Поранешната пратеничка Никица Корубин смета дека освен апанажата треба да се преиспитаат сите привилегии кои им следуваат на градоначалници, пратеници, министри, премиер и претседател на држава, но и на членови на регулаторни тела, уставни судии, директори.

Корубин прашува зошто кога се говори за апанажата, како модел на финансиски надомест, не се говори и за другата страна на паричката, односно за  законската можност за работен однос во мирување и зошто воопшто постои оваа опција за избрани и именувани лица. Според неа, токму мирувањето на работното место е одговорот зошто најголемиот број на пратеници, советници, министри, доаѓаат од здравството и од образованието.

– Работниот однос во мирување трае многу подолго од апанажата, може да биде една, четири, осум години и нема ограничување, како што нема ограничување ниту времетраењето на било која функција, освен претседателската, која пак носи трајни привилегии. Не гледам дека некој се загрижил што десетици и стотици места се во мирување, а во меѓувреме никој не може да ја обавува важната здравствена, образовна или било која друга функција, затоа што местото „се чува” за некој што доброволно прифатил обавување на функција и би требало во пазарна економија, да си конкурира повторно за тоа или за друго работно место -вели Корубин.

Според неа, ако се отвори прашањето за работен однос во мирување ќе се види кои се вистински привилегираните и кои имаат „обезбедено” работно место кое ги чека на наша заедничка сметка и штета.

-Таа совршена синергија е една од тајните на клиентиелистичкото функционирање на партиите и на партократскиот систем кој ја заробува и уништува функционалноста на државата – вели Корубин и прашува колку луѓе, кои немаат никаква гаранција за нивната иднина после функцијата влегле во политика и зошто било кој би имал гаранција и заштита. И дали тоа не е основа за дискриминација на сите останати.