Η επιτευχθείσα «Συμφωνία Φιλίας, Καλής Γειτονίας και Συνεργασίας μεταξύ της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας» (1.8.2017) έχει μόνο 5 σελίδες και 14 μέλη. Όλα τα άρθρα της Συμφωνίας αναφέρονται στο μέλλον και περιέχουν κυρίως «βούληση» στις διατυπώσεις.

Για παράδειγμα, η Συμφωνία αναφέρει: «Τα δύο Συμβαλλόμενα Μέρη θα αναπτύξουν ολοκληρωμένες σχέσεις» (άρθρο 1), «θα συνεργαστούν», «θα αναπτύξουν τη συνεργασία» (άρθρο 2), «θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη συνεργασία» (άρθρ. 3), «θα διατηρήσει επαφές και θα έχει συναντήσεις» (άρθρο 4), «θα ενθαρρύνει κοινές επενδύσεις» (άρθρ. 5), «θα υποστηρίξει την αύξηση της τουριστικής ανταλλαγής» (άρθρο 6 ), "θα επεκτείνει και θα βελτιώσει τις μεταφορικές συνδέσεις και τις επικοινωνίες "και" θα προσπαθήσει να διευκολύνει τις τελωνειακές και συνοριακές διατυπώσεις για επιβάτες και εμπορεύματα "(άρθρο 7)," ενθαρρύνει την ενεργό και αδιάλειπτη συνεργασία στον τομέα του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, της υγείας, της κοινωνικής μέριμνας και ο αθλητισμός "(άρθρ. 8)," θα καταβάλει προσπάθειες για την ελεύθερη διάδοση πληροφοριών "(άρθρο 9)," θα προωθήσει τη συνεργασία στον νομικό και προξενικό τομέα "(άρθρ. 10)" θα λάβει αποτελεσματικά μέτρα για να αποτρέπει την κακόβουλη προπαγάνδα «(άρθρο 11, παράγραφος 6)» θα ιδρύσει κοινή διακυβερνητική επιτροπή «(άρθρο 12) κ.λπ.

Όλα αυτά τα παραδείγματα είναι απόδειξη ότι η Συμφωνία με τη Βουλγαρία από το 2017 είναι ουσιαστικά μια συμφωνία για το μέλλον, όχι για το παρελθόν!

Σε αναζήτηση μιας «κοινής ιστορίας» που συνδέει «στο πνεύμα των ευρωπαϊκών αξιών»

Πώς έγινε η πολιτική συμφωνία του 2017 να εκλαμβάνεται και να αντιμετωπίζεται ως συμφωνία για το παρελθόν και όχι για το μέλλον, όταν ο όρος «κοινή ιστορία» βρίσκεται μόνο μία φορά στη Συμφωνία - «Δεδομένης της κοινής ιστορίας που συνδέει το δύο χώρες και οι λαοί τους…» (στην πρώτη σελίδα, στο προοίμιο);

Πώς έγινε κατάχρηση αυτής της συμφωνίας για το μέλλον με προπαγανδιστικές ερμηνείες του όρου «κοινή ιστορία», όταν η Συνθήκη αναφέρει ξεκάθαρα ότι είναι μια «κοινή ιστορία» που «συνδέει τις δύο χώρες και τους λαούς τους» και όχι μια «κοινή ιστορία «που χωρίζει και χωρίζει τις δύο χώρες και τους λαούς τους;

Είναι αλήθεια ότι η λέξη "ιστορικό" χρησιμοποιείται πολλές φορές στη Συνθήκη, στο άρθρο 8, παράγραφος 2 και στην παράγραφο 3, με τις ακόλουθες έννοιες:

2. Το αργότερο τρεις μήνες μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, προκειμένου να εμβαθύνουν την αμοιβαία εμπιστοσύνη, τα δύο συμβαλλόμενα μέρη συγκροτούν κοινή πολυεπιστημονική επιτροπή εμπειρογνωμόνων για ιστορικά και εκπαιδευτικά ζητήματα, σε βάση ισοτιμίας, για να συνεισφέρουν αντικειμενικά και βασισμένα σε αυθεντικά και σε τεκμηριωμένες ιστορικές πηγές, επιστημονική ερμηνεία ιστορικών γεγονότων. Η Επιτροπή θα υποβάλλει ετήσια έκθεση για το έργο της στις κυβερνήσεις των συμβαλλομένων μερών.
3. «Τα δύο συμβαλλόμενα μέρη θα διοργανώσουν με κοινή συναίνεση κοινούς εορτασμούς κοινών ιστορικών γεγονότων και προσωπικοτήτων, με στόχο την ενίσχυση των σχέσεων καλής γειτονίας στο πνεύμα των ευρωπαϊκών αξιών».

Πώς έγινε κατάχρηση της «Κοινής Πολυκλαδικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για Ιστορικά και Εκπαιδευτικά Θέματα», όταν οι στόχοι της αναφέρονται ξεκάθαρα στη Συμφωνία:

- Να συμβάλει στην «επιστημονική ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων», η οποία θα είναι «αντικειμενική και θα βασίζεται σε αυθεντικές και τεκμηριωμένες ιστορικές πηγές».

