Ποιος θα πληρώσει τους τόκους του ουγγρικού δανείου;
Γιατί να πληρώνονται τόκοι από τον προϋπολογισμό σε εταιρείες με κέρδη εκατομμυρίων; Δεν μας κρατάει η άμυνα ότι όλα αυτά θα επιστρέψουν στην οικονομία και στον προϋπολογισμό. Σύμφωνα με αυτή τη λογική - ας μου πληρώσει κάποιος τους τόκους! Και τα μεγαλύτερα έξοδά μου θα πάνε πίσω στον προϋπολογισμό.
Η καταιγίδα γύρω από το δάνειο από την Ουγγαρία ξέσπασε μόλις ο Hristijan Mickoski έγινε πρωθυπουργός: από πού είναι, είναι τα χρήματα κινέζικα, ποιο είναι το πολιτικό βάρος. Ο Mickoski απάντησε σε αυτό το κουίζ: ναι, όχι, θα δεις, δεν είναι από την Κίνα...
Η επίσημη ενημέρωση είναι ότι είναι 500 εκατ. ευρώ. Το δάνειο θα αποσυρθεί σε μία συναλλαγή και η διάρκεια αποπληρωμής είναι 15 χρόνια, συμπεριλαμβανομένης περιόδου χάριτος τριών ετών. Το επιτόκιο είναι σταθερό και ανέρχεται σε 3,25 τοις εκατό. Το δάνειο θα αποπληρωθεί σε 24 εξαμηνιαίες δόσεις. Τώρα έχουμε ένα νέο κουίζ – πόσους τόκους θα πληρώσουν πραγματικά οι εταιρείες και, ακόμη πιο σημαντικό – ποιος θα πληρώσει τους τόκους, οι εταιρείες ή οι άνθρωποι. Τέλος, πόσοι συνολικοί τόκοι θα καταβληθούν σε αυτό το ουγγρικό δάνειο;
Θεωρητικά, φαίνεται απλό – 250 εκατ. ευρώ πάνε σε δημοτικά έργα, 250 εκατ. ευρώ σε επιχειρήσεις, αλλά με ποιους τόκους; Είναι ανιθαγενής να παίρνουν τα χρήματα και μετά να διαπραγματεύονται τις λεπτομέρειες. Η λαϊκιστική κυβέρνηση θέλει να χαράξει στη συλλογική μνήμη ένα χαμηλό επιτόκιο 3,25%, με το οποίο, ρεαλιστικά, δεν θα μπορούσαμε να δανειστούμε χρήματα στη διεθνή χρηματοπιστωτική αγορά.
Στο μεταξύ, οι δηλώσεις πλημμυρίζουν. Οι προσπάθειες κινούνται προς την κατεύθυνση το ενδιαφέρον για τις εταιρείες να είναι ίδιο με αυτό με το οποίο η ΠΓΔΜ πήρε το δάνειο από την ιδιωτική ουγγρική τράπεζα. Η υπουργός Οικονομικών, Gordana Dimitrieska-Kochoska, είπε ότι το επιτόκιο έχει συμφωνηθεί με τις τράπεζες, αλλά η περίοδος αποπληρωμής μένει να διαπραγματευτεί, γιατί οι τράπεζες έχουν πολιτική η περίοδος αποπληρωμής να είναι από 7 έως 10 χρόνια, και όχι τη 15ετή περίοδο κατά την οποία αποπληρώνει το δάνειο.
