ΕΕ-γκέτο και Μακεδονία

άκρη από χάλυβα
Iβιτσα Τσελίκοβιτς. Αρχείο Ελεύθερου Τύπου

Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η πολυπολιτισμικότητα, όσο μπερδεμένη και διφορούμενη και αν είναι ως όρος, είναι από μόνη της ένας λόγος για αποτυχημένη ή, από την άλλη, επιτυχημένη ολοκλήρωση. Τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι μειονότητες βασίζονται στις αδιαμφισβήτητες υποχρεώσεις τους απέναντι στο μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Διαφορετικά, η πΓΔΜ στην ΕΕ δεν θα συμβάλει στην απομάκρυνση των γκέτο, αλλά θα εισάγει εκεί τα δικά της.

Μετά την ένταξη στο ΝΑΤΟ, τώρα και η ΕΕ άνοιξε τις πόρτες της, αποδεχόμενη «τη μοναδικότητά μας ως Μακεδόνες που μιλούν τη μακεδονική γλώσσα και ως πολυπολιτισμική χώρα», είπε ο Πρωθυπουργός Kovacevski στην ομιλία του στο Ίλιντεν. Ο Πρωθυπουργός είναι βέβαιος ότι η ΠΓΔΜ, με βάση την πολυπολιτισμικότητά της, γίνεται αποδεκτή ως χώρα που «μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της ολοκληρωμένης αντίληψης της ευρωπαϊκής ιδέας».

Το θέμα της επιτυχούς ένταξης στην κοινωνία και της προσαρμογής των μειονοτικών ομάδων, με την κατάλληλη αναγνώριση των εθνικών, θρησκευτικών και πολιτισμικών διαφορών και σε συνθήκες που απορρέουν από τις αρχές των φιλελεύθερων δημοκρατιών και τον σεβασμό των ατομικών ελευθεριών, παρακολουθείται με έμφαση στην Ευρώπη. Αλλά οι εμπειρίες σχετικά με αυτό το ευαίσθητο θέμα αντιμετωπίζονται πολύ διαφορετικά.

«Η πολυπολιτισμικότητα έχει αποτύχει εντελώς», δήλωσε η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ πριν από περισσότερο από μια δεκαετία. Τράβηξε την προσοχή της διεθνούς κοινότητας και όξυνε περαιτέρω τη συζήτηση επί της αντιπαράθεσης, με τους επικριτές να λένε ότι η Μέρκελ ψάρευε σε θολά νερά, ενώ οι αντίπαλοι της μετανάστευσης και της πολιτιστικής ανάμειξης καλωσόρισαν τα λόγια της ως υποστήριξη για τις δικές τους απόψεις. Αργότερα ακούστηκαν ερμηνείες ότι η Μέρκελ στην πραγματικότητα δεν προσπάθησε να πυροδοτήσει τη συζήτηση για την ένταξη και τις μεταναστεύσεις από «άλλους πολιτιστικούς κύκλους», αλλά προσπάθησε να την ηρεμήσει και να εισαγάγει πιο εποικοδομητικές απόψεις.

«Δεν πρέπει να είμαστε μια χώρα που θα αφήνει την εντύπωση στο διεθνές κοινό ότι όποιος δεν μιλάει αμέσως γερμανικά δεν είναι ευπρόσδεκτος εδώ», επεσήμανε η Μέρκελ, η οποία γνωρίζει επίσης την πραγματική δυσαρέσκεια που εξαπλώνεται στους απλούς πολίτες και στους ψηφοφόρους. Φυσικά, το να μιλάει κανείς γερμανικά, ανεξάρτητα από το αν γεννήθηκε ή μετανάστευσε στη Γερμανία, παραμένει προτεραιότητα όσον αφορά τις πολιτικές για επιτυχή ένταξη στη γερμανική κοινωνία. Ακόμη και ο σοσιαλδημοκράτης Όλαφ Σολτς δεν στέλνει διαφορετικά μηνύματα στο κοινό, μετά τη δεκαεξάχρονη διακυβέρνηση του CDU. Η γλώσσα είναι το βασικό κράμα που ενώνει μια λειτουργική κοινωνία.
Αλλά η δήλωση της Μέρκελ δεν θυμάται μόνο ως μια κενή ηχώ, της οποίας η αξία χρήσης έχει δαπανηθεί σε μια δεδομένη στιγμή. Η πολυπολιτισμικότητα και η ολοκλήρωση αποκτούν διαρκώς νέες διαστάσεις, που ανακινούν συνεχώς τα πνεύματα και φέρνουν νέα μερίδια ζέσης στην τρέχουσα συζήτηση.

