Το όνειρο κάθε μουσικού είναι να παίξει με μια φιλαρμονική ορχήστρα και οι νεαροί Jan Stefanovski και Ivan Kukic έχουν ήδη πραγματοποιήσει αυτό το όνειρο με τη συναυλία της τριάδας Vlatko Stefanovski με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα RSM υπό τη σκυτάλη του Gian Emin που διοργανώνει η "Bagi Communications".

Ο εορτασμός της 30ης επετείου της ανεξαρτησίας της Μακεδονίας έδωσε μια ισχυρή ώθηση στους πολιτιστικούς φορείς να διοργανώσουν εκδηλώσεις που θα είναι αντάξια του μεγάλου ιωβηλαίου. Μεταξύ των πιο σημαντικών και ελκυστικών συναυλιών ήταν η παράσταση της τριάδας Vlatko Stefanovski με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Μακεδονίας υπό τη σκυτάλη του Gian Emin. Η συναυλία είχε μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό και οι νέες ρυθμίσεις για μια συμφωνική ορχήστρα ορισμένων από τα τραγούδια του "Bread and Salt" και οι μεγαλύτερες επιτυχίες από τα άλμπουμ του Vlatko Stefanovski προκάλεσαν έναν ξέφρενο θαυμασμό στο κοινό.

Μια επιπλέον δόση έλξης δίνει το γεγονός ότι ο βιρτουόζος της κιθάρας Vlatko Stefanovski τα τελευταία δύο χρόνια στην τριάδα του περιελάμβανε δύο νέους και εξαιρετικά ταλαντούχους μουσικούς. Ο Γιαν Στεφανόφσκι, που παίζει ντραμς, είναι γιος του και περισσότερο από προφανώς γίνεται η γενετική δομή του οποίου φέρει στον οργανισμό του. Εκτός από την άτυπη μουσική εκπαίδευση που απέκτησε ο Γιαν στο σπίτι του σε όλη του τη ζωή, σπουδάζει στη Μουσική Ακαδημία της Στίπ, στον τομέα των τζαζ ντραμς.

Ο Ivan Kukic, ο οποίος επίσης κατάγεται από γνωστή μουσική οικογένεια, παίζει μπάσο στην τριάδα. Ο Κούκιτς σπουδάζει Μουσική Παραγωγή και Σχεδιασμός oundχου στο Βελιγράδι. Από τις αρχές του 2019, οι δύο νέοι μουσικοί μαζί με τον Vlatko Stefanovski έχουν εμφανιστεί σε περισσότερες από 50 συναυλίες στη χώρα μας και στην περιοχή. Η συναυλία με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα μπορεί να ειπωθεί ότι ήταν η κορυφή της καριέρας τους μέχρι τώρα. Για να νιώσουμε τον τρέχοντα μουσικό παλμό, αλλά και να τους δώσουμε ώθηση για περαιτέρω εξέλιξη, μιλήσαμε με τον Γιαν Στεφάνοφσκι και τον Ιβάν Κούκιτς.

Ποιο ήταν το συναίσθημά σας και τι εμπειρίες αποκομίσατε με τη συναυλία της τριάδας Vlatko Stefanovski με την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Μακεδονίας στις 6 Σεπτεμβρίου φέτος;

Ιαν: Η παράσταση και η ανταλλαγή μιας σκηνής με τη Μακεδονική Φιλαρμονική ήταν μια θεαματική εμπειρία. Φυσικά, πιστώνεται ο μαέστρος κ. Εjan Emin, του οποίου η ιδέα ήταν να έρθω εγώ και ο Kuki εγώ να γίνουμε μέρος αυτού του υπέροχου γεγονότος. Πρέπει να ομολογήσω ότι λίγες πεταλούδες εμφανίστηκαν στο στομάχι μου πριν από τη συναυλία, αλλά, όπως ξεκινήσαμε, όλη αυτή η «αγωνία» έπεσε στο ελάχιστο. Παρεμπιπτόντως, ένιωσα υπέροχα ενώ έπαιζα τις συνθέσεις, γιατί είμαι τεράστιος θαυμαστής όλων των έργων του πατέρα μου και μπορεί να ειπωθεί ότι έχω ακούσει και αναλύσει όλα τα τραγούδια και τα άλμπουμ του στο βαθμό που γνωρίζω τα περισσότερα από αυτά απεξω.