- Να ορίσουν «κοινά ιστορικά γεγονότα και προσωπικότητες, με στόχο την ενίσχυση των σχέσεων καλής γειτονίας στο πνεύμα των ευρωπαϊκών αξιών», προκειμένου να επιτευχθεί «αμοιβαία συμφωνία και κοινές γιορτές» («Έχοντας υπόψη την κοινή ιστορία που συνδέει τις δύο χώρες και τους λαούς…»).

Λοιπόν, είναι τόσο δύσκολο να ορίσουμε πολλά «κοινά ιστορικά γεγονότα και προσωπικότητες, που στοχεύουν στην ενίσχυση των σχέσεων καλής γειτονίας στο πνεύμα των ευρωπαϊκών αξιών»; Είναι τόσο δύσκολο να δώσουμε μια «επιστημονική ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων» που θα μας συνδέει, και θα ενισχύει «σχέσεις καλής γειτονίας στο πνεύμα των ευρωπαϊκών αξιών»;

Αντί να προωθήσουμε τη συνεργασία, τον εχθρικό αποκλεισμό και την εμβάθυνση του μίσους

Αντί να προωθήσουμε τη συνεργασία σε όλους τους προαναφερθέντες τομείς και μια «ιστορική» συμφωνία στο πνεύμα των ευρωπαϊκών αξιών», γινόμαστε μάρτυρες ενεργειών που η Συμφωνία απαγορεύει ρητά. Για παράδειγμα, η Συνθήκη απαγορεύει "πράξεις που στρέφονται εναντίον άλλης χώρας οι οποίες έχουν εχθρικό χαρακτήρα" (άρθρο 11 1 XNUMX). Υπάρχει πιο προφανές εχθρικό αποτέλεσμα από το βέτο στην έναρξη των διαπραγματεύσεων με μια γειτονική χώρα και τον καθορισμό όρων εκβιασμού που δεν περιλαμβάνονται στη Συνθήκη Φιλίας;

Η Συνθήκη ορίζει επίσης σαφώς ότι "και τα δύο συμβαλλόμενα μέρη δεν έχουν και δεν θα έχουν εδαφικές αξιώσεις μεταξύ τους" (άρθρο 11 3 XNUMX). Επομένως, γιατί χρειαζόταν μια πρόσθετη σημείωση ότι η «Βόρεια Μακεδονία» δεν έχει εδαφικές διεκδικήσεις από τη Βουλγαρία, όταν αυτό γράφεται ξεκάθαρα στη Συμφωνία;

Πώς συνέβη, σε αντίθεση με τη Συμφωνία Φιλίας, ένα από τα κυβερνώντα κόμματα στη Βουλγαρία το 2021 να βγάζει ένα προεκλογικό βίντεο που προωθεί ένα προπαγανδιστικό σύνθημα ότι «η Μακεδονία είναι βουλγαρική και η Βουλγαρία είναι πάνω από όλα»; Γιατί επιτρέπεται στο ίδιο κόμμα (το οποίο εν τω μεταξύ δεν μπήκε καν στο κοινοβούλιο) να διεξάγει κακόβουλη προπαγάνδα με το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι Βουλγαρική» - όταν η Συμφωνία δηλώνει ξεκάθαρα ότι «και τα δύο μέρη θα λάβουν αποτελεσματικά μέτρα για να αποτρέψουν την κακόβουλη προπαγάνδα από ιδρύματα και φορείς και θα αποθαρρύνει τις δραστηριότητες ιδιωτικών φορέων, με στόχο την υποκίνηση βίας, μίσους ή άλλες παρόμοιες ενέργειες, που θα έβλαπταν τις σχέσεις τους.» (Άρθρο 11, παράγραφος 6)

Γιατί η Βουλγαρία δεν λαμβάνει μέτρα για να αποτρέψει την κακόβουλη προπαγάνδα, αλλά στα βουλγαρικά μέσα ενημέρωσης τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί εκατοντάδες άνθρωποι, που φαίνεται να ανταγωνίζονται για να δυσφημήσουν πειστικά τον «μακεδονισμό», και έτσι να ενθαρρύνουν περισσότερη μισαλλοδοξία και μίσος για τους Μακεδόνες. Μακεδονική ταυτότητα και μακεδονική γλώσσα;

Στο δεύτερο μέρος της ανάλυσης θα υποστηρίξουμε γιατί η βουλγαρική προπαγάνδα των ΜΜΕ κατά του «μακεδονισμού» δεν συμβάλλει στον αμοιβαίο σεβασμό, την εμπιστοσύνη, την κατανόηση και την καλή γειτονία, αλλά είναι γεννήτρια παρεξήγησης, ασέβειας, μη αναγνώρισης των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. , και υποκίνηση μισαλλοδοξίας και μισαλλοδοξίας.

Θα υποστηρίξουμε επίσης ότι η εκστρατεία των ΜΜΕ κατά του «Μακεδονισμού» παραβιάζει τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τα έγγραφα του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, καθώς και τις δημοκρατικές αρχές που περιλαμβάνονται στις πράξεις του Συμβουλίου της Ευρώπης. Εφόσον δεν υπάρχει πολιτική βούληση στη Βουλγαρία να αποτρέψει την κακόβουλη προπαγάνδα κατά του «μακεδονισμού», δύσκολα μπορεί να πρόκειται για πολιτική βούληση για φιλία, καλή γειτονία και συνεργασία, που εκφράστηκε στη συμφωνία του 2017.

Πηγή: Πολιτικά ΜΜΕ