Баш влегов да го видам списокот на 150-тина фирми кои во декември добиле државна помош од Владата, а не ги исплатиле парите на своите вработени. Да се потсетиме, во декември минатата година Владата доделила помош на 13.162 фирми со близу 61.000 работници, а околу 1% од нив не ги проследиле парите до вработените.

За тој 1% се крена голема врева во јавноста, со жестоки критики до власта дека толерира криминал во државата со злоупотреба на јавни пари – се разбира, предводници во критиката беа опозиционерите, кои не штедат сили да ја минимизираат важноста и успешноста на владините мерки за помош на стопанството во време на пандемија… Од партиските говорници, вревата се пренесе на медиумите, а потоа по социјалните мрежи, со сите можни навреди, алузии, инкриминации, коруптивни обвинувања, клевети и навреди… За 1% фирми кои не ги доделиле парите.

Уште малку контекст: 90% од овие 1% фирми имаат главно еден, двајца или тројца вработени. Со бројки: 1, 2, 3. Понатаму, 15 фирми имаат над 10 вработени: од нив има само две компании со педесетина (51 и 53) и една фирма со 46 вработени, другите десетина се меѓу 10-20 вработени.

Е, сега, за да го заокружиме контекстот, на тој список за декември, со над 53 вработени има САМО ЕДНА фирма, со 102 вработени. И, која е таа фирма? Една од нашите национални телевизии која, на списокот на медиумите плаќани од Будимпешта, е најкритичка кон работењето на Владата. Таа телевизиска компанија на нашите колеги, медиумски работници, не им ја исплатила помошта од Владата доделена од парите на државниот буџет. На нејзината програма секојдневно – што е во ред – дефилираат семожни претставници, сите „алфи“ и „омеги“ на опозицијата кои „не можат да заспијат“ тврдејќи дека оваа власт е најкриминална, најкатастрофална, најкорумпирана во историјата, сè крадец до крадец од јавните пари!

Во секоја статистика, аномалија од 1% се смета за статистички неважна. Но, во политиката, кога сте дел од таа 1% аномалија – уште повеќе, кога сами го носите товарот од 50% во тој 1%! – пристојно е да не се туркате во првите редови на најголемите критичари на таа политика.

Што мислите, во едни поранешни времиња, што ќе направеше една поранешна власт да констатираше финансиски злоупотреби од државните пари – па макар и од неколку десетици илјади евра, како во случајов – од страна на својот најголем опозициски медиумски критичар? Колку луѓе, низ коридор од камери, ќе беа спроведувани со полициска придружба и со лисици на рацете на сослушување кај надлежен обвинител или судија?

За среќа, тоа време е зад нас, и да не се повтори.

Но, убаво е да се биде свесен за сите „нијанси на сиво“ во градењето на перцепциите во општеството, макар и кога власта, како што е ред, е најодговорна за состојбите во државата.

Извор: Цивилмедиа