Αν και είναι ένα εξαιρετικά ευγενές επάγγελμα, αλλά και ιδιαίτερα ριψοκίνδυνο και δύσκολο, έχει κανείς την εντύπωση ότι δεν είναι ιδιαίτερα σεβαστό, δεν εκτιμάται και ακόμη λιγότερο ελκυστικό να είσαι πυροσβέστης στις συνθήκες μας. Όμως ο Μιχαήλ Καρακόλεφ για δέκα χρόνια όχι μόνο ανταπεξέρχεται με επιτυχία στην πρόκληση αλλά και ακούραστα και ανιδιοτελώς εργάζεται για να βελτιώσει την εικόνα εκείνων που ρισκάρουν τη ζωή τους καθημερινά.

Ακόμη πιο σημαντικό και ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι ο τρόπος που θέλει να υπενθυμίσει τις αληθινές αξίες και την αξιοπρέπεια του πυροσβέστη και οι ιδέες στις οποίες θέλει να επιστήσει την προσοχή είναι σύγχρονοι και ελκυστικά καταφατικές..

Ολόκληρες ξένες σειρές είναι αφιερωμένες στους πυροσβέστες όπου παρουσιάζονται ως αυτό που πραγματικά είναι - πραγματικοί ήρωες. Ευτυχώς ή δυστυχώς, πρόσφατα είχαμε την ευκαιρία να δούμε το έργο τους σε δράση ως βοήθεια από ξένες χώρες υπεροχή σε εξοπλισμό και οργάνωση. Είναι δυνατόν να ασκήσετε αυτό το επάγγελμα χωρίς αληθινή αγάπη, ειδικά σε μέτριες συνθήκες στις οποίες βρίσκεται η υπηρεσία μας;

Χωρίς αγάπη, όχι, σε σεμνές συνθήκες, ναι, δεν βλέπεις πια το γήπεδο.

Ευτυχώς ήρθαν και βοήθησαν, η πλάκα είναι ότι οι περισσότεροι ξένοι πυροσβέστες είναι στην πραγματικότητα εθελοντές πυροσβέστες, «απλοί» άνθρωποι που έχουν τελείως διαφορετικές δουλειές. Ποιο είναι το επίπεδο μιας χώρας, να έχεις μια σταθερή και καλά αμειβόμενη ζωή, να συμμετέχεις ανιδιοτελώς και ανθρώπινα σε εθελοντικές εταιρείες ΡΡ, να βοηθάς παρά την καλή ζωή που κάνεις; Είναι λυπηρό που δεν το έχουμε. Μια κυριολεκτική επιστημονική φαντασία γινόταν μπροστά στα μάτια μας. Εφάρμοσαν τον εξοπλισμό των ονείρων τους μέσα σε μια ώρα. Πολλά οχήματα μετατράπηκαν σε πολυήμερο στρατόπεδο, εξοπλισμένο με εξοπλισμό, νερό, τρόφιμα για όλους…

Δεν μπορώ να μην αναφέρω το έργο του πρόωρα αποθανόντος Σλοβένου πυροσβέστη. Ένας XNUMXχρονος/ήρωας, ένας από τους πιο δραστήριους πυροσβέστες στις καλοκαιρινές πυρκαγιές, έχασε πρόωρα τη ζωή του στη χώρα του. Jean Coffol, αιώνια δόξα σε σένα, μπερέ κάτω. Ευγνώμων προς τον ουρανό, η πόλη του Μπέροβο ονόμασε έναν δρόμο προς τιμήν της αλησμόνητης ανθρωπιάς του. Ευτυχώς για τύχη, θα αποκαλούσα αυτή την πράξη ευγνωμοσύνης.

Μιλώντας για σειρές, δεν μπορώ να μην αναφέρω τη μη κυβερνητική και ανθρωπιστική οργάνωση «LinkAcross», η οποία υλοποίησε επιτυχώς ένα πρόγραμμα πρόληψης PP, με την άδεια του διοικητή Vladimir Simonovski σε συνεργασία με το σωματείο του NSPM. Επρόκειτο για αρκετά επεισόδια στον τομέα της πρόληψης και της πυροπροστασίας. Είναι κρίμα που τα ΜΜΕ μας δεν στέκονται πίσω από τέτοια έργα, οπότε πώς θα μπορούσε ο κόσμος να δει περισσότερα για τη δουλειά και την αυτοπροστασία μας. Λέω περισσότερα, εννοώ Facebook και ούτω καθεξής.

