Μιλάμε για καρδιοχειρουργική στη Μακεδονία με έναν από τους νεότερους ειδικευόμενους καρδιοχειρουργικούς στη χώρα μας Gorazd Konjanovski, ο οποίος ανήκει στην ομάδα του Κλινικού Νοσοκομείου «Zhan Mitrev».

Ξεκινήσατε το ιατρείο σας ως ειδικός στην καρδιοχειρουργική στην κλινική «Zhan Mitrev». Ποιες είναι οι ευκαιρίες για εξέλιξη, αναβάθμιση και επαγγελματική ανέλιξη σε αυτό το περιβάλλον;

- Ναι σωστά. Ξεκίνησα την πρακτική μου σε αυτό ακριβώς το νοσοκομείο σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για όλους μας, στο απόγειο της πανδημίας του Covid. Μετά από ένα χρόνο, πήρα την ειδικότητα. Αλλά η ποιότητα και η επιτυχία στη ζωή απαιτούν θυσίες. Θα ακούσετε από πολλούς νέους συναδέλφους ότι εδώ είναι πολύ αυστηρό, ότι είναι δύσκολο, ότι η δουλειά είναι μεγάλη κ.ο.κ. Και είναι έτσι, επειδή υπάρχουν πολλοί επαγγελματίες που εργάζονται εδώ, με μεγάλη αφοσίωση και ενσυναίσθηση προς τους ασθενείς, επομένως το ίδιο το περιβάλλον είναι αρκετά απαιτητικό και είναι ένα φίλτρο που επιτρέπει μόνο στο καλύτερο και πιο αφοσιωμένο προσωπικό να εργαστεί σε αυτό το ίδρυμα υγείας. Εδώ που τα λέμε, η επαγγελματική εξέλιξη και αναβάθμιση είναι αναπόφευκτες.

Έχετε συμμετάσχει τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική υγειονομική περίθαλψη, μπορείτε να διακρίνετε τη διαφορά;

- Οι διαφορές, δυστυχώς, είναι διαμετρικές. Μιλάω για την υγεία γενικά. Υπάρχει ένα στίγμα μεταξύ των ανθρώπων ότι είναι πιο ασφαλές όταν πηγαίνεις σε ιδιωτική υγειονομική περίθαλψη. Και, δυστυχώς, είναι. Οι λόγοι πολλοί, το πρόβλημα πολυπαραγοντικό. Φυσικά υπάρχουν επαγγελματίες, ένα μεγάλο μέρος από αυτούς ήταν και οι καθηγητές μου από τους οποίους έμαθα. Λες και λείπει μια πραγματική ιδέα, οι συνθήκες εργασίας και η πειθαρχία για την ανάπτυξη της κρατικής υγειονομικής περίθαλψης και νομίζω ότι μια σταθερή κρατική υγειονομική περίθαλψη είναι το κλειδί για την οικοδόμηση της εικόνας της υγείας σε μια χώρα. Δεν έχω εμπειρία να εργαστώ στο κρατικό καρδιοχειρουργείο, αλλά μπορώ να μιλήσω για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. Σε λιγότερο από δύο χρόνια έχω βοηθήσει προσωπικά περίπου 650 καρδιαγγειακές επεμβάσεις. Αυτό είναι σχεδόν δέκα φορές περισσότερο από το προβλεπόμενο πρόγραμμα σπουδών στα προγράμματα σπουδών καρδιοχειρουργικής σε πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Αυτή η δυναμική της εργασίας, καθώς και χάρη στην κορυφαία καθοδήγηση, μου επέτρεψε να μάθω και να εκτελέσω επαγγελματικές εργασίες που προβλέπονται στα πιο προχωρημένα χρόνια της εξειδίκευσης. Ως κλινική, εργαζόμαστε επίσης σε ένα έργο στο οποίο συμμετέχουν πολλά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και καθηγητές από την Ευρώπη για την ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης στην καρδιοχειρουργική. Στο νοσοκομείο, σε επίπεδο επιστημονικής λέσχης, γίνονται διαρκώς διαλέξεις, κατά τις οποίες ανασκοπούνται τα τελευταία πρωτόκολλα εργασίας και οι τάσεις στην ιατρική. Επίσης πραγματοποιούνται τακτικά εκπαιδευτικά εργαστήρια. Διοργανώνουμε επίσης συνέδρια, τα οποία είναι σημαντικά για την εκπαιδευτική μας εξέλιξη. Συμμετέχουμε ενεργά στη δημοσίευση επιστημονικών εργασιών. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.

