Ο Λιβανέζος Bassam al-Sheikh Hussein κέρδισε δημοτικότητα ως εθνικός ήρωας με ένα σοβαρό έγκλημα αφού οπλίστηκε με μια ληστεία σε τράπεζα της Βηρυτού και πήρε ομήρους για να «ληστέψει» τον δικό του λογαριασμό ταμιευτηρίου και να πληρώσει για τη θεραπεία του άρρωστου πατέρα του.

Οπλισμένος με κυνηγετικό όπλο και απειλώντας να βυθιστεί στη βενζίνη και να αυτοπυρποληθεί, ο Χουσεΐν ζήτησε το μεσημέρι της Πέμπτης σε υποκατάστημα της Federal Bank να αποσύρουν οι υπάλληλοι της τράπεζας μέρος της κατάθεσης αποταμίευσης των 210.000 δολαρίων για να πληρώσει τον λογαριασμό νοσοκομειακής περίθαλψης του πατέρα του.

- Ο αδερφός μου έχει αποταμιεύσεις 210.000 δολαρίων στην τράπεζα και ψάχνει μόνο χρήματα για να πληρώσει τον λογαριασμό των 5.500 δολαρίων - είπε στους δημοσιογράφους ο αδερφός του ληστή.

Καθώς η αστυνομία προσπαθούσε να λύσει το δράμα των ομηριών, το πλήθος που συγκεντρώθηκε μπροστά από την τράπεζα φώναζε: «Είσαι ήρωας!» και «Κάτω η κυριαρχία των τραπεζών!».

Ο Χουσεΐν δεν είχε πρόσβαση στα δικά του χρήματα εδώ και δύο χρόνια, καθώς οι καταθέσεις με ποσά πάνω από ένα ορισμένο επίπεδο δεσμεύτηκαν ως μέρος μιας δέσμης μέτρων για την υπέρβαση της βαθιάς οικονομικής κρίσης. Οι αποταμιευτές επιτρέπεται να αποσύρουν μόνο ένα περιορισμένο ποσό κάθε μήνα, το οποίο κρίνεται επαρκές για την κάλυψη βασικών αναγκών.

Τα νέα για τη ληστεία και το δράμα των ομήρων εξαπλώθηκαν γρήγορα σε όλη τη χώρα. Πολλοί Λιβανέζοι συμπαραστάθηκαν με την απελπισμένη κίνηση του Χουσεΐν, επειδή μετά την εισαγωγή των μέτρων σταθεροποίησης, ακόμη και το 80 τοις εκατό των κατοίκων βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν γύρω από την τράπεζα στη γειτονιά Χάμρα συμπόνεσαν τον ληστή, ακόμη και οι αστυνομικοί που τηρούσαν την τάξη, γιατί τα τελευταία δύο χρόνια οι μισθοί τους μειώθηκαν κατά 20 φορές και τώρα είναι περίπου 70 δολάρια το μήνα.

– Δεν είναι πραγματικός ληστής. Απλώς ψάχνει τα δικά του. Οι αγαπητοί μας ηγέτες έστειλαν όλα τα δισεκατομμύρια τους σε ελβετικές τράπεζες με προγράμματα διάσωσης από τις κεντρικές τράπεζες και εμείς αφεθήκαμε να υποφέρουμε. Όλος ο Λίβανος θα το έκανε αυτό - είπε στον Guardian ο Ghassan Mullah, ο οποίος ήταν κοντά στην τράπεζα.

Ο Χουσεΐν δεν ενέδωσε στους αστυνομικούς που διαπραγματεύτηκαν μαζί του και αρνήθηκαν το ποσό των 10.000 δολαρίων που του πρόσφεραν οι τραπεζίτες. Όταν συμφώνησε να πληρωθεί 35.000 δολάρια από την κατάθεσή του, ζήτησε πρώτα από ένα εστιατόριο κοντά στην τράπεζα να παραδώσει φαγητό στους ομήρους και μετά παραδόθηκε χωρίς αντίσταση. Κανένας από τους ομήρους δεν τραυματίστηκε και οι αρχές δεν κατέθεσαν κατηγορίες για μια ολόκληρη ημέρα μετά το τέλος της κρίσης.

- Κανείς δεν θα πει ότι ενήργησε άσχημα. Οι απελπισμένοι άνθρωποι κάνουν απελπισμένα πράγματα. Είμαστε όλοι σαν αυτόν, ακόμη και οι ειδικές δυνάμεις και οι στρατιώτες τον εκτιμούσαν - είπε ο Ahmad Yatum, ένας από τους συγκεντρωμένους πολίτες.

Για την Ομοσπονδιακή Τράπεζα του Λιβάνου, αυτή είναι η δεύτερη ληστεία από καταθέτη που ήθελε να βγάλει τα δικά του χρήματα. Τον Ιανουάριο, ένας άλλος αποταμιευτής στο Μπέκα περιχύθηκε με βενζίνη και απείλησε να αυτοπυρποληθεί εάν δεν πληρώνονταν τα χρήματα. Και η πράξη του στέφθηκε με επιτυχία, αλλά δεν αναφέρεται αν του καταβλήθηκε ολόκληρο το ποσό.

Τέτοιες «αυτοκτονικές» πράξεις είναι ασυνήθιστες για τον Λίβανο, αλλά η οικονομική κρίση πιέζει όλο και περισσότερο τους πολίτες και δεν έχει σταματήσει εδώ και μήνες. Οι οικογένειες του Λιβάνου παραδοσιακά τα βγάζουν πέρα ​​με χρήματα που τους στέλνουν μετανάστες εργάτες. Η πτώση της αξίας της λιβανέζικης λίρας και η πολιτική αναταραχή δείχνουν ότι η κατάσταση δεν θα ξεπεραστεί γρήγορα, ειδικά καθώς ολόκληρος ο κόσμος βυθίζεται σε κρίση χρέους.

Ως μέτρο σταθεροποίησης, οι αρχές περιορίζουν τους αποταμιευτές στην ανάληψη 200 δολαρίων το μήνα, αλλά μέσω κουπονιών που ονομάζονται "lolars", σε αξία που είναι τρεις φορές χαμηλότερη από την αγοραία αξία. Λόγω της πτώσης της αξίας, η τοπική λίρα χρησιμοποιείται όλο και λιγότερο και αγοράζεται με δολάρια.

- Ο υπερπληθωρισμός μας κατέστρεψε. Πολλοί δεν έχουν χρήματα ούτε για ψωμί - λέει ο φούρναρης Τζορτζ Χαντάντ.