Πολλά πράγματα γύρω από το ενδιαφέρον έχουν «χαθεί στη μετάφραση». Η υπουργός είπε ότι το κράτος μπορεί να επιδοτεί ολόκληρο τον τόκο, ή το μισό... Μετά είπε ότι οι τράπεζες πρέπει να χρεώσουν το ρίσκο. Στη συνέχεια – ότι αυτός ο κίνδυνος διαχωρίστηκε από το συμφωνημένο επιτόκιο 3,25 τοις εκατό (δεν είναι και ο τόκος για τον κίνδυνο;!). Έτσι, άρχισε να μπαίνει στο παιχνίδι ένα επιπλέον 3,25 τοις εκατό, δηλαδή το επιτόκιο με το οποίο οι εμπορικές τράπεζες θα δίνουν δάνεια σε εταιρείες θα είναι έως και 6,5 τοις εκατό. Πολλοί θα σας πουν ότι υπό αυτές τις συνθήκες, οι εταιρείες με καλή αξιολόγηση μπορούν εύκολα να λάβουν δάνειο τώρα, απλώς όχι για μια περίοδο 15 ετών. Γι' αυτό το κράτος θα επιδοτεί, πλήρως ή κατά το ήμισυ.
Τα αστεία μαθηματικά των τόκων δείχνουν ότι το κράτος θα πληρώσει μόνο του 3,25 τοις εκατό τόκους για τα αποσυρόμενα 500 εκατομμύρια ευρώ από το ουγγρικό δάνειο, επομένως θα επιδοτεί τουλάχιστον 3,25 τοις εκατό τόκους για το δάνειο που δίνουν οι εμπορικές τράπεζες. Γιατί να καταβάλλονται τόκοι στις επιχειρήσεις από τον προϋπολογισμό στον οποίο συμμετέχουν όλοι οι πολίτες; Φανταστείτε μια εταιρεία που έχει εκατομμύρια κέρδη (σε ευρώ φυσικά) και τους τόκους πληρώνει ο κόσμος. Η υπεράσπιση των οικονομολόγων είναι ότι με αυτόν τον τρόπο οι εταιρείες θα επενδύσουν, θα αναπτυχθούν και θα μπορέσουν να πληρώσουν υψηλότερους μισθούς και ότι στο τέλος όλα αυτά θα επιστρέψουν στην οικονομία και στον προϋπολογισμό. Αλλά σύμφωνα με αυτή τη λογική - ας μου πληρώσει κάποιος τους τόκους! Και τα μεγαλύτερα έξοδά μου θα πάνε πίσω στον προϋπολογισμό.
Ένα άλλο θέμα είναι το ύψος των τόκων που χρεώνουν οι τράπεζες, για το οποίο δεν θέλουν καν να μιλήσουν δημόσια. Ο Badiala καλεί δημοσιογράφους για να πουν κάτι δημόσια. Βρίσκονται στη ζώνη άνεσής τους. Υγρό, μετά πολύ υγρό. Και συν τοις άλλοις, αυτά δεν είναι χρήματα από τον προϋπολογισμό τους, αλλά τους δίνονται από το κράτος μόνο και μόνο για να τα μοιράσουν και να κερδίσουν. Πράγματι, θα πρέπει να επιστρέψουν στην Αναπτυξιακή Τράπεζα όσα έλαβαν – 250 εκατ. ευρώ, άσχετα αν κάποιος δεν θα επιστρέψει το δάνειο που έλαβε. Ο πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου Μπράνκο Αζέσκι κάλεσε τις τράπεζες να μην υπερβάλουν τα επιτόκια και ο πρωθυπουργός Μίτσκοσκι κάλεσε να είναι πατριώτες, αντί να κάτσουν να συζητήσουν με τις τράπεζες πριν συμφωνήσουν για το δάνειο. Πέρα από το πρόβλημα με την κατανομή των χρημάτων όταν πρόκειται για δήμους όπου οι δήμαρχοι είναι από τις τάξεις της αντιπολίτευσης.
Ένα ακόμη δάνειο από την Ουγγαρία βρίσκεται στο κατώφλι, και πάλι ύψους 500 εκατ. ευρώ. Νέα προβλήματα λοιπόν. Ίσως τώρα η Κυβέρνηση να μην υποτιμήσει τη νοημοσύνη των πολιτών και να προετοιμάσει το έδαφος εκ των προτέρων.