Δυόμιση μήνες μετά την πυρκαγιά στο αρθρωτό νοσοκομείο στο Τέτοβο, οι μαύρες κορδέλες και οι σημαίες μεσίστιες επέστρεψαν. Η Μακεδονία είναι και πάλι θλιμμένη. Η τρομερή τραγωδία στην οποία έχασαν τη ζωή τους 45 άνθρωποι, 12 από τους οποίους ήταν παιδιά και επτά τραυματίστηκαν, διέλυσε την ηρεμία και έκλαψε σε μαύρες ολόκληρες οικογένειες, των οποίων οι μητέρες, οι γυναίκες, οι γιοι και οι αρραβωνιαστικοί ήθελαν να ξεχάσουν την καθημερινότητα και να γλιτώσουν από την πανδημία. Το ταξίδι τους έληξε τραγικά στη στροφή του θανάτου του αυτοκινητόδρομου Struma, μπροστά από την πόλη Πέρνικ στη Βουλγαρία - γνωστή ως το μαύρο σημείο στον αυτοκινητόδρομο.

Και τώρα, όταν σκέφτεται κανείς, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί, πόσο φτηνό είναι να ξοδέψεις τη ζωή μόνο για εκατό ευρώ, πόσο κοστίζουν τέτοιες εκδρομές;! Και, κυρίως, νιώθεις σαν να ουρλιάξεις όταν ακούς ότι το «λεωφορείο του θανάτου» εκτελούσε διεθνείς μεταφορές χωρίς έγγραφα, ότι κανείς δεν ξέρει πόσες φορές έφυγε και μπήκε στη χώρα, ότι δεν υπάρχει στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων του Υπουργείο Μεταφορών και ότι δεν έχει κινηθεί ακόμη διαδικασία για ανάκληση της διεθνούς άδειας λειτουργίας της Besa Trans.
Αγαπητοί φορείς, τι έχετε κάνει μέχρι τώρα; Ή σύμφωνα με την αρχή «δεν χτυπάει κεραυνός τσουκνίδα» εκδόσατε άδειες, κάνατε δήθεν τεχνικούς ελέγχους και βάλατε σφραγίδα τεχνικής ορθότητας τυχόν μεταφορικών μπαζών.

Όποιος έχει χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες του ταξιδιωτικού πακέτου με μεταφορά τουλάχιστον μία φορά έχει να πει μια ιστορία τρόμου για το πώς έφτασε εκεί ή πώς επέστρεψε από τις χειμερινές ή τις καλοκαιρινές διακοπές. Τα τελευταία είκοσι χρόνια, ορισμένοι από τους μεταφορείς που έχουν προσληφθεί από ταξιδιωτικά γραφεία έχουν δοκιμάσει την υπομονή των επιβατών σε βαθμό ερυθρότητας. Η έλλειψη κλιματισμού ή θέρμανσης, η κακή υγιεινή, τα λαδωμένα καθίσματα, η παραλαβή και η απομάκρυνση επιβατών από τη μια πόλη στην άλλη και στους αυτοκινητόδρομους μόνο για να γεμίσουν την περιήγηση, είναι ευτυχώς η πιο καλοήθης μορφή αντιεπαγγελματισμού. Και όσοι βίωσαν να περιμένουν όλη τη νύχτα στο δρόμο, γιατί χάλασε το λεωφορείο που έπρεπε να τους πάει σπίτι στο δρόμο, τώρα βαφτίζονται και λένε ότι ήταν χειρότερα. Πραγματικά υπήρχε, φάνηκε χθες…

Τα εγχώρια είναι πιο ήσυχα, αλλά οι Βούλγαροι ειδικοί επισημαίνουν δυνατά μια άλλη πολύ σημαντική στιγμή για τα αίτια των τροχαίων - τον ανθρώπινο παράγοντα. Ξέρουμε σε ποιανού χέρια βρίσκεται η μοίρα πάνω από πενήντα επιβατών; Λαμβάνει κανείς υπόψη την ηλικία των οδηγών, αν ελέγχεται τακτικά η φυσική τους κατάσταση, αν τηρούνται οι ευρωπαϊκοί κανόνες ανάπαυσης - να μην οδηγείτε περισσότερα από 1.000 χιλιόμετρα σε μία περιήγηση. Θα διαπιστωθεί τελικά ποιος οδηγεί τα πάντα χωρίς διεθνή άδεια και πιστοποιητικά, είναι οι οδηγοί υγειονομικοί και κοινωνικά ασφαλισμένοι; Και πώς επιτρέπεται να περάσουν τα σύνορά μας τα λεωφορεία;

Τα ερωτήματα ανακύπτουν και πρέπει να απαντηθούν, αν είμαστε πραγματικά κράτος δικαίου. Οι πολίτες της πΓΔΜ αντιμετωπίζουν τρομερή θεσμική αμέλεια και διαφθορά που ανθίζει σε κάθε στροφή, αλλά η περίπτωση του ατυχήματος στο Λάσκαρτσι και το τελευταίο, μπορεί να είναι κρίσιμη για να πούμε ότι οι τραγωδίες είναι το αποτέλεσμα (α) των θεσμών που δεν κάνουν τη δουλειά τους εργασία.