Ο Άγιος Γαβριήλ Λεσνόφσκι έζησε τον 30ο αιώνα. Γεννήθηκε στη θέση Osice, κοντά στην Κρίβα Παλάνκα. Καταγόταν από οικογένεια πλούσιων και ευγενών γονέων που για πολύ καιρό δεν είχαν παιδιά, έτσι ο γιος τους εμφανίστηκε σε αυτούς ως η εύνοια του Θεού προς αυτούς, μετά από πολλές προσευχές και δάκρυα. Το παιδί έλαβε καλή μόρφωση, και με τη βοήθεια του Θεού έμαθε «όλες τις γραφές» σε πολλές γλώσσες, και δεν έχασε το Ευαγγέλιο. Όταν μεγάλωνε, οι γονείς του βρήκαν ένα καλό κορίτσι να παντρευτούν. Δεν το ήθελε αυτό και προσευχήθηκε στον Θεό να διατηρήσει την παρθενία του. Το κορίτσι πέθανε πριν παντρευτούν και ο Γαβριήλ, κληρονομώντας μεγάλη περιουσία από τους γονείς του, έγινε μοναχός. Ίδρυσε ένα μοναστήρι στο όρος Λέσβο, κοντά στο Κράτοβο, και αφιέρωσε την εκκλησία στον Άγιο Αρχάγγελο Μιχαήλ. Μάζεψε μοναχούς, όρισε ηγούμενο και άφησε εκεί όλη του την περιουσία. Ο ίδιος αποσύρθηκε στα βουνά σε μια ζωή ερημίτη. Αγωνιζόταν με νυχτερινές αγρυπνίες και νυχτερινές προσευχές και υπέφερε πολλούς πειρασμούς από τους δαίμονες. Ο Θεός, ως απάντηση στην πίστη, την αγάπη και τον αγώνα του, τον τίμησε με το χάρισμα των θαυμάτων σε όλη του τη ζωή. Έζησε εκεί για 15 χρόνια και μετά επέστρεψε στο μοναστήρι όπου πέθανε στις 30 Ιανουαρίου. Τριάντα χρόνια μετά την κοίμησή του, ένας Ρώσος μοναχός ονόματι Ιωσήφ, ο οποίος ασκήτευε στη Σόφια, είδε ένα όνειρο στο οποίο μαζί με τον Μητροπολίτη Σόφιας πήγαν στη Μονή Λέσνοβου και βρήκαν τα λείψανα του αγίου και τα έβαλαν για ασπασμό στην εκκλησία. Στα λείψανα γίνονταν συνεχώς διάφορα θαύματα και πολλοί άνθρωποι θεραπεύονταν. Όταν τα Βαλκάνια δέχτηκαν εισβολή από τους Τούρκους, ο Βούλγαρος πατριάρχης, για να τα προστατεύσει από την καταστροφή, μετέφερε τα λείψανα στον θρόνο της τότε αυτοκρατορίας, στο Trnovo, όπου παρέμειναν μέχρι το 1393, όταν το Trnovo περιέρχεται στην τουρκική κυριαρχία, και στη συνέχεια τα ίχνη τους εξαφανίζομαι.