Ενθαρρυμένοι από τις δικαστικές αποφάσεις για την υπόθεση «Erasmus», στην οποία πολλοί καθηγητές και ο κοσμήτορας της Οικονομικής Σχολής καταδικάστηκαν για κατάχρηση θέσης, δηλαδή εκβίαση σεξουαλικών υπηρεσιών από φοιτήτριες, μια ομάδα φοιτητών του UKIM αποφάσισε να κάνει έρευνα για τη σεξουαλική παρενόχληση στο Πανεπιστήμιο σε φοιτητές, μεταξύ αυτών αλλά και μεταξύ συναδέλφων - καθηγητών.

Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά επειδή ένας μεγάλος αριθμός μαθητών δεν αναγνωρίζει τη σεξουαλική παρενόχληση ως μια μορφή βίας με βάση το φύλο, την οποία στη συνέχεια θα πρέπει να αναφέρουν και ακόμη και να υπόκεινται σε κυρώσεις στην περαιτέρω διαδικασία.

-Η σεξουαλική παρενόχληση είναι μια πράξη παρενόχλησης η οποία εξ ορισμού είναι ανεπιθύμητη συμπεριφορά προς ένα συγκεκριμένο άτομο, είτε λεκτική είτε σωματική, αλλά οι μαθητές δεν την αναγνωρίζουν επειδή είναι πολύ κανονικοποιημένη με έναν τρόπο που μπορεί να βιωθούν κάποια «κομπλιμέντα» ή «κολακείες». και πόσο ανεπιθύμητη συμπεριφορά ή παρενόχληση και οι μαθητές συχνά δεν το αναγνωρίζουν γιατί θεωρείται φυσιολογικό. Η έρευνα έχει δείξει ότι ακόμη και οι συνάδελφοι καθηγητές και φοιτητές με τους συνομηλίκους τους έχουν την ίδια συμπεριφορά, λέει ο Goran Lefkov, ένας μαθητής που συμμετείχε στην έρευνα για τις αντιλήψεις και τις εμπειρίες σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση.

Αυτό που μπορεί να θεωρείται φυσιολογικό σε ορισμένους κύκλους, το να χρησιμοποιείς «κορίτσι», «κούκλα», «γατάκι» ή «χρυσό» όταν φλερτάρεις, στον ακαδημαϊκό χώρο είναι ένας σοβαρός δείκτης σεξουαλικής παρενόχλησης που χρησιμοποιήθηκε κάποτε από έναν καθηγητή προς μια φοιτήτρια.

-Οι μαθητές αναγνωρίζουν ως επί το πλείστον την άμεση σωματική παρενόχληση, αυτή που είναι προφανής, ενώ αναγνωρίζουν λιγότερο αυτή που είναι πιο λεπτή παρενόχληση. Υπάρχει ένας βαθμός παρενόχλησης στις σχέσεις μεταξύ φοιτητών και συναδέλφων, αλλά και μεταξύ φοιτητών και καθηγητών, υπάρχει και μεταξύ καθηγητών, και υπάρχουν μαρτυρίες για αυτό που μοιράστηκαν μαζί μας οι καθηγητές, λέει ο Λεφκόφ στην εμφάνισή του στην εκπομπή " Πρωινός Τύπος» στο Slbodna TV .

«Κάποιοι από τους ανώτερους άντρες καθηγητές (τώρα συνταξιούχους) κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής μου εξέλιξης μου έκαναν ακατάλληλες φιλοφρονήσεις σχετικά με την εμφάνισή μου - ή μάλλον το σεξ - ή έκαναν ανάρμοστα σχόλια για άλλες συναδέλφους μου. Έχω βιώσει σεξουαλική επίθεση, αλλά αντιστάθηκα», κατέθεσε ένας καθηγητής από το UKIM, ο οποίος αναφέρεται μόνο ως Repondent 4, ο οποίος απάντησε στην ηλεκτρονική έρευνα των φοιτητών.