Ποιες είναι οι ευκαιρίες για ανέλιξη των νέων ασκουμένων στη Μακεδονία, τι χρειάζεται για να παραμείνουν να εργάζονται εδώ στη Μακεδονία;

- Πρώτα απ 'όλα, θα πρέπει να αγαπάτε τη χώρα σας και να θέλετε να επενδύσετε τη δουλειά σας εδώ. Στην ιατρική, αν δεν βάζεις τον ασθενή πρώτα ή αν δεν έχεις αυτή την ενσυναίσθηση για αυτόν, έχεις κάνει λάθος επάγγελμα. Γενικά, για την πρόοδο των νέων εκπαιδευομένων, μιλάω πρώτα από όλα για τη δημόσια υγεία γιατί εκεί είναι σε μεγαλύτερο βαθμό παρόντες και εκεί πρέπει να αλλάξουν ριζικά πολλά πράγματα. Οι νέοι γιατροί πρέπει να γίνονται σεβαστοί από τις υγειονομικές αρχές, να εκτιμάται η δουλειά τους και να τους δίνεται μια πραγματική ευκαιρία να κάνουν αυτό που αγαπούν. Λοιπόν, δεν είναι μέτριες οι απαιτήσεις των νέων γιατρών να παραμείνουν να εργάζονται και να δημιουργούν στη χώρα τους; Γι' αυτό ακριβώς έμεινα στη Μακεδονία, γιατί το πήρα στην Κλινική που εργάζομαι.

Πόσο επηρεάζει εσάς και τη δουλειά σας η κατάσταση με τις κατηγορίες στην Κλινική και όλες τις πιέσεις;

- Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην πληγώνεται από την αδικία. Ξέρουμε πώς και τι περάσαμε εκείνη την περίοδο των δύο ολόκληρων ετών. Ξέρουμε πώς οι άνθρωποι παρακαλούσαν για ένα κρεβάτι συν. Ξέρουμε τι σημαίνει σε δύο εβδομάδες να βρίσκεσαι εφημερία επτά φορές μετά από 24 ώρες σε υπεράνθρωπες συνθήκες με μάσκες, κοστούμια και αναπνοές κάτω από προσωπίδα. Γνωρίζουμε επίσης πώς καταφέραμε να κάνουμε επεμβάσεις χωρίς να καθυστερούμε τους ασθενείς σε εκείνες τις συνθήκες που κανείς άλλος δεν χειρουργούσε. Οπότε, τώρα που βλέπεις κάποιους από αυτούς τους ασθενείς των οποίων έσωσες τη ζωή να σε κατηγορούν, φυσικά και σε επηρεάζει και δεν σε νοιάζει.

Σε άλλες χώρες, υπάρχουν δηλώσεις για προστασία από ευθύνη εργαζομένων στον τομέα της υγείας που ενήργησαν σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όπως πανδημία και παρόμοια. Με όλες τις πρόσφατες εξελίξεις στη χώρα μας με την αναζήτηση ιατρικής ευθύνης, τι πιστεύετε για αυτό, είναι απαραίτητο;

- Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, επικρατούσε αγωνία σε παγκόσμιο επίπεδο. Καθημερινά ο αγώνας ήταν τεράστιος για να πολεμήσω ως γιατρός με μια άγνωστη ασθένεια. Τα πρωτόκολλα εργασίας άλλαζαν από μέρα σε μέρα, δεν υπήρχε τυποποίηση των πραγμάτων, δεν ήταν γνωστό τι ήταν και τι όχι, οπότε από προηγούμενες εμπειρίες προσπαθούσαμε να βοηθήσουμε τους ασθενείς με κάθε δυνατό τρόπο. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι μια τέτοια απόφαση είναι αναπόφευκτη και δικαιολογημένη να ληφθεί και στη χώρα μας.