Στη Δανία ανακοινώθηκε πρόσφατα η εντατικοποίηση των μεταρρυθμιστικών μέτρων, στόχος των οποίων είναι να μην υπάρχουν «γκέτο» ή «παράλληλες κοινωνίες» στη χώρα μετά το 2030, ειδικά στις μεγάλες πόλεις. Οι Σοσιαλδημοκράτες του πρωθυπουργού Mette Fredriksen και η αντιπολίτευση συμφωνούν σε αυτό. Αυτός ο φιλόδοξος στόχος είναι, στην πραγματικότητα, μια συνέχιση των μεταρρυθμίσεων που ξεκίνησαν πριν από μερικά χρόνια, με τις οποίες το λεγόμενο. "νόμος γκέτο", ή "πακέτο γκέτο", ως συλλογική ονομασία για πολλούς νόμους για την πρόληψη του εγκλήματος και του διαχωρισμού στη Δανία. Σύμφωνα με αυτούς τους νόμους, οι κάτοικοι σε διαχωρισμένες αστικές γειτονιές τυγχάνουν ειδικής μεταχείρισης, με, μεταξύ άλλων, τα παιδιά σε γειτονιές που χαρακτηρίζονται ως «γκέτο» πρέπει να εγγράφονται στο νηπιαγωγείο από την ηλικία του ενός έτους και να χωρίζονται από τους γονείς τους για τουλάχιστον 25 ώρες. μια εβδομάδα, κυρίως επειδή μαθαίνω τη δανική γλώσσα και μαθαίνω για τις «δανικές αξίες».

Η κυβέρνηση της Δανίας, στις προσπάθειές της να επιταχύνει την ένταξη στην κοινωνία, ταξινομεί τους πολίτες σε «δυτικούς» και «μη δυτικούς» ανάλογα με την καταγωγή τους. Οι «μη δυτικοί», που στη Δανία, σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία, ανέρχονται περίπου στο 9 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού, θα πρέπει να μετακινηθούν όταν κατεδαφιστούν οι κατοικημένες περιοχές στις χωριστές συνοικίες και στη συνέχεια χτιστούν νέα κτίρια με πιο ακριβά διαμερίσματα, που αναμένονται ότι οι πολίτες που ταξινομούνται ως «δυτικοί» (στο οποίο περιλαμβάνονται όσοι προέρχονται από δυτικές χώρες, αλλά και από όλα τα μέλη της ΕΕ) θα μπορούν να αγοράζουν σε μεγαλύτερη κλίμακα.

Με αυτόν τον τρόπο θα αλλάξει η εθνοτική εικόνα του «γκέτο» στη Δανία. Αναμένεται ότι τα προβλήματα που σχετίζονται με την εκμάθηση της δανικής γλώσσας, τη βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου, την ανεργία και την εγκληματικότητα θα μειωθούν σημαντικά. Αν και οι επικριτές θεωρούν τέτοιες προσπάθειες ως εθνοτικές διακρίσεις και υποστηρίζουν τον «κρατικό ρατσισμό», η κυβέρνηση της Δανίας συνεχίζει τα σχέδιά της να κάνει την ενσωμάτωση στην κοινωνία πιο αποτελεσματική καθαρίζοντας το «γκέτο».

