Γεννήθηκα Αιγύπτιος και ειδωλολάτρης στα νιάτα μου. Ως στρατιώτης πήρε μέρος στον αγώνα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου κατά του Μαξέντιου. Έπειτα, μαθαίνοντας τον ένα Θεό από τους χριστιανούς και βλέποντας την ευσεβή ζωή τους, ο Παχώμιος βαπτίστηκε και πήγε στην έρημο της Θήβας, στον περίφημο ασκητή Παλαμώνα, με τον οποίο διδάχτηκε ασκητική ζωή για δέκα χρόνια. Τότε, στο μέρος που ονομαζόταν Ταβενησιώτ, του εμφανίστηκε ένας Άγγελος του Θεού με χιτώνα και του έδωσε μια πινακίδα στην οποία ήταν γραμμένο το συγκρότημα της κοινωνικής μονής, διατάζοντάς τον να χτίσει ένα τέτοιο μοναστήρι σε εκείνο το μέρος και προφητεύοντας ότι πολλοί μοναχοί έρχονταν στο μοναστήρι για σωτηρία ψυχών. Ο Παχώμιος υπάκουσε στον Άγγελο και άρχισε να χτίζει πολλά κελιά, αν και δεν υπήρχε κανένας εκεί εκτός από αυτόν και τον αδελφό του Ιωάννη. Όταν ο αδερφός του τον επέπληξε επειδή έχτισε τέτοια περιττά κτίρια, ο Παχώμιος απλώς απάντησε ότι ακολουθούσε την εντολή του Θεού, ανεξάρτητα από το ποιος και πότε ήρθε να ζήσει εδώ. Σύντομα, εμπνευσμένοι από το Πνεύμα του Θεού, πολλοί άνθρωποι ήρθαν στον τόπο και άρχισαν να ασκούν σύμφωνα με το παράδειγμα του Παχωμίου, που έλαβε από τον Άγγελο. Και όταν ο αριθμός των μοναχών αυξήθηκε, ο Παχώμιος έχτισε σταδιακά άλλα έξι μοναστήρια. Ο αριθμός των μαθητών του έφτανε τις επτά χιλιάδες. Ο Άγιος Αντώνιος θεωρείται ο θεμελιωτής της ερημικής ζωής και ο Άγιος Παχώμιος της μοναστικής κοινωνίας. Η ταπείνωση, η εργατικότητα και η εγκράτεια αυτού του αγίου πατρός ήταν και παραμένουν ένα σπάνιο παράδειγμα μίμησης μπροστά σε τεράστιο αριθμό μοναχών. Ο Άγιος Παχώμιος έκανε αμέτρητα θαύματα, αλλά υπέστη και αμέτρητους πειρασμούς από δαίμονες και ανθρώπους. Υπηρέτησε τον λαό ως πατέρας ή ως αδελφός. Και παρακίνησε πολλούς να ακολουθήσουν τον δρόμο της σωτηρίας. Και πολλοί κυβερνούν στο δρόμο της αλήθειας. Ήταν και παραμένει μεγάλος φάρος της Εκκλησίας και μεγάλος μάρτυρας της δικαιοσύνης και της αλήθειας του Χριστού. Πέθανε ειρηνικά το 348, στο εβδομήντα τέταρτο έτος της επίγειας ζωής του. Πολλοί από τους μαθητές του, η Εκκλησία συγκαταλέγει μεταξύ των αγίων, όπως: Θεόδωρος, Ιώβ, Παφνούτιος, Πεκούζιος, Αθηνόδωρος, Επόνιχος, Σουρ, Ψωή, Διονύσιος, Ψενταίος κ.ά.