Ιβάν: Αυτό το συναίσθημα δεν περιγράφεται με λόγια, απλά πρέπει να γίνει αισθητό. Μεγάλη εμπειρία για μένα και μεγάλη τιμή και ευθύνη να μοιραστώ ήχους με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Μακεδονίας και να παίξω μουσική από το θρυλικό «readωμί και Αλάτι» μαζί με τον Βλάτκο Στεφανόφσκι ζωντανά. Μπορεί να έχω μικρή εμπειρία με μια ορχήστρα ως κοντραμπάσο από το γυμνάσιο, αλλά για πρώτη φορά ένιωσα τη μαγεία και την ευθύνη όταν ανάμεσα σε ολόκληρη την ορχήστρα το μπάσο εξαρτάται από εμένα και είναι πολύ συναρπαστικό, όταν πρέπει να είσαι προσεκτικός κάθε βήμα για να διατηρείται ο ήχος της πρωτότυπης μουσικής και να είναι καλό για τους ακροατές και όλη την ομάδα στη σκηνή.

Είστε και οι δύο μέρος της τριάδας Vlatko Stefanovski για αρκετά χρόνια. Πώς αντιμετωπίσατε την πρόκληση να είστε ένας από τους πιο διάσημους κιθαρίστες της εποχής σας σε μικρή ηλικία; Itταν μια λογική ακολουθία για τον Γιάν ως γιο του ή κάτι άλλο επηρέασε την απόφαση;

Ιαν: Νομίζω ότι μια μεγάλη ελαφρυντική περίσταση ήταν ότι ο Κούκιτς και εγώ ήμασταν και είμαστε ακόμα μεγάλοι θαυμαστές του πατέρα μου. Όπως είπα παραπάνω, γνωρίζοντας το 90% των τραγουδιών του και τους πολλούς δίσκους του "Bread and Salt", ήταν μεγάλη χαρά και ευτυχία για μένα να έχω την ευκαιρία να τα ερμηνεύσω μαζί του και να ζήσω. Φυσικά, στην αρχή ήμουν πιο νευρικός και γενικά μας πήρε λίγο χρόνο να «κολλήσουμε» ως τριάδα, αλλά, σιγά σιγά, με τα χρόνια φτάνουμε σε υψηλό επίπεδο μουσικής διαίσθησης, κατανόησης και αμοιβαίας επικοινωνίας, τόσο στη σκηνή και στο στούντιο.

Ιβάν: Το να είμαι μέρος της τριάδας Vlatko Stefanovski για μένα, πάνω απ 'όλα, είναι τιμή και ευχαρίστηση, η πρόκληση ήταν τεράστια για να αποδεχτώ την πραγματικότητα. Πραγματικότητα γιατί όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί και όταν κοίταξα ποιος ήταν στην άλλη πλευρά της σκηνής, ήταν σαν ταινία και δυσπιστία, αλλά όπως λένε - ο χρόνος κάνει τη δουλειά του, έτσι σήμερα είμαι πεπεισμένος για το τι συμβαίνει και Είμαι πολύ χαρούμενος που έχω την ευκαιρία να μάθω από τους καλύτερους. Αυτή η εμπειρία και η ενέργεια που μου μεταδίδει ο μαέστρος Vlatko Stefanovski και ο Jan είναι μία από τις βασικές στιγμές στη ζωή μας και στη μουσική μας καριέρα, ως τρόπο σκέψης και λήψης των σωστών αποφάσεων σε διαφορετικές καταστάσεις. Δεν διδάσκεται σε καμία σχολή και δεν υπάρχει σε κανένα βιβλίο, οπότε είμαι χαρούμενος και περήφανος που έτσι πρέπει να είναι και ότι στα χρόνια της ανάπτυξης μαθαίνουμε πολλά.

Τι σημαίνει να είσαι παιδί του Βλάτκο Στεφανόφσκι, δηλαδή της Λέντσε και του Γκόραν Κούκιτς; Πόσο σας ωφελεί η «σκιά» των γονιών σας για την προσωπική σας εξέλιξη ως μουσικοί και αν και κατά πόσο οι γονείς σας έπαιξαν ρόλο στην αποφασιστικότητά σας να ασχοληθείτε με τη μουσική;

