Η πανδημία άλλαξε τη ζωή μας. Μας έδωσε ένα τέτοιο χτύπημα που δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας. Δεν είμαστε οι ίδιοι στη σκέψη, τη συμπεριφορά και τη δράση. Για να μην αναφέρουμε τη ζημιά που κάνει ο ιός σε εμάς. Η απώλεια της ζωής είναι η μεγαλύτερη τραγωδία που μας συμβαίνει. Ο αριθμός των θανάτων αυξάνεται καθημερινά και τα αγαπημένα μας πρόσωπα πεθαίνουν μπροστά στα μάτια μας, και μερικοί μας πείθουν ότι είναι καλό να διαχειριστούμε και να αντιμετωπίσουμε την πανδημία ;! Ίσως να είναι καλό, αλλά σε κανονικές συνθήκες και να το βλέπεις με τους διοπτρισμούς τους, και όχι με τη δική μας και σε αυτήν την έκτακτη ανάγκη και πιο δύσκολη κατάσταση από τον στρατό. Μια τέτοια σκέψη και διαχείριση είναι καθαρός χειρισμός και ζάλη! Αλλά ποιος το επιβάλλει αυτό και το μυαλό μας το μετράει ;!

Κατά μήκος της άκρης της άβυσσου

Στο αποκορύφωμα της τρέλας είναι η μη λειτουργία των κρατικών θεσμών (ειδικά το κοινοβούλιο) και η έλλειψη στάσης για έξοδο από αυτό το αδιέξοδο. Και όχι μόνο από την πανδημία, αλλά και από τις δικαιολογίες για τα δεινά, από τη μαφία και τις κλοπές, από τη λιτανεία της ανομίας και της βουλγαρίας ;! Αυτό δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση και εξέγερση μεταξύ των πολιτών που είναι ήδη κουρασμένοι, κλεμμένοι, ανασφαλείς και ανασφαλείς.

Όλα είναι αναμεμιγμένα, κλειδωμένα και αφήνονται στο άτομο για να το διαχειριστεί μόνος του, όπως ξέρει και μπορεί. Πράγματι, υπάρχουν προσπάθειες να δημιουργηθεί μια διαφορετική εικόνα και καλύτερη αντίληψη της κατάστασης, ειδικά υπό την επήρεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης, αλλά δεν εμπιστεύονται ούτε, επειδή ευνοούν και υπερασπίζονται τη μία ή την άλλη επιλογή. Όλα γίνονται και ρυθμίζονται με τέτοιο τρόπο που κανείς δεν πιστεύει σε κανέναν και όλοι περπατάμε στην άκρη της άβυσσου.

Η πολιτική σκηνή έχει γίνει μια αρένα για σκάνδαλα, εικασίες, σκάνδαλα και διάφορες κατηγορίες και αμοιβαίες κατηγορίες. Η κατάσταση είναι τόσο ανησυχητική και τόσο προσαρμοσμένη που όλοι άρχισαν να βαριούνται και να σκοτεινιάζουν. Από εκεί, η φωνή πιθανότατα έφτασε και στους δύο ηγέτες των μεγαλύτερων κομμάτων της πΓΔΜ για να τους καταστήσει σαφές ότι είναι αναπόφευκτο και επείγον να συναντηθούν, να μιλήσουν και τουλάχιστον να συμφωνήσουν για κάτι; Και συνέβη, για πρώτη φορά σε τόσα χρόνια, ότι έκαναν κάτι που όλοι περίμεναν - συμφώνησαν να αναβάλουν την απογραφή και τις τοπικές εκλογές για να προστατεύσουν την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων.

Αλλά ποιοι είναι πίσω από κλειστές πόρτες για να διαπραγματευτούν και να αποφασίσουν εξ ονόματος άλλων (εθνοτικών) κομμάτων - ορισμένοι απολογητές και προσληφθέντες αναλυτές έχουν αρχίσει να κάνουν ερωτήσεις και να σκέφτονται ;! Και, η συνάντηση θεωρήθηκε ως συνωμοσία εναντίον άλλων κομμάτων. Ειδικά εδώ επεσήμαναν ορισμένοι «ειρηνευτές» που αμέσως «ανακάλυψαν» ότι μια τέτοια συμφωνία είναι εις βάρος της αλβανικής εθνοτικής κοινότητας, η οποία κατά την απογραφή (υποτίθεται, εάν καθυστερήσει) θα εμφανίζεται σε πολύ μικρότερο αριθμό από την πραγματική ;! Επομένως, εκ νέου πολιτικοποίηση της απογραφής και υπέρ μιας ομάδας, σε αυτήν την περίπτωση, του αλβανικού πληθυσμού ;!

Πραγματικά προβλήματα

Και έτσι τίποτα δεν πηγαίνει καλά, όπως στην παροιμία: "Το ένα χτυπά ένα καρφί και το άλλο χτυπάει μια πλάκα." Όλα γίνονται για να μην γίνει τίποτα και για να αποπροσανατολίσουν τους πολίτες από τα πραγματικά προβλήματα. Αυτό θεωρείται, αλλά η πρόθεση κατάχρησης της εθνικότητας και της εθνοτικής ευαισθησίας έχει ήδη διαβαστεί. Επειδή ο καθένας βρίσκεται στα πρόθυρα αντοχής και έχει γίνει διαφανές να σπείρει ομίχλη από τέτοιες και από άλλες θέσεις. Η πανδημία δεν αναγνωρίζει και διακρίνει μεταξύ Μακεδόνων, Αλβανών, Βλάχων, Σέρβων, Ρομά, Τούρκων, Βοσνίων και άλλων μελών εθνικών ομάδων στην πΓΔΜ. Όλοι θέλουν να εμβολιαστούν, να θεραπευτούν, να ζήσουν καλύτερα και να μην φοβούνται για την ύπαρξή τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο εθνικισμός, το πίσμα, η διαίρεση και η διαίρεση δεν περνούν με τους πολίτες.

Οι αρχές και οι άλλοι πρέπει να το καταλάβουν για να μην χάνουν χρόνο σε αυτήν την καταιγίδα, αλλά να στραφούν στους στρατηγικούς προσδιορισμούς και τα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Το τελευταίο τρένο για την Ευρώπη έχει οριστεί για όλους τους Zaevci, Mickovci, Ahmetovci, Apasievci και Selovci… Εάν δεν μας οδηγήσει στο δρόμο, σίγουρα οι νέοι δεν θα το επαναφέρουν ;!