Θα μπορέσουν οι 20 περίπου δυσαρεστημένοι με τη διαλυμένη ένωση «ολοκληρωτών» (DUI) να πετύχουν αυτό που απέτυχε να κάνει ολόκληρη η αντιπολίτευση - να ζητήσει λογαριασμό από (μέρος) την κυβέρνηση και να ψηφίσει παρέμβαση του αντιπάλου; -πρωθυπουργός ή υπουργοί στην ομάδα με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Ντίμιταρ Κοβάτσεφσκι, αλλά αυτό να συμβεί στη Mala Recica; Ούτε ο «παντοδύναμος» Ταλάτ Τζαφέρι, αυτή τη φορά δεν μπορεί να αναφερθεί σε κανόνες διαδικασίας ή νόμους όπως μόνο αυτός τον ερμηνεύει. Μόνο γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει κάποιος από πάνω του – ο «ιεραπόστολος» Αλί Αχμέτι!

Την προσωρινή εκεχειρία στον «κλιμακωμένο πόλεμο» (Μούσα Τζαφέρι) ανακοίνωσε προσωπικά ο Αχμέτι: στις 15 Οκτωβρίου θα εκλεγεί νέα Κεντρική Συνέλευση και στη συνέχεια θα συζητηθεί η πολιτική κατάσταση και οι υπουργοί από το DUI θα αναφερθούν στη νέα ηγεσία. . Ο στρατός που κάποτε ήταν παραταγμένος πίσω από τον πρώην αρχηγό του NLA προφανώς ενέδωσε υπό την πίεση των «αποστατών».

Το κόλπο "Pse yo" της παλιάς αλεπούς Αχμέτι έφερε τη νίκη του DUI στο αλβανικό μπλοκ και περισσότερη εξουσία στην εκτελεστική εξουσία, όσο και η ίδια η σκέψη του πρώτου Αλβανού πρωθυπουργού φαινόταν αυθάδης στους Μακεδόνες που δεν ήταν προετοιμασμένοι για μια τέτοια στροφή. . Το DUI πήρε 15 βουλευτές, πέντε σημαντικά υπουργεία και επίσης τον πρώτο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Όμως ο εξαναγκασμός των νέων ειρηνόφιλων επιτιθέμενων στο DUI, Artan Grubi και Bujar Osmani, προκάλεσε δυσαρέσκεια στο κόμμα. Η άνεση στις έδρες των «ενσωματωτικών» διατάραξε περαιτέρω η ήττα του DUI στις τοπικές εκλογές στο Τέτοβο. Το περπάτημα από το σύρμα και η ισορροπία με τους μοχλούς της εξουσίας (διαβάστε τους διαγωνισμούς) δεν έσβησε την εξέγερση των «πυροσβεστών», και για να αποφευχθούν ανατροπές σε Βουλή και Κυβέρνηση, ο Αχμέτι έπρεπε να υποχωρήσει. Κάτι που είναι, κατά κάποιον τρόπο, αναγκασμένο λόγω της ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που στηρίζει την κυβέρνηση.

Από την άλλη, εν μέσω μιας διαδικασίας ελέγχου στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η αλλαγή της «μισής κυβέρνησης» κατ' εντολή των κομματικών παρατάξεων, ακόμη κι αν οι μελλοντικοί υπουργοί εφαρμόσουν το προσυμφωνημένο κυβερνητικό πρόγραμμα, είναι ένα πρόβλημα που δεν επηρεάζουν μόνο το DUI. Ο διάδοχος του Ζόραν Ζάεφ στην καυτή έδρα του πρωθυπουργού, Ντίμιταρ Κοβάτσεφσκι, συνέχισε μόνο την «τακτική της μη επίθεσης» σε ό,τι αφορά τις επιτελικές αποφάσεις του Αχμέτι. Η κυβέρνηση εκτίμησε την αναταραχή στο DUI ως «εσωκομματικά θέματα», αν και είναι σαφές ότι στη Mala Recica διασώζεται τόσο η κοινοβουλευτική πλειοψηφία όσο και η σημερινή κυβερνητική σύνθεση.
Η αποδοχή του αιτήματος εκλογής νέας σύνθεσης του Κεντρικού Προεδρείου του DUI, στο οποίο θα πρέπει να αναφερθούν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργοί από το DUI, αποτελεί εξαγγελία προσωπικών αλλαγών στην Κυβέρνηση υπό την πίεση των «πυροσβεστών». εκτός αν ο Αχμέτι εφεύρει κάποιο νέο ελιγμό. Παλαιότερα είχαν κυκλοφορήσει φήμες ότι ο Bujar Osmani προσφέρθηκε να θυσιαστεί σε ήρεμα πάθη, κάτι που φέρεται να μην ικανοποίησε τους δυσαρεστημένους στο DUI που ζητούν την παραίτηση του Grubi. Ωστόσο, είναι πολύ επιπόλαιο να διεκδικεί κανείς τη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης ή το αξίωμα του επικεφαλής της διπλωματίας λόγω προσοδοφόρων κινήτρων ατόμων, τυλιγμένων πίσω από φράσεις για την έλλειψη δημοκρατίας στο κόμμα.

Η απονομιμοποίηση των θεσμών, από την άλλη, που παρουσιάζεται μέσω συνεδριάσεων ηγεσίας, αναβαθμίζεται και διευρύνεται μέσω εκβιασμών προσώπων από τα οποία εξαρτάται η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οι κομματικές διαπραγματεύσεις αντικαθιστούν τις συνεδριάσεις της Βουλής και της Κυβέρνησης, κάτι που στην πράξη σημαίνει στένωση του κύκλου των λεγόμενων. φορείς λήψης αποφάσεων, από τους οποίους εξαρτάται το μέλλον της χώρας. Όχι ότι ο Γκρούμπι, ο Οσμάνι, ο Φατμίρ Μπεσίμι, ο Κρέσνικ Μπεκτέσι και ο Νασέρ Νουρεντίνι δεν πρέπει να δώσουν λογαριασμό για τη δουλειά τους. Ο καθένας μπορεί να βρει παρατηρήσεις λόγω ελλείψεων στη διαχείριση του τμήματός του, αλλά όταν τίθεται δημόσια το ζήτημα της ευθύνης των υπουργών του DUI, αντί για συζήτηση στη Βουλή, κατά κανόνα, η απάντηση είναι - «Αναγνωρίζω μόνο το δικαστήριο του Αλί Αχμέτι». Μια ανεπίτρεπτη στάση για τις δημοκρατικές κοινωνίες, όχι όμως και για τη δική μας, όπου διατηρείται η συνέχεια των σουλτανοκομμάτων, στην οποία ταιριάζει η μη λειτουργία του συστήματος μόνο λόγω της συγκέντρωσης της εξουσίας σε άτομα.

Από εκεί και πέρα, ενώ η αντιπολίτευση μπλοκάρει τις διαδικασίες, εφευρίσκει μορφές φιλονικίας και απαιτεί συνεχώς πρόωρες εκλογές, η μίνι ανασυγκρότηση της κυβέρνησης, που φημολογείται εδώ και καιρό, έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει από τον Αχμέτι παρά από τον πρωθυπουργό. Κοβάτσεφσκι.