Όταν η μαγειρική δεν είναι μόνο επάγγελμα αλλά και μεγάλο πάθος, οι υπέροχες δουλειές στην κουζίνα είναι αναπόφευκτες.

Συναντήσαμε τον Aleksandar να δουλεύει σε ένα έργο πριν από πολύ καιρό, όταν ήμουν μέρος των εργαστηρίων που ετοίμασε με τους μαθητές του στο σχολείο όπου εργάζεται ως δάσκαλος. Εκτός από εκπαιδευτικός, είναι φίλος με φοιτητές, λάτρης της μαγειρικής και ένας από τους λάτρεις που ενδιαφέρονται για τη μοριακή γαστρονομία. Μιλάμε με τον Aleksandar Panovski - Pucko, καθηγητή στο DSU για αποκατάσταση και εκπαίδευση, «St. Naum Ohridski», γκουρμέ και λάτρη της μοριακής γαστρονομίας.

Ο συνδυασμός εκπαίδευσης και πάθους για τη μαγειρική για τον Aleksandar Panovski - Pucko δεν είναι κάτι ασυνήθιστο - γεννήθηκε με την επιθυμία να γίνει μάγειρας!

Εργάζεστε ως καθηγητής Λυκείου, με μαθητές με εξαιρετικές προκλήσεις και μεγάλη επιθυμία για μάθηση. Πώς είναι η εργάσιμη ημέρα σας και τι είναι πιο εμπνευσμένο στην εργασία με παιδιά όσον αφορά τη μαγειρική;

- Τα παιδιά είναι η ενέργειά μου. Όταν μιλάμε για άτομα με άτυπη ανάπτυξη, εννοούμε τον πιο αγαπημένο και αθώο άνθρωπο, με αγνή ψυχή και καρδιά, όσο ένα βουνό. Πρόκειται για ανθρώπους που θέλουν ανεπιφύλακτα και το εκφράζουν χωρίς ιδιαίτερους περιορισμούς. Το να είμαι εκεί και να περνάω το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, δουλεύοντας μαζί τους για 17 χρόνια, προσωπικά το θεωρώ αποστολή της ζωής μου, στην οποία βυθίζομαι πραγματικά στο μέγιστο και απολαμβάνω. Με εμπνέει το γεγονός ότι ανεξάρτητα από την αναπηρία τους, θέλουν πάντα να ακούσουν κάτι καινούργιο, κάτι που θα ακολουθήσουν με ιδιαίτερη προσοχή, ακόμα κι αν είναι μια όχι και τόσο σημαντική καινοτομία. Είναι περίεργοι, με πολλές ερωτήσεις, ως επί το πλείστον άσχετες με το θέμα, αλλά πάντα σε εγρήγορση και δραστήριοι. Δεν είναι μόνο οι μαθητές μου που μαθαίνουν από μένα, αλλά μαθαίνω κι εγώ από αυτούς, και αυτό είναι να αγαπούν τη ζωή όπως την αγαπούν, πάντα με θετικό πνεύμα και σκέψη. Κάπως έτσι περνάει η εργάσιμη μέρα μου…

Μου ανέφερες ότι είσαι παθιασμένος λάτρης του «παιχνιδιού» και του «πειραματισμού» με τον μοριακό τρόπο αναδημιουργίας συνταγών. Πώς ανακαλύψατε αυτή τη μέθοδο και ποια είναι η τάση στη χώρα μας για τέτοιο φαγητό;

- Ο σύγχρονος τρόπος μαγειρικής ή η μοριακή κουζίνα είναι το πάθος μου. Αυτό στοχεύω. Είναι απαραίτητο να υπάρχει πάντα μια σταθερή πηγή πληροφοριών, τεχνικών και δεξιοτήτων. Με εμμονή με τη σύγχρονη κουζίνα, συνδέω ό,τι βλέπω γύρω μου με ένα μοναδικό πιάτο. Μερικές φορές πηγαίνω πολύ μακριά σε εξωπραγματικές κατευθύνσεις, αλλά αυτός είμαι, ένας άνθρωπος που ονειρεύεται. Στη χώρα μας αυτή η τάση τα τελευταία χρόνια φέρνει θετικά vibes, κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα, αλλά από την άλλη παρατηρώ πολλά μικτά στυλ, που δεν ταιριάζουν να βρίσκονται σε ένα μέρος. Θα πρέπει να ξέρει κανείς πού στοχεύει και τι στυλ θέλει να καλλιεργήσει στη ζωή. Μόνο τότε μπορεί να αναβαθμίζεται συνεχώς. Είμαι άνθρωπος της διδασκαλίας και συλλέγω όλες τις πληροφορίες σχετικά με τη μαγειρική επιλεκτικά από φωτογραφίες, βίντεο, επαγγελματική βιβλιογραφία, συνεργασία με συναδέλφους, σεφ, αλλά αυτό που πραγματικά μου λείπει εδώ μαζί μας είναι ένας καλός οδηγός, συνεργάτης, ονειροπόλος. Υπάρχουν, αλλά είναι λίγοι, για να μην πω πιο «τσιγκούνηδες» πληροφοριών. Μπορώ ελεύθερα να πω ότι δεν υπάρχει πραγματική συνταγή και ότι είναι απλώς ένα ορόσημο ή κατεύθυνση προς την οποία κινούμαστε. Πάντα προτιμώ να μαθαίνω και να μοιράζομαι όσες τεχνικές στη δουλειά, γιατί αν κάποιος γνωρίζει τις τεχνικές, θα μπορεί να δημιουργήσει τις δικές του συνταγές. Όλα τα άλλα είναι «copy paste».

