Οι λογικοί και πολιτικά ανιδιοτελείς πολίτες της Μακεδονίας έχουν ένα σπάνιο προνόμιο που πολλά έθνη μπορούν μόνο να ζηλέψουν. Οι Μακεδόνες, σε αντίθεση με πολλούς άλλους που περιφέρονται στην ομίχλη, σε κάθε απρόβλεπτη και θολή εσωτερική ή εξωτερική πολιτική κατάσταση έχουν έναν σίγουρο, σχεδόν αλάνθαστο προσανατολισμό ως προς το ποιος είναι ο σωστός δρόμος. Όσο περίπλοκη κι αν είναι η κατάσταση, όλοι οι ψυχικά υγιείς πολίτες μας μπορούν αμέσως να γνωρίζουν τι πρέπει να γίνει για να είναι το μέγιστο όφελος για αυτούς και την πατρίδα. Απλώς πρέπει να ελέγξουν τι αντιπροσωπεύουν τα παράσιτα του vmro-dpmne και θα καταλάβουν αμέσως ότι η σωστή λύση είναι ακριβώς το αντίθετο. Αυτός ο νόμος έχει αναθεωρηθεί αμέτρητες φορές και σχεδόν ποτέ δεν έχει αποτύχει.

Κι αυτό γιατί η εγκληματική οργάνωση βρίσκεται γενετικά στην άλλη πλευρά του καλού και δεν μπορεί να κάνει άλλο. Είναι γραμμένο στον γενετικό κώδικα του vemere ότι βασικός στόχος της ύπαρξης της οργάνωσης είναι η καταστροφή της Μακεδονίας και η μετατροπή των πολιτιστικών της αξιών σε τίποτα.

VMRO-DPMNE σαμποτέρ των θέσεων μας

Το πρόβλημα προκύπτει όταν υπό την επίδραση αστροφυσικών γεγονότων, όπως η σύμπτωση του Δία με τον Άρη στον σκοτεινό ουρανό, μπορεί να προκύψει μια απρόβλεπτη διαστημική ανωμαλία που θα δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι το vemere αντιπροσωπεύει πραγματικά το καλό της πατρίδας, η οποία σύμφωνα με οι νόμοι της φύσης είναι εντελώς αδύνατο. Τέτοια είναι η περίπτωση του βουλγαρικού βέτο και των αβέβαιων και εξαιρετικά επικίνδυνων διαπραγματεύσεων για τους όρους που πρέπει να πληροί η πΓΔΜ για να ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η ανωμαλία, ωστόσο, δεν πρέπει να μας εξαπατήσει και - με την τυφλή πεποίθηση ότι το καλό είναι στην αντίθετη κατεύθυνση από το Vemerovo, όπως πάντα - μπορούμε γρήγορα να σκεφτούμε ότι η σφοδρή αντίθεση του VMRO στον βουλγαρικό φασιστικό εκβιασμό είναι λάθος και ότι πρέπει αδράξτε την ευκαιρία με κάθε κόστος.

Η ουσία είναι ότι η ενιαία θέση όλων των βουλγαρικών νομοθετικών και εκτελεστικών οργάνων, επιστημονικών και άλλων θεσμών είναι στην πραγματικότητα η θέση του βουλγαρικού VMRO, πράγμα που σημαίνει ότι ό,τι έρχεται και θα έρθει από τη Βουλγαρία, θα είναι μια ολοκληρωτική άρνηση της ύπαρξης του Μακεδονικό κράτος και πολιτιστική ταυτότητα. Αυτή η άρνηση δεν είναι μια μαθηματική αφαίρεση, αλλά είναι ντυμένη με μεγάλο βουλγαρικό πανωφόρι και είναι επίσης άρνηση της κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας, επειδή βασίζεται στη φασιστική δυσαρέσκεια ότι αυτή είναι μια ιστορική βουλγαρική χώρα όπου οι Βούλγαροι ζουν από την αρχή. χρονικός. Αυτή η άποψη αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τη χώρα μας και γι' αυτό συμπίπτει συμπτωματικά με την άποψη και την πολιτική ρητορική του Βέμερ μας.

