Γιος του γερουσιαστή Gordian. Ο ίδιος ήταν τότε γερουσιαστής και δήμαρχος της Ρώμης. Μόλις όμως πέθανε ο πατέρας του, αφοσιώθηκε στην πνευματική ζωή. Από τον μεγάλο του πλούτο έκτισε έξι μοναστήρια στη Σικελία, και το έβδομο στη Ρώμη, προς τιμή του Αποστόλου Ανδρέα. Στο μοναστήρι εκείνο κουρεύτηκε ο ίδιος. Μετά το θάνατο του Πάπα Πελαγίου εξελέγη Πάπας. Έφυγε από αυτή την τιμή και τη δύναμη και κρύφτηκε σε απομακρυσμένα μέρη στα βουνά, αλλά ο Κύριος τον προειδοποίησε σε όσους τον αναζητούσαν σε μια στήλη φωτιάς από τη γη ως τον ουρανό όπου κρύφτηκε. Ήταν ασυνήθιστα ελεήμων. Όλο του το εισόδημα το χρησιμοποιούσε για καταφύγια φτωχών και για φιλοξενία. Συχνά προσκαλούσε τους φτωχούς και τους σέρβιρε στο τραπέζι. Έγραψε και χρήσιμα βιβλία. Τον αποκαλούν διλεκτικό ή συνομιλητή γιατί έγραψε ένα βιβλίο με τέτοιο τίτλο, στο οποίο εξέθεσε τις αρετές και τα θαύματα των Ιταλών αγίων. Συνέθεσε επίσης την πράξη της Λειτουργίας των Προκαθιερωμένων Δώρων (Προκαθαγιασμένη Λειτουργία), η οποία τελείται τα μέσα και τις Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Καθώς ο Άγιος Γρηγόριος καθόταν και έγραφε, ο αρχιδιάκονός του Πέτρος παρακολούθησε ένα περιστέρι να πετά πάνω από το κεφάλι του. Κοιμήθηκε εν Κυρίω το 604.