Έχεις αναρτήσει στο Facebook μια θαυματουργή φωτογραφία με όμορφες λιχουδιές που ετοιμάζεις. Εκτός από την ακριβή αρχιτεκτονική των γλυκών, των μπισκότων, των σαλατών, της αποδόμησης φαγητού… Τι είναι πιο σημαντικό όταν επενδύεις ​​σε αυτό το συγκεκριμένο είδος τεχνικής; Πείτε μας περισσότερα για την εμπειρία σας…

- Δεν έχω ιδιαίτερες φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα που να μπορούν να αποτυπώσουν πλήρως το πάθος μου. Αυτές είναι κυρίως φωτογραφίες από το κινητό μου, και είμαι φοβερός φωτογράφος, χαχα. Το συναίσθημά μου θα αποτυπωνόταν πλήρως όταν κάποιος το απεικόνιζε επαγγελματικά. Η συνεργασία με εγκαταστάσεις εστίασης και ορισμένες εκδηλώσεις με τις οποίες ασχολούμαι συχνά, για να δείξω μέρος αυτού που κάνω καλύτερα, με εμπνέουν και με παρακινούν να αναζητώ πάντα νέες, ασυνήθιστες γεύσεις και μοντέρνες παρουσιάσεις, που θα προκαλούσαν θαυμασμό στους καλεσμένους. Ξέρω συχνά πώς να ασχολούμαι με τα ιδιαίτερα μαθήματα μετά το μαγείρεμα και το χαμόγελο των ικανοποιημένων πελατών είναι ένα κίνητρο για μένα να συνεχίσω να εργάζομαι με τον ίδιο ρυθμό. Η γαστρονομία είναι αρκετά δυναμική και απαιτεί να είμαστε συνεχώς ενημερωμένοι με τις σύγχρονες τάσεις και τεχνικές εργασίας, κάτι που μας κάνει ευμετάβλητους και πάντα προσαρμοστικούς στις αλλαγές.

Σαν αστείο όταν μιλούσαμε για το πάθος της ζωής για το φαγητό, μου είπες: «Η κουζίνα στο σπίτι έχει μετατραπεί σε εργαστήριο». Τι σημαίνει υποστήριξη από το σπίτι για έναν μάγειρα, τον σύζυγο και τον πατέρα; Πώς βλέπουν τα αγαπημένα σας πρόσωπα αυτό το ιδιαίτερα αφοσιωμένο επάγγελμα;

- Η κουζίνα είναι η θεραπεία μου, η μόνη γωνιά του σπιτιού όπου κυριαρχεί το «χάος» μου και αν ποτέ συναντήσω ένα κλειδί στην άλλη πλευρά της πόρτας, θα σήμαινε ότι έχω σχεδόν ξεχάσει τους «πειραματισμούς». Εκεί νιώθω πιο ελεύθερος και περνάω όλο τον ελεύθερο χρόνο μου. Οι συνέπειες του όλου, είτε θετικές είτε αρνητικές, είναι στην πλάτη της συζύγου μου, που συχνά βάζει μια καλλιτεχνική νότα στο τελικό μου προϊόν. Τέλος, θα πρόσθετα ότι η πεντάχρονη κόρη μου προσθέτει ολοένα και περισσότερο το «χάος» στην κουζίνα, έτσι πρόσφατα άρχισα να χτίζω το δικό μου πραγματικά απομονωμένο «εργαστήριο», το οποίο ελπίζω να τελειώσω μέχρι την άνοιξη.