εάν όχι καταργηθεί τουλάχιστον για να μειωθεί η μη παραγωγική απασχόληση σε αυτές και κατά συνέπεια το σχετικό κόστος. Αυτό θα δημιουργήσει τον απαραίτητο δημοσιονομικό χώρο για την αύξηση των μεταβιβάσεων στους δήμους. Εάν δεν γίνει το πρώτο, μια απόφαση με μεταφορά νέων αρμοδιοτήτων στους δήμους ακολουθούμενη από πρόσθετα κεφάλαια και υπαλλήλους είναι επικίνδυνη, διότι υπό συνθήκες στατικής χρηματοδότησης των μεταβιβαζόμενων ικανοτήτων και ανεπαρκών κονδυλίων για την εφαρμογή τους, η επέκταση των αρμοδιοτήτων θα αυξήσει μόνο τις επιβάρυνση των δήμων, με αντικειμενικό κίνδυνο να επηρεάσει την ποιότητα των υφιστάμενων και των νέων υπηρεσιών.

Το θέμα της δημοτικής χρηματοδότησης είναι δομικά πολύπλοκο. Εκτός από αυτές τις πτυχές στις οποίες αναφέρομαι, υπάρχουν και πολλές άλλες που σχετίζονται με τη μεταρρύθμιση των εσωτερικών διαδικασιών διαχείρισης δημοσίων πόρων. Ωστόσο, από αυτή τη σύντομη ανάλυση διαπιστώνεται ότι η εμβάθυνση της δημοσιονομικής αποκέντρωσης είναι η πρώτη και ουσιαστικότερη προτεραιότητα, παρά τον υψηλό βαθμό προϋποθέσεων με άλλες βασικές διαδικασίες.

Εάν δεν κάνουμε ένα πιο τολμηρό βήμα, δεν θα μπορέσουμε να συμπληρώσουμε το ειδικό πολιτικό βάρος της τοπικής αυτοδιοίκησης με ένα κατάλληλο οικονομικό βάρος, το οποίο θα εγγυηθεί μεγαλύτερη ποιότητα και κάλυψη των τοπικών υπηρεσιών και σταδιακή προσέγγιση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

 

Πηγή: Deutsche Welle

Αγαπητέ αναγνώστη,

Η πρόσβασή μας στο περιεχόμενο ιστού είναι δωρεάν, γιατί πιστεύουμε στην ισότητα στην πληροφόρηση, ανεξάρτητα από το αν κάποιος μπορεί να πληρώσει ή όχι. Ως εκ τούτου, για να συνεχίσουμε το έργο μας, ζητάμε τη στήριξη της αναγνωστικής μας κοινότητας στηρίζοντας οικονομικά τον Ελεύθερο Τύπο. Γίνετε μέλος του Sloboden Pechat για να βοηθήσετε τις εγκαταστάσεις που θα μας επιτρέψουν να παρέχουμε μακροπρόθεσμες και ποιοτικές πληροφορίες και ΜΑΖΙ ας εξασφαλίσουμε μια ελεύθερη και ανεξάρτητη φωνή που θα είναι ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΕΝΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.
ΜΕ ΑΡΧΙΚΟ ΠΟΣΟ 60 ΔΕΝΑΡ

Βίντεο της ημέρας