Αυθάδη θα πω ότι είμαι ο πρώτος που ανεβάζω βίντεο στα κοινωνικά δίκτυα στα οποία η Ταξιαρχία δεν κοιμάται και δεν βγάζει κοιλιά. Κλιπ στην ενεργό εξάσκηση και εργασία για την ετοιμότητα για έναν πυροσβέστη / διασώστη. Από εκεί πήρα το ψευδώνυμο Ognoborec, το οποίο έμεινε ως σήμα κατατεθέν. Είμαι ακόμα «Ρομπέν των Δασών» στην παρέα μου, ο αγώνας μου για καλύτερες συνθήκες, εξοπλισμό, πρόληψη, υγεία και μισθό, θα κρατάει πάντα.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο κόσμος έχει μια παράδοση δεκαετιών στα καλτ πλέον ημερολόγια με πυροσβέστες. Πριν από δύο χρόνια έκανες μια εξαιρετική προσπάθεια με δική σου πρωτοβουλία να μας μεταφέρεις την ιδέα. Το αποτέλεσμα ήταν το πρώτο ημερολόγιο με φωτογραφίες πυροσβεστών-διασωστών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας των Σκοπίων - ένα σπάνια ποιοτικά σχεδιασμένο και υλοποιημένο προϊόν που υποτίθεται ότι θα περνούσε ένα μήνυμα. Αν και από όλες τις παραμέτρους αναμενόταν να είναι παραδοσιακό, δεν συνέβη. Γιατί;

Και θα ξεκινήσω αυτή την απάντηση με μια παλιά μου: «Δεν θα γίνουμε ποτέ ξανά δεύτεροι», αν και από κάποια άποψη «πατηθήκαμε», σε αυτόν τον τομέα καταφέραμε να μείνουμε στην ιστορία, ως πρώτοι! Η ίδια η ιδέα και η σκέψη, ξέρω, είχε συνέπειες, απόρριψη και παρανόηση για κάτι που δεν είναι ζεστό νερό στον κόσμο. Για μερικούς από τους κορυφαίους αυτό ήταν ένα δυσάρεστο γυμνό. Του απάντησα «αν το νομίζεις, τότε είσαι σε λάθος ίδρυμα». Αυτή είναι μια φωτιά και είμαστε ημίγυμνοι στο γήπεδο. Δεν υπάρχει ντροπή για έναν σωτήρα, αναζητά ζωή μετά από δράση, το σώμα του είναι μια αληθινή ιστορία που πρέπει να ειπωθεί.

Ωστόσο, αποφάσισα να το κάνω, εν ώρα εργασίας (πάντα είναι ώρα εργασίας για την Πυροσβεστική, βγάλαμε φωτογραφίες «πρώην», έγιναν αρκετές παρεμβάσεις ταυτόχρονα, είχαμε και παιδιά από το καλεντάρι που πήγαν αμέσως στο φωτιά με θυσία Δεν γνωρίσαμε ακόμα τον νέο διοικητή που ευτυχώς άναψε το πράσινο φως.Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή και την υποστήριξη.Αυτό ήταν για όλους μας!

Αιώνια ευγνώμων στον αγαπητό μου συνάδελφο Nenad Kelebic, ο οποίος ως φρέσκο ​​αίμα και προσφάτως ελπιδοφόρος σωτήρας με βοήθησε στο casting. Για τη φωτογράφιση και τη γρήγορη αντίδραση επιμελήθηκε ο φωτογράφος Dimitar Apostolov. Υποστήριξα την απόφαση του φωτογράφου να μην επιδιώξει την κάλυψη του έργου με το λογότυπο κάποιου στο ίδιο το ημερολόγιο, αλλά να βλέπει με άσεμνο τρόπο μόνο τους πυροσβέστες. Ίσως μια λάθος κίνηση, αλλά η ιστορία γράφεται. Ευχαριστώ τους συναδέλφους που βρίσκονται στο «Πρώτο Μακεδονικό Ημερολόγιο με πυροσβέστες - 2019».

Το παρόν είναι πρόβλημα όπως και το παρόν πριν από τον αγώνα μου. Χρειάζεται θάρρος, επιθυμία και μια μεγάλη στολή "like" γι' αυτό. Η υπηρεσία και ο κόσμος είναι για τους νέους, τα χέρια στο βάρος, τα πνευμόνια πίσω από την πρόκληση, τα μυαλά για πολλούς. Να μια έκκληση σε εσάς τους δημοσιογράφους, «φωνάξτε» στον εργοδότη και τις μεγαλύτερες εταιρείες, που ως χορηγοί θα βρίσκονταν σε ένα ακόμα πιο επαγγελματικό έργο.