Δηλαδή, το VMRO-DPMNE μας στοχεύει να χρησιμοποιήσει κάθε ευκαιρία για να αποδυναμώσει τη θέση της χώρας σε όλες τις διεθνείς αναταραχές, όπως και στην εσωτερική πολιτική κάνει τα πάντα για να καταστρέψει τις θεσμικές παραδοχές για την ύπαρξη της εύθραυστης δημοκρατίας της πΓΔΜ. Και αυτός είναι ακριβώς ο βασικός παράγοντας γιατί οι βεμέρες αντιτίθενται φωναχτά στον βουλγαρικό εκβιασμό: όχι επειδή ανησυχούν για τους φτωχούς ή την πατρίδα, αλλά επειδή κατά λάθος αναγνωρίζουν την κρίση στην οποία μπορούν να κάνουν το μεγαλύτερο κακό στη μακεδονική θέση. Τελικά, στην επίλυση της διαφοράς με τους Έλληνες, η πολιτική του VMRO-DPMNE σαμποτάρει κρίσιμα και ανεπανόρθωτα τις θέσεις μας. Το κάνουν ακόμη και σήμερα, και τους θέτει πάντα σε συνέργεια με τις δραστηριότητες του βουλγαρικού VMRO: και τα δύο στοχεύουν στον πολλαπλασιασμό της Μακεδονίας με το μηδέν. Εν ολίγοις, στην περίπτωση του βουλγαρικού βέτο, η άποψη του vemere θα πρέπει να απορριφθεί εκ των προτέρων, για να μην μολύνεται η λογική συζήτηση.

Και την έξυπνη συζήτηση για τη βαριά λάσπη στην οποία μας εισήγαγε η γαλλική πρόταση και η αποδοχή της από το βουλγαρικό κοινοβούλιο, ο Gjoko Spasov την παρουσίασε καλά μέσα από τις αντίθετες απόψεις των δύο πρώην υπουργών Εξωτερικών μας, Denko Maleski και Nikola Dimitrov, και με εξαιρετικά επιχειρήματα Εξέφρασε επίσης την άποψή του, η οποία πρακτικά συμπίπτει με αυτή του καθηγητή Μαλέσκι.

Εν ολίγοις, ο καθηγητής Maleski εξηγεί με μεγάλη σοφία ότι οι μικροί παίκτες στη σκληρή διεθνή σκηνή πρέπει να ακολουθούν τους «κανόνες του παιχνιδιού» που υπαγορεύουν οι πολιτικές των μεγάλων δυνάμεων, γιατί μόνο αυτοί οι κανόνες και οι δυνάμεις δημιουργούν τη γεωπολιτική πραγματικότητα. Ο Ντιμιτρόφ, από την άλλη, υποστηρίζει μια άρνηση αρχών να αποδεχόμαστε επιβλαβείς και προσβλητικές συνθήκες που είναι αντίθετες με όλους τους διεθνείς κανόνες και τις ευρωπαϊκές αξίες, στο όνομα των οποίων πατάμε την πυκνή λάσπη στον δρόμο προς την Ευρώπη.

Ο Σπασόφ υποστήριξε την άποψή του με τις παρακάτω απόψεις, τις οποίες θα παρουσιάσω συνοπτικά. 1. Δεν πρέπει να φοβόμαστε ότι η Βουλγαρία μπορεί να μας «βουλγαρίσει», γιατί αυτό δεν είναι πλέον δυνατό. 2. Η μακεδονική γλώσσα θα είναι ευρωπαϊκή γλώσσα ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν οι Βούλγαροι γι' αυτήν και κανείς δεν μπορεί να αλλάξει την ιστορία μας με το ζόρι. 3. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στον φόβο περαιτέρω βουλγαρικών αποκλεισμών να μας εμποδίσει να ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις. 4. Έχουμε εγγυήσεις για τη θέση μας από τις Ηνωμένες Πολιτείες. 5. Ο χρόνος μπορεί να είναι με το μέρος μας, επομένως πρέπει να πιστέψουμε στις θετικές αλλαγές στη Βουλγαρία, την ΕΕ και τον κόσμο και να τους δώσουμε μια ευκαιρία. 6. Σε οποιοδήποτε στάδιο των ενταξιακών συνομιλιών μπορούμε να αρνηθούμε τη συνέχιση, επομένως δεν χάνουμε τίποτα εάν ξεκινήσουμε τις διαπραγματεύσεις υπό αυτές τις συνθήκες. 7. Οι απαιτήσεις της Αριστεράς και του VMRO-DPMNE να μην ξεκινήσουν οι ενταξιακές συνομιλίες είναι απόδειξη ότι πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα. 8. Η συζήτηση πρέπει να συνεχιστεί, αλλά δεν πρέπει να μας μπλοκάρει, ούτε να μας τσακωθεί 9. Η Μακεδονία χρειάζεται επίσης τον Ντένκο Μαλέσκι ​​και τον Νίκολα Ντιμιτρόφ με τα νηφάλια επιχειρήματά τους.

Έχω εκφράσει τη μετριοπαθή μου γνώμη για αυτό το θέμα πολύ συχνά σε αυτές τις σελίδες, επομένως, παρόλο που δεν έχω εμπειρία στην επίλυση διπλωματικών και διεθνών διαφορών, ούτε φιλοδοξία να συγκριθώ με τα προβεβλημένα ονόματα, δεν θα μπορούσα παρά να σχολιάσω τα εύλογα επιχειρήματα του Gjoko Σπασόφ. Τουλάχιστον ως άσκηση στυλ, με την ίδια σειρά.