Ιαν: Είμαι ερωτευμένη με τα τύμπανα σε όλη μου τη ζωή, θυμάμαι από μικρή ηλικία ότι όταν ο πατέρας μου έκανε πρόβες, ήμουν υπνωτισμένος και κοιτούσα τα τύμπανα. Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται να είναι και η πιο παραληρηματική εποχή του χρόνου, καθώς με ενδιαφέρει η μουσική και τα όργανα, αλλά πιστεύω ότι η γενετική παίζει μεγαλύτερο ρόλο σε αυτό. Και, παρεμπιπτόντως, η «σκιά» του πατέρα μου άρχισε να παίζει ρόλο αφού είμαστε μαζί σε μια μπάντα, για να γίνουμε μέρος της τριάδας Vlatko Stefanovski, φυσικά, απαιτεί ένα επίπεδο πειθαρχίας, ακρίβειας, ετοιμότητας και επινοητικότητας. Αλλά, δόξα τω Θεώ, όποτε χρειαζόμαστε συμβουλές ή βοήθεια για οποιοδήποτε θέμα, είναι έτοιμος να μιλήσει για την 40χρονη εμπειρία του και να βοηθήσει εμένα και τον Κούκιτς.

Ιβάν: Οι γονείς μου είναι η μεγαλύτερη στήριξή μου και παίρνω πάντα τις καλύτερες συμβουλές από αυτούς και, φυσικά, είναι πάντα πίσω από αυτό που κάνω, έτσι ώστε η «σκιά» να είναι τρόπος ζωής για μένα, γιατί ακολουθώ τον δρόμο από τότε που ήταν λίγο. στους γονείς μου και ούτω καθεξής.

Γιατί ντραμς ή μπάσο; Πότε και γιατί αποφασίσατε ότι θα έπρεπε να είναι το όργανο σας;

Ιαν: Όπως προανέφερα, αφού γνωρίζω τον εαυτό μου, γνωρίζω και τα ντραμς. Έχω μια πολύ καθαρή ανάμνηση από το μακρινό 2003, όταν στο στούντιο μου πραγματοποιήθηκε μια πρόβα του πατέρα μου με την τότε τριάδα. Θυμάμαι που κοίταζα τα ντραμς και τον ντράμερ με τρόμο και αμέσως ήξερα ότι ήθελα να το κάνω με κάποιο τρόπο. Ο πατέρας μου παρατήρησε την αγάπη μου και για τα πέμπτα μου γενέθλια μου αγόρασε ένα μικρό σετ με τζαζ τύμπανα που έπαιζα μέχρι το 2019. Απλώς αποδείχθηκε ότι η έλξη μου στα τύμπανα ήταν, στην πραγματικότητα, έμφυτη.

Ιβάν: Η κρίσιμη στιγμή για μένα να ξεκινήσω να παίζω μπάσα ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα. Στο στούντιο μας, ηχογραφήθηκε ένα υλικό όπου ο θείος μου ο Zoran Kukic, μπασίστας της ομάδας "Jupiter", έπαιξε μπάσο κι υπήρχε ένα τραγούδι όπου το μπάσο είχε μια φανταστική γραμμή ερμηνευμένη από τον θείο μου και το άκουγα κυριολεκτικά κάθε μέρα. Μια μέρα μου ήρθε η ιδέα να πάρω την κιθάρα του θείου μου και να προσπαθήσω να την παίξω εγώ. Τα κατάφερα με πολλή προσπάθεια και έκτοτε η μπάσο κιθάρα έγινε το πρώτο μου όργανο.

Εκτός από τους γονείς σας, ποιοι είναι τα μουσικά σας είδωλα, οι συγγραφείς και τα συγκροτήματα που θέλετε να ακούσετε και από τους οποίους έχετε μάθει τα μέσα και τα άκρα του να παίζετε ντραμς ή μπάσο;

Ιαν: Μπορώ να πω ότι το μεγαλύτερο εφαλτήριο για τα πιο σοβαρά νερά ντραμς ήταν, και εξακολουθεί να είναι, ο Jeff Porcaro, δηλαδή ο πρώην ντράμερ του αμερικανικού γκρουπ "Toto". Όταν άκουσα την εξαιρετικά πρωτοποριακή λύση του στο τραγούδι "Rosana", ερωτεύτηκα αμέσως το στυλ, την εικόνα και τη δημιουργικότητά του. Καθώς οι μουσικοί μου ορίζοντες άρχισαν να διευρύνονται λίγο περισσότερο, ερωτεύτηκα τον Stuart Copeland από το γνωστό συγκρότημα Polis. Με τον καιρό άρχισα να ακούω πολλά ακόμη συγκροτήματα με πολύ καλούς ντράμερ, μεταξύ των οποίων σήμερα είναι τα αγαπημένα μου: Winnie Colajuta, Billy Cobham, Gavin Harrison, Todd Sukerman, Manu Kache και άλλοι. Φυσικά, υπάρχουν ντράμερ από τη χώρα μας που έχουν αφήσει ένα τεράστιο στίγμα στην εξέλιξή μου ως ντράμερ, και αυτοί είναι οι: Garabet Garo Tavitjan και Mihail Parushev.

