Ο κόσμος πρέπει να προετοιμαστεί επειγόντως ένα παγκόσμιο «τσουνάμι» εκατομμυρίων ηλικιωμένων καρκινοπαθών ή υπάρχει υψηλός κίνδυνος τα συστήματα υγείας να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν άτομα που χρειάζονται ειδική φροντίδα, προειδοποιούν κορυφαίοι γιατροί. Ο κηδεμόνας.

«Με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής και την ταχεία αύξηση του ηλικιωμένου πληθυσμού, η αύξηση των ηλικιωμένων ασθενών με καρκίνο αποτελεί πλέον «σοβαρή ανησυχία για τη δημόσια υγεία», αναφέρει η έκθεση της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO).

Όπως εξήγησαν οι ειδικοί, τα κέντρα καρκίνου πρέπει να προετοιμαστούν «ασημένιο ογκολογικό τσουνάμι».

"Καθώς ο πληθυσμός επεκτείνεται και τα κρούσματα αυξάνονται, είμαστε πραγματικά έτοιμοι να ανταποκριθούμε σε αυτές τις ανάγκες;" Δεν νομίζω ότι είμαστε έτοιμοι παγκοσμίως», δήλωσε ο Δρ Andrew Chapman, διευθυντής του Κέντρου Καρκίνου Sidney Kimmel-Jefferson και ειδικός στη γηριατρική ογκολογία, στην ετήσια συνάντηση ASCO στο Σικάγο, το μεγαλύτερο συνέδριο για τον καρκίνο στον κόσμο.

Η μεγαλύτερη ηλικία είναι ένας καθιερωμένος παράγοντας κινδύνου για καρκίνο, αλλά η σημασία της συμμετοχής των ηλικιωμένων στη διάγνωση, τη φροντίδα και τη θεραπεία του καρκίνου δεν αναγνωρίζεται επαρκώς.

«Γνωρίζουμε ότι ο καρκίνος είναι μια ασθένεια που σχετίζεται με τη γήρανση και υπάρχουν αρκετοί βιολογικοί μηχανισμοί για το γιατί συμβαίνει αυτό. «Αυτό που συχνά χάνεται είναι ότι οι στόχοι, οι επιθυμίες, οι ανάγκες, οι προτιμήσεις και τα προβλήματα των ηλικιωμένων διαφέρουν πολύ από τον μέσο ενήλικα», είπε ο Chapman.

Όπως εξήγησε ο Δρ Τσάπμαν, μερικές φορές υπάρχει «μηδενισμός» στην υγεία, τι σημαίνει "Αν είσαι μεγαλύτερος, δεν θα προσπαθήσουμε" και αυτό δεν είναι σωστό.

«Οι ηλικιωμένοι ασθενείς συχνά δίνουν προτεραιότητα στη διατήρηση της ανεξαρτησίας τους έναντι της αναζήτησης θεραπείας, καθώς είναι σημαντικό για αυτούς να μπορούν να πραγματοποιούν δραστηριότητες όπως η οδήγηση, το να περνούν χρόνο με την οικογένεια και τα χόμπι τους. Εάν δώσετε σε έναν ηλικιωμένο ασθενή μια θεραπεία που μπορεί να πάρει χρόνο, μπορεί να κάνει άλλα πράγματα, μπορεί να μην το θέλει καν. «Είναι μια πολύ διαφορετική νοοτροπία από κάποιον που είναι 45 ετών και θέλει να ζήσει άλλα 40 χρόνια», είπε ο Τσάπμαν.

Η Δρ. Julie Gralow, επικεφαλής ιατρικός σύμβουλος και εκτελεστικός αντιπρόεδρος της ASCO, είπε ότι τα συστήματα υγείας πρέπει να δράσουν τώρα για να αποφύγουν να κατακλυστούν από τη δραματική αύξηση των ηλικιωμένων ασθενών με καρκίνο.

«Μέχρι το 2040, αναμένεται ότι θα υπάρξουν 27,5 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις καρκίνου και 16,3 εκατομμύρια θάνατοι από καρκίνο μόνο λόγω της αύξησης και της γήρανσης του πληθυσμού», εξήγησε ο Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της ASCO.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC), το 2018 καταγράφηκαν 17 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις καρκίνου и 9,5 εκατομμύρια θάνατοι αυτής της ασθένειας παγκοσμίως.

Στις ΗΠΑ, το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου προβλέπει ότι μέχρι 2040, σχεδόν τα τρία τέταρτα (73 τοις εκατό) των ανθρώπων που ζουν με καρκίνο θα είναι μεγαλύτεροι από 65 χρόνια.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο αριθμός των ατόμων που θα διαγνωστούν με καρκίνο θα αυξηθεί κατά ένα τρίτο έως το 2040, πράγμα που σημαίνει ότι για πρώτη φορά ο αριθμός των νέων περιπτώσεων θα αυξηθεί από 384.000 έως 506.000 κάθε χρόνο. Σύμφωνα με την ανάλυση της βρετανικής έρευνας για τον καρκίνο, οι πιο επηρεασμένοι από αυτό θα είναι ακριβώς οι ηλικιωμένοι 70 χρόνια και πάνω.

Μιλώντας στο Σικάγο, Καθηγητής Τσαρλς Σουόντον είπε ότι οι ηλικιωμένοι ασθενείς είναι πιο πιθανό να λαμβάνουν φάρμακα και για άλλες ασθένειες, γεγονός που καθιστά τη θεραπεία του καρκίνου πιο περίπλοκη και το πραγματικό ερώτημα είναι "πώς θα το αντιμετωπίσει το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης;" Αυτό είναι μια σημαντική ανησυχία όταν πρόκειται για τον προγραμματισμό του εργατικού δυναμικού. Εάν έχουμε να κάνουμε με 30 τοις εκατό περισσότερες διαγνώσεις καρκίνου, και αυτές οι διαγνώσεις καρκίνου είναι πιο σύνθετες, θα χρειαστούν τουλάχιστον 30 τοις εκατό περισσότεροι ογκολόγοι, χειρουργοί και παθολόγοι για να το χειριστούν οι γιατροί».

Η Caroline Abraham, διευθύντρια της φιλανθρωπικής οργάνωσης Age UK, είπε ότι ήδη πολλοί ηλικιωμένοι ασθενείς «περιμένουν περισσότερο από όσο θα ήθελαν» για θεραπεία.