Αν και εκ πρώτης όψεως μπορεί να μην φαίνεται ότι ο πληθωρισμός είναι ο βασικός παράγοντας πίσω από τις διαμαρτυρίες που ξεκίνησαν οι φοιτητές στη Σερβία και αργότερα συμμετείχαν πολίτες, βρίσκεται στη ρίζα τους. Πολλοί πολίτες νιώθουν ανασφάλεια και δυσαρέσκεια όχι μόνο για πολιτικούς λόγους, αλλά και λόγω της οικονομικής κατάστασης που δυσκολεύει την καθημερινότητα. Γράφει ο Δημόστατος στη δημοσιευμένη ανάλυση.

Η οικονομία είναι συχνά ένας από τους βασικούς παράγοντες της πολιτικής αλλαγής. Όταν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, ακόμη και σε δημοκρατικές κοινωνίες, αρχίζει να επιδεινώνεται, η υποστήριξη προς τα κυβερνώντα κόμματα συνήθως αρχίζει να μειώνεται και το πολιτικό σκηνικό γίνεται ασταθές. Αυτό το μοτίβο παρατηρήθηκε ξεκάθαρα κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης (1929-1933), την οποία πολιτικά δεν επιβίωσαν σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις της εποχής στον κόσμο, γράφει ο Demostat.

Μπορούμε να κάνουμε έναν παραλληλισμό με τα σημερινά γεγονότα σε όλο τον κόσμο. Μετά την πανδημία και από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, ο κόσμος αντιμετωπίζει υψηλό πληθωρισμό και επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.

Ως αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης, πολλά κυβερνώντα κόμματα χάνουν τις εκλογές και η δυσαρέσκεια των πολιτών προκαλεί κοινωνική αναταραχή.

Στη Γερμανία, η οικονομική κρίση οδήγησε σε αύξηση της ανεργίας σε πάνω από 30%, γεγονός που δημιούργησε πρόσφορο έδαφος για τον πολιτικό εξτρεμισμό και την άνοδο του Χίτλερ και των Ναζί στην εξουσία. Στη Μεγάλη Βρετανία, η ύφεση προκάλεσε αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας, η οποία οδήγησε σε αλλαγές στην κυβέρνηση και την οικονομική πολιτική.

Το Εργατικό Κόμμα (Μακντόναλντ) αντικαταστάθηκε από τους Συντηρητικούς (Μπαλντγουίν και αργότερα Τσάμπερλεν). Η Γαλλία, η Ιταλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Βαλκανίων, υπέστησαν επίσης σοβαρές συνέπειες, που οδήγησαν σε πολιτικές αλλαγές και άνοδο του λαϊκισμού, αλλά και στην ενίσχυση του εξτρεμισμού, αναλύει το H1 Info.