Ιβάν: Από παιδί άκουγα κάθε είδους μουσική και μπορώ να πω ότι μεγάλωσα με ποιοτική μουσική και μέχρι σήμερα δεν μπορώ να καθορίσω στιλιστικά τι ακριβώς ακούω και τι παίζω. Η μουσική είναι αγάπη, συναίσθημα, αρμονία, η μουσική μπορεί να κάνει θαύματα, οπότε ό, τι είναι καλή μουσική, θέλω να την ακούσω και να την μάθω και να την ερμηνεύσω.

Πού βλέπετε τον εαυτό σας ως instrumentalist τα επόμενα χρόνια και ποια είναι τα σχέδιά σας; Σκοπεύετε να μείνετε στη Μακεδονία ή όπως πολλοί νέοι θέλετε να χτίσετε την καριέρα σας στο εξωτερικό;

Ιαν: Ακόμα δεν βιάζομαι να φτάσω σε υψηλές κορυφές με κάθε κόστος. Πιστεύω ότι με τον καιρό, ό, τι πρέπει να μου ετοιμάσει η ζωή, θα το ετοιμάσει για μένα. Κανονικά, σχεδιάζω να παίζω ντραμς όλη μου τη ζωή, γιατί είναι μια δραστηριότητα που με γεμίζει περισσότερο, αλλά θέλω να πω ότι σιγά -σιγά και σίγουρα κατακτώ νέα πεδία και προκλήσεις. Το ιδανικό επάγγελμα στο οποίο φιλοδοξώ είναι να είμαι το λεγόμενο "Session and Studio Drummer", πράγμα που σημαίνει ότι εκτός από το να παίζω σταθερά σε 3-4 μπάντες, θα είμαι διαθέσιμος για ηχογράφηση και ερμηνεία για διάφορους καλλιτέχνες σε μια ποικιλία μουσικών ειδών.

Ιβάν: Ειλικρινά θα άφηνα τον δρόμο που ακολουθούσα για να με πάει στο σωστό μέρος, δεν έχω ειδικά σχέδια. Φυσικά, όλοι έχουμε φαντασιώσεις και προσπαθούμε να τις πραγματοποιήσουμε, αλλά τώρα δεν θα σχεδίαζα κάτι ιδιαίτερο. Απλώς θα αφήσω χρόνο να πει τα δικά του.

Ποιο είναι το μήνυμά σας προς τη νεολαία στη Μακεδονία;

Ιαν: Ανήκω ακόμη στον νεαρό πληθυσμό της Μακεδονίας, οπότε θα πω αυτό που νομίζω ότι έμαθα τα προηγούμενα χρόνια. Μπορεί να ακούγεται πολύ μπανάλ και κλισέ, αλλά όταν ξεκινάς να κάνεις κάτι, μην αφήσεις το πρώτο εμπόδιο, πίεσε τον εαυτό σου να ξεπεράσει όσο περισσότερο μπορείς και προσπάθησε να επενδύσεις πολλή αγάπη και προσπάθεια σε αυτό που σκοπεύεις να κάνεις.

Ιβάν: Το μήνυμά μου προς τους νέους είναι να αρχίσουν να ακούν ποιοτική μουσική και να προσπαθούν να κατανοήσουν τις πραγματικές αξίες της τέχνης. Δυστυχώς, ζούμε σε μια εποχή όπου όλα τα ποιοτικά είναι στο παρασκήνιο και αυτό με κάνει να ανησυχώ για το τι θα συμβεί στις επόμενες γενιές. Συγχαρητήρια για τις εξαιρέσεις που καλλιεργούν την τέχνη με τον σωστό τρόπο και θα ήθελα οι γενιές μου να βλέπουν την αντίθετη πλευρά, γιατί ό, τι είναι στη μόδα δεν σημαίνει ότι είναι το καλύτερο.

(Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στον "Πολιτιστικό Τύπο" αριθμός 97, στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας "Ελεύθερος Τύπος" στις 18-19 Σεπτεμβρίου 2021)