Και στη Σουηδία, ειδικά τώρα την παραμονή των βουλευτικών εκλογών που θα διεξαχθούν τον Σεπτέμβριο, σχεδιάζονται παρόμοια μέτρα, αν και πολύ προσεκτικά. Ο υπουργός Ένταξης, Andres Igemann, πυροδότησε πρόσφατα μια έντονη συζήτηση δηλώνοντας ότι θα ήταν επιθυμητό ο αριθμός των, όπως είπε, «μη σκανδιναβικών» κατοίκων να μην ξεπερνά το όριο του 50 τοις εκατό σε διαχωρισμένες γειτονιές. Οι λόγοι για αυτό είναι οι ίδιοι όπως στη Δανία. Πάνω από όλα, γνώση της σουηδικής γλώσσας, εκπαίδευση, ανεργία και έξαρση της εγκληματικότητας. Ελαφρώς λιγότερο από το 25 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού στη Σουηδία είναι μέλη μειονοτήτων και διαφόρων ομάδων μεταναστών, συμπεριλαμβανομένων των Μακεδόνων.

Η «ολοκληρωτική έννοια της ευρωπαϊκής ιδέας» συναντά σοβαρά εμπόδια. Αλλά πώς θα προχωρήσουν οι προσπάθειες για την απομάκρυνση των γκετοποιημένων περιοχών στην ΕΕ μένει να φανεί. Σε ποιο βαθμό θα μπορούσε να συνεισφέρει η πΓΔΜ σε αυτό το πλαίσιο είναι, φυσικά, ένα συζητήσιμο ερώτημα. Η ανάπτυξη μιας «παράλληλης κοινωνίας» δεν μπορεί να αποτραπεί με τη συνεχή ενίσχυση της εθνοκομματικής και (δι)γλωσσικής αποκλειστικότητας στην πολιτική διαχείριση της κοινωνίας. Ουσιαστικά τροφοδοτεί μόνο την ήδη βαθιά γκετοποιημένη συνείδηση, το τελικό αποτέλεσμα της οποίας είναι ακόμη και η ελεύθερη, μη εγκεκριμένη δημόσια εμφάνιση κάποιων υπουργών της (δίγλωσσης) κυβέρνησης, που αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες στην επικοινωνία στην πλειοψηφία των Μακεδονικών.

Υπάρχουν λίγες εννοιολογικές διακρίσεις που είναι εξίσου σημαντικές για την τρέχουσα πολιτική συζήτηση, όπως αυτή που κάνει διάκριση μεταξύ της πολυπολιτισμικότητας ως κρατικής πολιτικής, που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε πολυπολιτισμικότητα, και της πολυπολιτισμικότητας που χαρακτηρίζεται ως κοινωνική εμπειρία. Η πολυπολιτισμικότητα με αυτή την έννοια πρέπει πρώτα απ' όλα να ορίζει τις ιδέες για τις σχέσεις μεταξύ ταυτότητας, πολιτικής και πολιτιστικού ανήκειν.
Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η πολυπολιτισμικότητα, ανεξάρτητα από το πόσο μπερδεμένη και διφορούμενη είναι ως όρος, είναι από μόνη της ένας λόγος για αποτυχημένη ή επιτυχημένη ολοκλήρωση. Τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι μειονότητες βασίζονται στις αδιαμφισβήτητες υποχρεώσεις τους σε σχέση με το πλειοψηφικό κομμάτι της κοινωνίας. Διαφορετικά, η πΓΔΜ στην ΕΕ δεν θα συμβάλει στην απομάκρυνση των γκέτο, αλλά θα εισάγει εκεί τα δικά της.

Αγαπητέ αναγνώστη,

Η πρόσβασή μας στο περιεχόμενο ιστού είναι δωρεάν, γιατί πιστεύουμε στην ισότητα στην πληροφόρηση, ανεξάρτητα από το αν κάποιος μπορεί να πληρώσει ή όχι. Ως εκ τούτου, για να συνεχίσουμε το έργο μας, ζητάμε τη στήριξη της αναγνωστικής μας κοινότητας στηρίζοντας οικονομικά τον Ελεύθερο Τύπο. Γίνετε μέλος του Sloboden Pechat για να βοηθήσετε τις εγκαταστάσεις που θα μας επιτρέψουν να παρέχουμε μακροπρόθεσμες και ποιοτικές πληροφορίες και ΜΑΖΙ ας εξασφαλίσουμε μια ελεύθερη και ανεξάρτητη φωνή που θα είναι ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΕΝΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.
ΜΕ ΑΡΧΙΚΟ ΠΟΣΟ 60 ΔΕΝΑΡ

Βίντεο της ημέρας