Άσχημη και ανελέητη εξαπάτηση

1. Δεν φαινόταν πιθανό ότι το φασιστικό VMRO θα γινόταν πιο βρυκόλακα στη δεκαετία του '90, οπότε το "αδύνατο" συνέβη και εξακολουθεί να συμβαίνει, και οι απειλές θανάτου που καραδοκούν εδώ και ενάμιση αιώνα - και συνεχίζουν να κάνουν! - δεν πρέπει να τους υποτιμάμε. 2. Διαδίδουμε μόνοι μας τη γλώσσα, και η ιστορία μας το VMRO έχει ήδη θέσει σε σοβαρό κίνδυνο και βλάψει, έτσι ώστε με τη βουλγαρική πίεση προς την ίδια κατεύθυνση να χαθούμε μόνο γρήγορα. 3. Δεν μας μπλοκάρει ο φόβος για περαιτέρω αποκλεισμούς, αλλά η απαράδεκτη επίθεση στην κυριαρχία μας, επομένως εάν είμαστε έτοιμοι να τερματίσουμε περαιτέρω τις διαπραγματεύσεις, δεν θα πρέπει καν να τις ξεκινήσουμε υπό απαράδεκτες συνθήκες. 4. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες μας εγγυηθούν κάτι, αυτό θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τις συνθήκες υπό τις οποίες θα ξεκινήσουμε τις διαπραγματεύσεις ή, εν ολίγοις, μπορούμε να θεωρήσουμε την επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών ως χρήσιμη μόνο εάν έχει ως αποτέλεσμα αποδεκτούς όρους για εμάς, και όχι όπως Ένα «φυλαχτό» στο λαιμό που μας προστατεύει από τα κακά πνεύματα που ρίχνονται στα νύχια των εκβιαστών και των βιαστών που αρνούνται την ύπαρξή μας. 5. Αν ο χρόνος είναι με το μέρος μας, λέει ότι πρέπει να επιμείνουμε στις θέσεις αρχών της άνευ όρων προστασίας των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Πώς θα πιστέψουμε στις θετικές αλλαγές στη Βουλγαρία, την Ευρώπη και τον κόσμο, όταν γινόμαστε μάρτυρες των ολοκληρωτικών αρνητικών τάσεων στη Βουλγαρία, όπου ο μεγαλοβουλγαρικός μοναρχοφασισμός γίνεται όλο και πιο βαμπιρικός, και στην Ευρώπη που βρίσκεται σε πόλεμο και σε κόσμος στα πρόθυρα παγκόσμιας σύγκρουσης με τερματικά, αποτελέσματα; 6. Ξεκινώντας τις διαπραγματεύσεις με απαράδεκτες συνθήκες στις οποίες τα φασιστικά αιτήματα της Μεγάλης Βουλγαρίας συνθέτονται και ενσωματώνονται στους όρους και το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, πραγματικά μόνο χάνουμε: η ίδια η αποδοχή του βουλγαρικού εκβιασμού μας φέρνει σε ανεπανόρθωτη και ανεπανόρθωτη χαμένη θέση. 7. Η επέκταση του VMRO-DPMNE σε αυτή την περίπτωση δεν πρέπει να μας μπερδεύει: Το εξήγησα παραπάνω, συνήθως είναι αξιόπιστες αποδείξεις για το αντίθετο, αλλά σε αυτήν την περίπτωση είναι τυχαία με εντελώς διαφορετικά κακά κίνητρα φαινομενικά στη θέση αρχών. 8. Εάν δεχτούμε τις διαπραγματεύσεις υπό συνθήκες που ιστορικά μας υποτιμούν σε ό,τι υποστηρίζουν οι Βούλγαροι, η συζήτηση δεν θα έχει πλέον νόημα και δεν θα ωφεληθεί από αυτήν. 9. Και, ναι, η Μακεδονία χρειάζεται τους Ντένκο Μαλέσκι ​​και Νίκολα Ντιμιτρόφ και Γκιόργκι Σπάσοφ με τα νηφάλια επιχειρήματά τους.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ. Ο κύριος λόγος για την άρνησή μας να διαπραγματευτούμε υπό αυτές τις συνθήκες είναι ότι η γαλλική πρόταση είναι στην πραγματικότητα μια έξυπνη διπλωματική εξαπάτηση που θα μετατρέψει το βουλγαρικό βέτο σε όρους και πλαίσιο διαπραγματεύσεων και θα επιτρέψει στους Βούλγαρους να άρουν επίσημα το βέτο με μια επίσημη κοινοβουλευτική φάρσα και συνεπώς την ευθύνη της να εμποδίσει την ευρωπαϊκή μας ολοκλήρωση. Μια επιδέξια αλλά σκληρή, άσχημη και ανελέητη απάτη εις βάρος μας. Το βέτο έχει επισήμως αρθεί για να γίνει όρος και πλαίσιο διαπραγματεύσεων.