- Ειλικρινά περιμέναμε απαντήσεις από καθηγητές, αλλά δεν περιμέναμε να μιλήσουν για τις εμπειρίες τους με τόση λεπτομέρεια, και έχουμε ολόκληρα αποσπάσματα. Συμβουλευτήκαμε 26-30 καθηγητές, αλλά μόνο 9 από αυτούς επέστρεψαν με απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο και οι 9 είναι γυναίκες καθηγήτριες. Δεν περιμέναμε τόσο λεπτομερείς απαντήσεις από γυναίκες καθηγήτριες για τις εμπειρίες τους ως φοιτήτριες ή κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής διαδικασίας και ακόμη και ως καθηγητές, αλλά εδώ λάβαμε λεπτομερείς εξηγήσεις. Τα δεδομένα δείχνουν ότι το 66 τοις εκατό των ερωτηθέντων καθηγητών δεν ήξεραν πού να αναφέρουν τη σεξουαλική παρενόχληση παρόλο που εργάζονται στη σχολή και γνωρίζουν το πρόβλημα, οπότε πώς μπορούμε να περιμένουμε από οποιονδήποτε φοιτητή να το μάθει ή να τολμήσει να το αναφέρει, αποφάσισε ο Lefkov.

Θυμάται μια άλλη μαρτυρία όταν μια γυναίκα καθηγήτρια έγινε στόχος σωματικής επίθεσης από συνάδελφό της και την αντιμετώπισε προσωπικά.

- Το αντιμετώπισα, αντιμετώπισα τον δράστη, μας υπαινίσσεται, και αποδεικνύεται ότι ο καθηγητής ασχολήθηκε μόνος του με την υπόθεση και εκεί τελειώνει το θέμα, και τώρα δεν ξέρουμε αν ο δράστης μπορεί να διδάσκει ακόμα. ίσως με διδάσκει και εμένα, δεν είχε καμία κύρωση και δεν ξέρουμε τι του συνέβη, και η καθηγήτρια έπρεπε με κάποιο τρόπο να υπερασπιστεί τον εαυτό της, να προστατεύσει τον εαυτό της από την κατάσταση, η οποία είναι ανησυχητική, λέει ο Lefkov.

Το πρόβλημα της αναφοράς λόγω άγνοιας και δυσπιστίας παραμένει ανοιχτό παρόλο που οι φοιτητές έχουν ως περιπτώσεις τον φοιτητικό διαμεσολαβητή, την κοσμητεία, το Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά τα στοιχεία δεν είναι ενθαρρυντικά, λέει ο Lefkov, επειδή 16 από τους ερωτηθέντες αναφέρθηκαν στο αρμόδιες αρχές, αλλά μόνο μία υπόθεση είχε επιτυχή επίλυση στο δικαστήριο και το ένα πέμπτο των ερωτηθέντων δεν αναγνώρισε τη σεξουαλική παρενόχληση τη στιγμή του συμβάντος.

- Το UKIM θα πρέπει να είναι προστάτης των φοιτητών, να έχει έναν χώρο όπου οι φοιτητές μπορούν να αναφέρουν χωρίς φόβο ότι θα το μάθει ο καθηγητής ή θα το μάθει το ακαδημαϊκό περιβάλλον. Τώρα δεν αναφέρουν γιατί δεν ξέρουν αν θα υπάρξουν συνέπειες για την ακαδημαϊκή τους καριέρα. Δεν ξέρουν τι θα γίνει αν αναφέρουν, οπότε θα πρέπει να υπάρξει διαδικασία αναφοράς, θα πρέπει να ξέρουν ότι το σύστημα θα τους προστατεύσει, θα διατηρηθεί η ανωνυμία, θα διερευνηθεί η υπόθεση και τελικά, αν χρειαστεί, θα τιμωρηθεί ο δράστης . Το UKIM έχει έναν κώδικα δεοντολογίας που καταδικάζει τη σεξουαλική παρενόχληση, αλλά δεν τον αναγνωρίζει σε όλες τις μορφές της και πρέπει να συμπληρωθεί, σύμφωνα με τον Goran Lefkov, συνεντευξιαζόμενο στο "Utrinski Pechat".

Δείτε ολόκληρη τη συνομιλία με τον Γκόραν Λέφκοφ στο βίντεο: