Από μικρός ακολούθησε ολόψυχα τον Χριστό, απελευθερώνοντας τον εαυτό του από τα δύο μεγάλα βάρη: το βάρος του πλούτου και το βάρος του σώματος. Απαλλάχθηκε από το πρώτο βάρος μοιράζοντας όλη την περιουσία του σε φτωχούς και άπορους, και από την άλλη με μεγάλη νηστεία. Και έτσι θεράπευσε πρώτα τον εαυτό του και μετά άρχισε να δίνει θεραπεία στους άλλους. Χωρίς πάθος και γεμάτη με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ο Ευμένης έλαμψε με ένα φως που δεν μπορούσε να κρυφτεί. Όπως είναι γραμμένο ότι μια πόλη στην κορυφή ενός βουνού δεν μπορούσε να κρυφτεί (Ματθαίος 5:14), έτσι και ο Άγιος Ευμένιος δεν μπορούσε να κρυφτεί από τον κόσμο. Ως επίσκοπος, κυβέρνησε το ποίμνιο του Χριστού ως καλός ποιμένας. Theταν ο πατέρας των ορφανών, ο πλούτος των φτωχών, η παρηγοριά των πονεμένων, ο θεραπευτής των ασθενών και ένας θαυμάσιος θαυματουργός. Έκανε πολλά θαύματα με προσευχή: σκότωσε ένα επικίνδυνο φίδι, έδιωξε δαίμονες, θεράπευσε τους ασθενείς, όχι μόνο στη θέση του αλλά και στη Ρώμη και τη Θήβα. Στη Θήβα προσευχήθηκε για βροχή από τον Θεό σε περιόδους ξηρασίας. και εκεί τελείωσε τελικά την επίγεια ζωή του και μετακόμισε στις αιώνιες κατοικίες του Κυρίου του. Έζησε και εργάστηκε τον 7ο αιώνα.