Έχει κανείς την εντύπωση ότι το ημερολόγιο είναι μόνο μια από τις ιδέες στην προσπάθεια να επιστήσει την προσοχή και τονίζει την αξιοπρέπεια αυτού του ανθρώπινου αλλά ιδιαίτερα δύσκολου επαγγέλματος. Μην επαναπαύεστε και δίνετε συνεχώς έμφαση σε περιεχόμενο που επιβεβαιώνει την εικόνα των πυροσβεστών και προσελκύει έτσι τους νέους. Από πού προήλθε τόσος ενθουσιασμός;

Κληρονομιά 🙂 Ας πούμε ότι προέρχομαι από ανδρική αθλητική οικογένεια, επιμονή και πολλή λογοτεχνία από γυναικεία πλευρά. Μαμά, σε ευχαριστώ για όλα! Αν ο πυροσβέστης κάποιου είναι ήρωας, είσαι η φλόγα μου για να γίνω. Από τότε που είχα την τύχη να αναγνωριστώ στον διαγωνισμό, με τα αθλητικά μου επιτεύγματα μεταξύ των κορυφαίων υποψηφίων, ήξερα ήδη…

Παραδέχομαι μόνο έναν μπροστά μου, δυστυχώς είναι ήδη πρώην συνάδελφος, ο Μάρτιν Μποζινόβσκι. Αυτός είναι ο πόνος, προσλαμβάνεις έναν αθλητή, παράγεις έναν πυροσβέστη παγκόσμιας κλάσης, αποτυγχάνεις να τον πληρώσεις και να τον κρατήσεις. Με πονάει, είναι αυτός ο αγώνας και η έλλειψη. «Το πρώτο αυτοκίνητο δεν είναι το ίδιο χωρίς εσένα, Martine», χαιρετισμούς σε αυτόν.

Τατουάζ στην ψυχή είναι η σύζυγος. Το τελικό αποτέλεσμα στη λάμψη των πραγμάτων είναι το κληροδότημά της. Είναι η «Ονειροπαγίδα» μου. Ο γκουρού μου ενάντια στα κόμπλεξ. Ευχαριστώ τις «Μέρες» που ρουφήξατε το άγχος μου. Είναι Enthusiasm.com! Αγκαλιάζω όλες τις μητέρες και τις γυναίκες των πυροσβεστών. Μόνο ο κόσμος τους ξέρει τι να περιμένει… (σκίσε, βιάσου)

Ότι είναι ένα ανήσυχο ενθουσιώδες πνεύμα που σκέφτεται «Ο π.έξω από το κουτί» και αψηφά τα στερεότυπα μιλάει και η συμμετοχή στην πρόσφατη έκδοση του κατάλληλου ημερολογίου με αφορμή την υγεία των ανδρών, τόσο καταφατικά όσο δυστυχώς και αφορμή για μικροαστικά κουτσομπολιά. Θα υποτεθεί ότι είναι ένας υπολογισμένος κίνδυνος αλλά και μια συνεχής προσπάθεια να είσαι ο αληθινός Εαυτός. Πόσο δύσκολο είναι να πας κόντρα στο ρεύμα;  

Άλλη μια πρόκληση για αυτό το ανήσυχο πνεύμα. Ο Μιχαήλ είναι ένας άνθρωπος που εκτός από την άσκηση, λατρεύει τη μόδα, τα τατουάζ, τη διασκέδαση και τον χορό… Αν κάποιος έχει το στερεότυπο ότι ένας πυροσβέστης έχει αυτές τις συμπάθειες για τα πράγματα, τότε το ημερολόγιο και παρόμοια έργα είναι για λίγους. Λίγο, αλλά σημαντικό για να χορτάσω τον κόσμο μου. Τίποτα νέο από το έθνος των σοφών. Όλοι κάτι ξέρουμε, επαγγελματίες σε πολλά επίπεδα, το χαλί φοριέται…

Τελικά καλό είναι να ψηθεί, δεν θα είναι η πρώτη μου φορά στη δουλειά. Αφήστε τους να πυροβολήσουν - έχουμε πανοπλίες. Έχουμε ένα επάγγελμα που αξίζει τα κόμικς. Εδώ είναι μια άλλη ιδέα, όταν η αυτοδιάσωση και η πρόληψη δεν είναι πλέον πραγματικό θέμα / έργο από νεαρή ηλικία. Αριθμός προσφυγής, δεν ξέρω ποιος: Σχολεία, λύκεια και κολέγια, χτυπήστε όπου χρειάζεστε, η εκπαίδευσή μας θα είναι δωρεάν.

Ο «ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ» ως Ρομπόν των Δασών από την Ταξιαρχία, αποσυνδέεται ως «Αφρός στην υποδοχή, σε ακούω καλά». Μην ξεχνάτε, το τηλέφωνο της Πυροσβεστικής είναι 193!